Πως Να Θυμηθείς {HTR}|✓

[19]~ Σαν φαντασίωση... ~

| Hºw Tº RemembeR |

| All the memories |

105 days before…

[Αχιλλέα pov]

«Τι έπαθε έτσι ξαφνικά;» άκουσα μια αντρική φωνή να ρωτάει και μια άλλη γυναικεία φωνή να ξεροβηχει.

«Απλά πίεσε τον εαυτό του και το τραύμα στο στομάχι τον έκανε να λιποθυμήσει.» απάντησε εκείνη και έπειτα ησυχία.

Που είμαι; Γιατί δεν μπορώ να ανοίξω τα μάτια μου;

Φέρνοντας στο νου μου τα όσα έγιναν, συνειδητοποίησα πως λιποθύμησα.

«Θα βγει σύντομα;» άκουσα μια γυναικεία φωνή τώρα και κατάλαβα ότι αυτή που ρωτούσε ήταν η Ελένη. «Όταν ξυπνήσει, μπορεί να φύγει.» αποκρίθηκε η Μυρσίνη και έπειτα από αυτό ακούστηκαν βήματα να απομακρύνονται.

«Θα είναι μια χαρά, μέχρι το απόγευμα θα έχει ξυπνήσει.»

[…..]

«Πετρ-» άκουσα μια γυναικεία φωνή να λέει και γύρισα το κεφάλι μου προς το μέρος της πόρτας, βλέποντας την εκεί, να στέκεται στο κατώφλι της πόρτας, κοιτάζοντας με.

Δεν μπορεί… Η-η Εμίλια μου είναι αυτή;

Τα μάτια μου άνοιξαν απότομα κάνοντας την Μυρσίνη να πεταχτεί σαν να την τσίμπησε μέλισσα.

«Ει-εισαι καλά;» τραυλισε ακόμα τρομαγμένη, πιάνοντας την καρδιά της και κοίταξα το σκοτεινό δωμάτιο. «Που είμαι;»

«Στο νοσοκομείο είσαι.» την άκουσα να λέει παίρνοντας βαθιές ανάσες και γύρισα το βλέμμα μου, κοιτάζοντας την για λίγο.

«Με ποιον μιλούσες πριν;» αναρωτήθηκα και εκείνη έμεινε να με κοιτάζει, μπερδεμένη.
«Με ποιον μιλούσα;» απόρησε και εκείνη, κάνοντας με να χαχανισω.

«Εκτός από την Ελένη, με ποιον άλλον μίλησες;» εκείνη ξεροκατάπιε και σηκώθηκε από την καρέκλα που καθόταν. «Μίλησα με τον Γρηγόρη- ο οποίος πήγε στο σπίτι σου τον κύριο Δημήτρη- και…» έκανε μια παύση και με κοίταξε.

«Και;» ρώτησα κουνώντας το κεφάλι μου και την ένιωσα να παίρνει μια βαθιά ανάσα. «Τον πατέρα σου.»

Ακούγοντας την λέξη “πατέρας” άρχισα να γελάω τόσο πολύ που το στομάχι μου άρχισε να πονάει.

«Μπα, ενδιαφέρθηκε ο κύριος;» είπα με την ειρωνεία να είναι πλέον εμφανής, κάνοντας την να ξεφυσιξει. «Ο πατέρας σου νοιάζεται, Αχιλλέα.»