Πως Να Θυμηθείς {HTR}|✓

[15]~ Είναι ερωτευμένη με τον Πέτρο; ~

| Hºw Tº RemembeR |

| Fall in love |

225 days before...

[Εμίλιας pov...]

«Και όπως είπαμε, να παίρνει το χαπακι του και σε μία εβδομάδα θα γίνει περδίκι.» άκουσα τον Πέτρο να λέει και η πόρτα του γραφείου του ξαφνικά άνοιξε, ενώ μια κοπέλα γύρω στα είκοσι, βγήκε μαζί με έναν κυριουλη, γύρω στα εξήντα και προχωρώντας προς την έξοδο.

Στάθηκα στην πόρτα και έμεινα να παρατηρώ τα χείλη του που ανοιγόκλειναν, καθώς κάτι έγραφε στον υπολογιστή.

Τα καστανά του μάτια ήταν απορροφημένα στο να κοιτάζουν την οθόνη, λες και ήταν το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο του, κάνοντας με να λησμονήσω την ώρα και την στιγμή που θα γυρίσει το βλέμμα του για να κοιτάξει τα μάτια μου με τόση στοργή, όση δεν με έχει κοιτάξει ποτέ κανένας.

Είναι κακό που γνωριζόμαστε μονάχα τρεις μέρες και τα σκέφτομαι όλα αυτά;

Ξάφνου, σαν να κατάλαβε την παρουσία μου στο χώρο, γύρισε το κεφάλι του προς την πόρτα και μόλις με είδε, χαμογέλασε.

«Γλυκάκι, πόση ώρα περιμένεις απέξω;» ρώτησε και μου ενεψε να περάσω στο γραφείο του ενώ εκείνος ξανά κάθισε και κάτι πληκτρολόγησε στον υπολογιστή.

«Ε-εχεις δουλειά, να σε αφήσω;» τραύλισα και εκείνος εγνευσε αντιφατικά, φέρνοντας το χέρι μου κοντά του στο γραφείο, κρατώντας το σφιχτά, λες και φοβόταν μήπως φύγω από δίπλα του.

«Θα γράψω μια πρόταση και μετά θα πάμε όπου θέλεις.» ψέλλισε χαμογελώντας ενώ χάιδευε το χέρι μου, κάνοντας με να χαμογελάσω πίσω.

«Θα μου δείξεις την πόλη;» εκείνος έκανε πως το σκέφτηκε και γύρισε να με κοιτάξει, καθώς σταμάτησε να πληκτρολογεί.

«Θέλεις να σου δείξω την πόλη;» αναρωτήθηκε γελώντας και εγνευσα χωρίς να καταλαβαίνω.

Μα καλά, το βρίσκει αστείο;

«Μου φαίνεται παράξενο που κάποια σαν εσένα θέλει να μάθει για την πόλη.» είπε και χαχανισα.

«Δεν θέλω να μάθω απλά για την πόλη. Θέλω να μάθω για την ζωή σου εδώ. Για το πού συχνάζεις, από ποιους δρόμους περνάς, θέλω να μάθω την πόλη μέσα από τα μάτια σου.» με αυτό, τα χείλη του ακούμπησαν την παλάμη μου, κάνοντας με να παγωσω.