Ruben Diced
What?! Ako? Gustong makasama ng mga magulang ni Vincent?! Seriously?! Parang ang hirap namang paniwalaan 'non. But kinakabahan parin ako. Look at where we're going! Hindi sa restaurant or whatsoever! Sa bahay! Let me guess, sa bahay nila.
Lutang parin ang isip ko nang tapikin ako ni Vincent sa balikat. He's grinning at me.
"B-Bakit?" Shit. Nauutal ako.
"Tara na." He informed me and he left the car. Kahit kinakabahan at naguguluhan, lumabas na 'din ako. Habang naglalakad, napatingin ako bigla sa damit ko. Ano? Ganutong damit ang ihaharap ko sa mga magulang niya? Nakakhiya oy!
Pagpasok namin ay bumungad ang madilim na loob. Wait what?
"Akala ko ba nandito mga magulang mo?" I'm so confused right now.
"Wala." He cooly said then went to what it seems, the kitchen.
"Anong wala? Sabi mo gusto nila akong makilala?"
He peeked from the kitchen. "Well they wanted to, but they're not here. Maybe some other time huh?" He winked at me and continued to go back to the kitchen.
"W-Wala?! Eh bakit mo pa ako dinala dito?!" Hindi ko mapigilang mapataas ang boses ko. Sure, it took me by surprise. Pero nakakainis din dahil bakit niya pa ako dinala dito kung wala namang dahi—
"Because... We're having a sleepover." He said from the kitchen.
"W-Wha—" Binuksan ko yung ilaw. Andilim kasi eh.
"Sleepover? Seryoso ka? Hindi ako nakapag paalam kayla ate Herra!" I protested.
Dumiretso ako sa kusina nila at nakita kong nagmamicrowave siya ng... Popcorn?
"Oh don't worry, kahapon pa kita ipinaalam." He reassured me and gave me another wink. Nakakailan na 'to ah.
I gave him a nod then I went to the living room. It's just a simple house if I could tell. I lounged on the couch and felt the soft cushion melt under me. Ang sarap naman humiga dito.
Nagulat ako nang biglang sumulpot si Vincent. Dumiretso siya sa tv nila at parang may sinalampak na cd.
Lumapit siya sa 'kin at agad nama akong umupo. Napahiga kasi ako sa lambot ng sofa. He chuckled at me. Nang magsimula na ang movie, napagtanto ko na nakakatakot pala 'yon. Biglang nanuyot ang lalamunan ko.
"Teka, iinom lang ako ng tubig." Dumiretso ako sa kusina at kumuha ng tubig. Habang nagsasalin ng tubig sa baso, hindi ko namalayan na sumobra na pala ito. Kita ko kasi dito mula sa kusina yung pinapanood namin kaya nakatutok lang ako doon at hindi napansin na tumatapon na pala ang tubig. And since malapit ako sa counter, diretso sa pantalon ko ang tubig. Siguro kung hindi ko naramdaman na basa na yung pantalon ko, baka patuloy parin ako sa pagsalin ng tubig.
Kumuha ako ng basahan at pinunasan ang tumapon na tubig sa sahig at sa pantalon ko. Worse, looks like my pants were soaking wet.
"Vincent!" I called for him. Lumingon naman siya sakin.
"Bakit?"
"Peram shorts. Uhm... Nabasa pants ko eh." Tila nahihiya ko pang paalam. Narinig ko ang pagtawa niya at itinigil bahagya ang movie. Agad naman siyang umakyat.
Pagbaba niya ay may dala siyang jersey shorts. Nagpasalamat naman ako sa kaniya at dumiretso na ako sa banyo para magpalit. Nang makapagpalit ako ay agad na akong lumabas. Nakita naman ako ni Vincent at nagtaka ako nang bigla itong lumunok at kahit madilim dahil sa pgpatay namin ng ilaw, nakikita kong bahagyang namula ang mukha niya.
Dumiretso naman ako sa sofa at tumabi sa kaniya. The movie is scary, but hindi man lang ako natakot. Hindi ko nga din napansin na tapos na pala yung movie. Nagsalpak ulit si Vincent ng cd.
It's horror again.
Habang nanonood, narinig ko ang bahagyang malalalalim na paghinga ni Vincent. Lumingon ako sa kaniya at napansin kong tulog na pala ang kumag.
Napangiti ako ng walang dahilan.
So I decided to watch the movie on my own. Habang nanonood, nagulat ako nang biglang humiga si Vincent, his head was on my laps. My heart starts to beat faster. My hands started to move on it's own and touched his soft hair. Mas lalo naman akong nagulat ng biglang abutin ni Vincent ang bewang ko at niyakap ako. Then sa isang iglap, nakahiga na ako. He's ontop of me, his eyes were wide open and he's smirking at me.
"H-Huy. Alis!" Taboy sa kaniya. Pero parang wala namang nangyari dahil hindi man lang siya gumalaw. I squirmed under him, wiggling out of his.
Tumawa siya bigla at umupo ulit. Inirapan ko nalang siya. He can be a dick when he wants to.
Pinagpatuloy nalang namin ang panonood. It was good, until I fell asleep.
Naalimpungatan ako. Wala na ako sa sala, nasa kwarto na ako. Kaninong kwarto 'to?
Napalingon ako sa gilid ko nang may humilik. Si Vincent, natutulog. Sa sahig. I suddenly smiled. Ganito din ang ginawa ko sa kaniya noong nalasing siya. Natulog ako sa sahig at siya sa kama, now it's the other way around.
Natulog na ulit ako.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
I yawned. Umaga na pala. But I didn't opened my eyes, except, I snuggled on the pillow I'm hugging. It's uh... A warm pillow, a big one. But I didn't bothered. Mabango naman yung pillow so I snuggled with it a bit more.
Natigilan ako nang may maramdaman akong dalawamg braso na pumulupot sa bewang ko. Wait, since when did a pillow have arms?—Wait...
I opened my eyes and boom. It's Vincent. He's still sleeping. His messy hair makes him looks good right now. His innocent face when he's sleeping. His thin, red lips that seems to look natural. I yelped when he pulled me closer.
"It'd be very rude to just stare at me y'know?" I was startled when he talked. So he's awake?!
He opened his eyes and he gave me those "i-just-woke-up" smile. I smiled back, kahit na naiilang ako sa posisyon namin. He noticed that I was uncomfortable and he smirked, he pulled me closer. My eyes widen.
I—His... Thing... It's hitting my abdomen... I-It's... I looked down, making me look up again and regret seeing that. It's standing straight. Morning hardness. Oh jeez.
"Wala man lang goodmorning kiss?" Nagulat ako nang magsalit ulit si Vincent.
"Anong goodmorning kiss?! Umayos ka nga!" I pushed him and he just laughed at me.
I don't know what's happening to Vincent. Or what's the cause for him to change. But to be honest? I'm liking his sudden change.
BINABASA MO ANG
Vincent ✓
Non-FictionHighest rank: nonfiction #1 fiction: #13 boyfriend: #1 boytoboy: #1 boyslove: #1 Sa isang liga sa baranggay nila Ruben Diced, isang lalaki ang nagawang mapukaw ang atensyon niya. Hindi lang atensyon, pati puso niya na rin.