Vincent ✓

XXXI | Baby

Vincent Villarueva

It's been a week since Ruben came over at my house. And sa loob ng isang linggong iyon, nangungulila ako. Nalulungkot, naghahanap ng makakasama.

Hinahanap hanap ko na siya.

Nakakainis nga dahil sa dinami-dami ng pwede kong mamiss, siya pa. Siya pa lalaki. Siya pa na ayaw ko.

"Ayaw mo nga ba talaga sa kaniya?" Bulong ng konsensya ko.

Napasabunot nalang ako sa buhok ko habang nakaupo dito sa kama ko. Fuck this, I'm gonna go and see him.

Agad naman akong lumabas ng bahay at sumakay ng kotse. Buti nalang at wala sila mama't papa kaya hindi na ako nahirapan pang magpaalam para gumamit ng kotse. They really wanted me to always ask permission, nasanay na siguro ako.

Nang madating ko ang gusali na tinitirhan nila Ruben, agad akong sumakay sa elevator. Para akong nakikipag-karera dahil balisang balisa na ako mula dito sa loob ng elevator. Ang tagal bumukas!

Nang tumunog ang elevator ay agad akong tumakbo papunta sa apartment ni Ruben.

Kumatok ako at ipinsgbuksan ako ng pinsan ni Ruben na si ate Herra.

"Oh Vincent, bakit ka naparito?" Takhang tanong niya.

"Nandyan po ba si Ruben?"

"Ay, wala eh. Pero nagtext sa 'kin si Heather na kasama niya daw si Ruben sa mall."

Biglang may naramdaman akong kirot sa dibdib. Fuck. Kasama niya pala ang gago.

Kahit na bigo ang aking pagpunta, ngumiti nalang ako.

"Sige salamat nalang—"

"Ayan na pala si Ruben oh!" Napatigil ako sa sinabi ni ate Herra at tinuro ang hallway.

Paglingon ko ay parang nabuhayan ako ng loob dahil nakita ko si Ruben. Natigilan siya nang mapadako ang tingin niya sa 'kin.

"Uy Vincent, b-bakit ka nandito?" Tanong niya pero hindi ko pinagtuunan ng pansin.

Nakatingin lang ako sa kaniya, minaman-manan ang bawat detalye ng kaniyang mukha. He's like a beautiful and a handsome face, combined. I stared down at his body, he's wearing a plain yellow shirt and skinny jeans.

I snapped back in reality when his warm hands touched my skin. Napalunok ako nang maramdaman ko ang pagtayo ng nilalang sa pagitan ng mga hita ko. Puta, kalibugan mo Vincent, ayusin mo.

"B-Bakit?" Tanong ko.

"Kako, bakit ka nandito?"

"Kasi gusto kitang makita." I blurted out. Nagulat naman siya, maski ako ay nagulat din sa sinabi ko.

"P-Pwede ka ba mamaya?" Tanong ko, para sana maiba ang usapan.

"Uhh... S-Sige." Ngumiti siya at naramdaman kong parang tumigil mundo ko. Pota ang cute.

Nilagpasan niya na ako.

Tila ba'y kusang gumalaw ang katawan ko at tumalikod. Hinablot ko ang braso ng papalayong si Ruben at iniharap siya sa 'kin. He looks shocked, his mouth parted kaya doon napatingin ang aking mata. Why do I have the urge to kiss him?

Fuck. Bahala na.

I ducked and placed my lips ontop of his. He stunned. I smiled between our kisses. His lips is so soft and it's so damn tasty. My smile widen when he soon melted under my kiss. He fought back.

Lalong naninigas si Junjun, bwiset.

Bago pa lumala ang kahibangan ko, lumayo na agad ako sa kaniya. He looks flustered. Hindi siya makatingin sa akin at parang namumula pa siya. Ang cute talaga pota.

I reached for his chin and raised his face to meet mine.

"See you later, baby." Hindi ko alam kung bakit ko siya tinawag na "baby," but why does it seems so right when I call him that?

Naglakad na ako palayo at dumiretso na pauwi. Kailangan ko nang mag-ayos. I wanted to impress him at any ways.

Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan ang kaibigan kong magaling sa mga "dates."

"Hey dude what's up?"

"Oy Savius! Y'know any nearest resorts around here?"

"Oh yeah. I'll just text you the addresses so you csn choose one."

"Thank you man, maasahan ka talaga."

"Siyempre, hahaha. Osige na, I gotta go. See ya bud."

"See ya."

This is it. Wait for me Ruben, I'm gonna make you love me more than you'll expect.