Vincent ✓

XXXII | Resort

Ruben Diced

"Wow ang sipag naman," kutya ni ate Bailey nang makitang dala dala ko ang mga damit na tapos ko nang labhan.

"Syempre. Pampa-wala din nang pagka-boring ko dito."

"Boring? Hindi naman ah."

I chuckled. "Yeah, right."

Dumiretso naagad ako sa kwarto at nagsimulang magtupi ng mga damit. Habang nagtutupi ako ng damit ay biglang bumukas ang pinto at sumilip doon si ate Herra.

"Ako na magtutupi niyan." Segunda niya.

"Hindi na ako na—"

"Sige na ako na. Lumabas ka muna at may naghihintay sayo doon." Napataas ang kilay ko sa sinabi niya. May naghihintay sa 'kin? Sino?

Kahit naguguluhan, lumabas ako sa kwarto at iniwan si ate Herra sa loob. Wala si ate Bailey, baka nasa kwarto niya. Nang marinig kong may kumakatok sa pinto ay binuksan ko ito.

My breathing stopped when I came face to face with Vincent. H-He looks... Downright handsome as hell, kahit na nakasuot lang siya ng maroon jacket at swimming shorts. Anong meron sa suot niya? Nakapang-swimming yung short niya ah?

"Hey baby," he greeted then smiled.

Potek, ang lakas ng appeal niya.

"H-Hello... Come in," I widen the door for him to come in.

I don't even know why I'm being nervous around him.

"Anything you need? Water, coffee, juic—"

"I need you." It took me by surprise when he said that. Nanlaki mata ko.

"I-I mean, I need you to come with me." Tila ba'y natataranta niyang pahabol at tumayo.

His face turned red and I laughed at him. He looks flustered yet he looks so cute. Ang rupok ko na talaga. Bwiset.

"Sige." I cooly said. He smiled after that. Kaya napangiti din ako. But my smiles turned into a shock when he snaked his arms around my waist and pulled me closer. I hit his chest and I can't help but to smell his manly scent.

"Oh, no PDA," naitulak ko si Vincent nang wala sa oras nang marnig ko ang boses ni ate Herra. Lumingon ako sa kaniya at nakita kong may hawak siyang malaking bag.

"Oh eto na yung kailangan mo." Ate Herra said then hands the bag on Vincent. Napangiti naman si Vincent at nagpasalamat din sa kaniya.

"Well, aalis na kami. Bye!" Vincent said happily then he pulled me outside. Nagpatianod nalang ako sa kaniya.

Habang natakbo kami ay napatingin ako sa kamay namin. It was intertwined. My heart starts to beat faster than normal. Ano bang ginagawa mo sa 'kin Vincent.

We stopped infront of his car. Bubuksan ko na sana ang pinto ngunit inunahan niya na ako. Wow, ang gentleman ah.

Nang makapasok ako ay sumunod na din siya. Agad naman niyang pinaandar ang kotse. I don't really know what's up with Vincent these days. Una, he invited me to a dinner which turned out as a lie and he baited me into having a sleepover with him. And now, he's taking me to somewhere that I don't even know.

"Saan ba tayo pupunta?"

He chuckled. "You'll see."

Habang nabyahe kami, I can't help but to think about Vincent and his sudden change. Parang nung kailan lang, he hates me to the core. Tapos ngayon, he's been acting sweet and clingy as if he doesn't even hate me in the first place. Naguguluhan ako. What if this was all a lie? What if Vincent is just planning to earn my trust and crush it afterwards? What if he just wants to make my life a living hell by making me fall for him even more since he know that he could be my potential downfall? That he could be my weakness?

Sa kakaisip ko kay Vincent, hindi ko namalayan na nakadating na pala kami sa destinasyon namin. Vincent left the car together with the bag that ate Herra gave. Anong meron doon?

Lumabas na ako at napalingon ako sa sign sa tabi ng entrance.

"Zrilly Resort?" I muttered. Wait what? Bakit nandito kami?

"Hey baby, tara na!" Napalingon ako kay Vincent na nag-aabang pala sa akin. Agad naman akong dumiretso sa kaniya at pumunta na kami sa receptionist.

"Good afternoon! Welcome to Zrilly Resort!" The receptionist chirped. He looks familiar. I think I've seen him somewhere. Kinausap naman siya ni Vincent.

Nang mapadako ang tingin nang receptionist sa akin ay nanlaki ang mata nito. So do I. Yeah, I know him.

"Pollie?"
"Ruben?" We both said in unison.

"I-I can't believe it. Why are you here? Hindi ba dapat nasa Starbucks ka?" I said in a calm tone.

"Yeah... Well, let's just say they fired me because I got the new manager pinned down and had a hot night with me y'know?" He chuckled. "She sucks at sucking..." He muttered under his breath.

Napatawa nalang ako. Ramdam ko naman ang titig ni Vincent sa amin maya lumingon ako sa kaniya. He's face held coldness.

Agad niyang inabot ang kamay ko and he holds it firmly.

"Let's go." Vincent quickly said then pulled me to the elevators.

"W-What? Nag-uusap pa kami diba?" I deadpanned.

"Yeah. And masyado na kayong nagkaka-tuwaan."

"What? W-Why—"

"Because I don't want someone stealing the happiness of my baby. Okay?" He gritted through his teeth. Nagulat ako sa sinabi niya. Seriously? Kailan pa niya ako tinawag sa ganong nickname? Or more like, endearment?

Nang tumunog ang elevator, agad naman akong sumunod kay Vincent dahil sa hawak niya ang susi. Alangan namang mauna ako diba? Pabida lang?

Tumapat kami sa room number—

"69." Me and Vincent both said at the same time. Humarap siya sa akin at ngumisi.

"Mukhang may ipinapahiwatig ang room na ito ah." Tudyo niya habang nagtataas-baba ang kilay niya.

"Pwe. Ang landi mo." Napairap nalang ako. Parang tanga eh. Baka mamaya bumigay ako sa kalandian nito. Baka ikama ko 'to bigla.

Pumasok kami agad sa kwarto and boom. Isa lang yung kama. Isang queen sized bed. So dito kami matutulog nang magkatab—

"Sa sofa nalang ako matutulog." Sambit ni Vincent na ngayo'y nagaayos ng damit niya.

"K fine." Nasabi ko nalang.

He chuckled then went inside the bathroom to probably change his clothes. Daming arte. Magtatanggal lang naman ng damit. Hoy Ruben ang landi mo ah! Parang pinapalabas mo na gusto mong maghubad si Vincent sa harap mo ah! Baklang 'to.

Habang nasa banyo siya ay agad kong tinanggal ang damit ko. I mentally facepalmed when I realize something. Suot ko pala yung shorts na hiniram ko kay Vincent.

Hoy nilabhan ko yan guys. Wala lang skl hehe.

Nang marinig ko ang pagbukas ng pinto sa banyo ay bigla nalang lumingon ang malalandi kong mata. Holy sh—ship. Andaming pandesal bes.

"Stop staring. Tinitigasan ako." Nagulantang ako sa tinuran ni Vincent.

"Hoy! Ang bastos mo!" Tinawanan lang niya ako. Luh. Ang gwapo ng tawa bwiset. Ibubulsa ko 'to.

"Tara na." Nauna na siyang lumabas kaya naman sumunod na ako.

When we reached the pool. Wow. Ang ganda. It's so vibrant and beautiful kahit sumapit na ang gabi. It's like a modern paradise.

Kaya ayun, naligo kami ni Vincent. Nagkatuwaan. Seriously, kami lang mukhang timang dito. Pero yung iba kasi puro picture eh. Edi sila na. Basain ko cellphone nila eh. Iyak yang mga hindi waterproof ang phone.

Habang nagkakatuwaan kami ay—

"Oh my gosh, Vincent?!" May nadinig kaming tila ba'y sumigaw. Kahit hindi pa ako nalingon, kilala ko na kung sino iyon.

Sino pa ba? Edi si Kristine.