The golden bow

Controle verliezen

Ik rende de trappen op en kleedde me snel om, waarna ik weer naar de trainingsruimte rende. Carter was er al. 

'Jij kijkt uit naar de training vandaag.' zei hij met een lachje. 

'Inderdaad.' zei ik. 'Kan ik helpen met iets klaarzetten?' 

'Nee, zet je maar even neer.' 

'Ik kan uren rechtstaan zonder nog maar iets van verveling of kramp te krijgen en jij zegt dat ik voor dat half uur moet gaan zitten?' 

'Ja.' 

Ik lachte en ging maar zitten. 

'Sinds wanneer luister jij?'

'Ik heb mijn momenten van gehoorzaamheid.' zei ik. 

Hij lachte en kwam naast mij zitten. 

'Klaar?'

'Jep.' 

Ik leunde tegen zijn schouder aan. 

'Moe?'

'Kapot.' 

'Arm dutske toch.' 

'Noem me alsjeblieft nooit meer zo.' zei ik zacht. 

'Ik zal eraan denken schoonheid.' Hij drukte een zacht kusje in mijn haar. 

'Waarom zijn alle waar ik om geef mannen eigenlijk groter als ik ben?'

'Geen idee.' 

'Ik bedoel, kijk naar mijn broers. We zijn een drieling! We zouden op zijn minst toch even groot mogen zijn?' Carters antwoord was een simpele lach. 

Mijn broers kwamen binnen en trokken perfect synchroon hun wenkbrauw op. 

'Wat? Ik dacht dat dit vanochtend al wel duidelijk was.' zei ik. 

'Ben je gelukkig?' vroeg Scott. Ik knikte. 'Dan is het goed.'

Carter stond op en ik volgde.

'Wees voorzichtig met haar.' zei Aryan. 'Breek haar hart en ik breek je benen.'

Carter keek naar mij en ik stak mijn handen op. 'Ik zal het onthouden.' zei hij langzaam. 

'Heb jij met Aryan gepraat?' vroeg ik snel, zo zacht dat alleen ik en Scott het konden horen. Aryan misschien ook nog, mocht die niet aan het praten zijn met Carter. 

'Misschien.' kreeg ik even zacht terug. Ik rolde met mijn ogen. 'Hij is gewoon bezorgd om je weet je.' 

'Dan nog. Ik kan toch kiezen wie ik date?' 

'Zet je in zijn plaats. Mogen we niet een beetje op onze hoede blijven? Het blijft iemand van de overheid.' 

'Maar als je daar rond kijkt zie je een geweldige jonge man.' 

'Dat weten wij ook wel. Maar dan nog.' Ik zuchtte, maar antwoordde er niet op. 

'Ik ga de volgende jongens begroeten.' zei Carter. Wij knikten. 

'Volgens mij gaat de overheid de komende dagen één of andere stomme stunt doen.' zei Aryan.

'Hoezo? Weet je iets?' 

'Het is een voorgevoel. De verzorgsters doen anders dan anders.' zei hij. 

'En de bewakers?' Mijn blik schoot meteen naar Carter.

'Hij niet. Het is de helft ook maar die vreemd doet. Opletten. Ik weet niet of er iets is, maar als er iets is komt dat waarschijnlijk door jouw nieuwe speeltje of de jacht.' zei Aryan zacht. 

'Dat doet me eraan denken.. Hoe zijn jullie daar exact aan geraakt?' 

'Wel, we hebben iemand anders het laten meenemen. Ik denk net op tijd. Volgens mij was de overheid hem ook op het spoor.' zei Scott. 

'Geweldig.' mompelde ik. 

'Goed, nu iedereen er is kunnen we beginnen. Begin allemaal te springen alsjeblieft?'

... 

Ik hielp met het opruimen van de spullen. 

'Dus, wil je me er vanavond nog bij?' vroeg hij. 

'Hmm. Ik weet niet.' zei ik terwijl ik de pads voorzichtig in paren bij elkaar tegen de muur zette. 

'Moet ik je overtuigen?' ik hoorde hem naar me toe lopen en voelde zijn handen op mijn heupen belanden. 

'Hmm.. Ik weet niet of dat je lukt.' zei ik. 

Hij draaide me om en onze lippen raakten elkaar. Hij duwde me niet al te voorzichtig tegen de pads. Gelukkig daartegen en niet tegen de spiegel. Ik sloeg mijn armen rond zijn nek en hij gaf mij een zetje op mijn achterste, waardoor ik wel moest springen en mijn benen rond zijn middel sloeg op een manier die niet echt netjes is in gezelschap. Maar ja, we waren toch alleen hier, dus.. . 

Opeens begon hij met zijn lippen lager te zakken, tot in mijn nek. 

'Carter.' bracht ik uit. 

'Hmm?' Hij verbrak even het contact.

'Ga zo verder en ik ga echt de controle verliezen.' zei ik. Hij grijnsde even. 'Niet op die manier, dat weet je.' 

'Wel, ik weet nog wel iets leuks om te doen.' zei hij. 

'Geen seks. Ik wil nog eventjes maagd blijven.' zei ik. 

'Ik ben mijn collega's niet. Ga maar naar je kamer, douche, dan ga ik dat ook doen. Ik kom ook.' zei hij. 

Ik knikte en rende op een héél kalm drafje naar mijn kamer. 

Ik deed de deur meteen op slot -Carter klopte en ik had hem de speciale klop uitgelegd -alleen ik en mijn broers gebruikten die over het algemeen, dus dan wist ik meteen dat ik de deur kon open doen, hoe ik er ook uitzag.

Ik greep mijn iets gewaagdere pyjama uit de kast en een proper setje ondergoed. Je mocht wel enkele dingen van thuis meenemen, maar niet al te veel. 

Ik rende naar de douche en sprong er meteen onder, warm of niet. 

Ik kwam net op mijn kamer toen ik het klopje hoorde. Ik lachte en opende. Carter kwam snel binnen, zijn haren nog nat van het douchen. Ik vergrendelde de deur meteen weer.

'Dus, wat is je plan?' Toen zag ik de mand pas in zijn handen. 'En wat zit daar in.' 

Hij opende de mand. 'Volgens mij houdt iedereen wel van chocolade?' zei hij. Ik lachte. 'En wat fruit, gezien je dat hier niet krijgt.. En dit.' Hij haalde een potje massageolie boven. 

'2 seconden.' zei ik. 'Mag ik.' 

'Natuurlijk.' Hij liet het in mijn uitgestoken hand vallen en ik ademde opgelucht uit. 'Wat was er?'

'Je weet wat ik ben. In sommige van die producten zit fantano.' 

'Het enige wat jullie kan vermoorden.' zei Carter. 

'Je begrijpt het. En het is niet het enige. De meesten van ons kunnen ook sterven van bijvoorbeeld een steekwond ofzo. Hangt er vanaf wat er in je stamboom zit.' zei ik.

'Wat zit er bij jullie in?'

'Enkele elements, feeën, 1 zeemeermin, dat weet je vooral door de koudbloedigheid. Een vampier kon ook nog. En daar zit ook ergens een engel. Daardoor het lichte haar.' zei ik, mijn golvende lokken vastnemend. 

'En de ogen?' 

'Blauw door het element dat onze familie het best ligt, water, en grijs was denk ik onze natuurlijke kleur.' 

'Water?'

'Ja, water. Je weet wel, dit ding.' Ik maakte een bubbel boven mijn hand. 

'Cool. En dat kunnen jullie alle 3?'

'Jep.' zei ik. 'Maar laten we nu maar jouw plan doen.' zei ik. 

'Ah ja.'