The golden bow

Carters eerste vergadering

Carter raakte net aan de tak en kon zich optrekken. Ik wachtte tot hij ook op de grond stond voor ik -weer met een salto- er ook naartoe sprong. Ik kwam op de boom terecht en stond in een knipperbeurt naast hem.

'Goed, kruip er maar op en hou je goed vast. Maar niet aan mijn haar en wurg me ook niet wil je.' 

'Komt wel goed denk ik.' zei hij, waarna hij voorzichtig op mijn rug klom. 'Ik ben toch niet te zwaar hè?' zei hij. 

'Ik merk amper dat je op mijn rug zit.' zei ik grinnikend. 'Jij weegt niets voor mij.' 

'Komop Rose, we moeten gaan, tenzij je daar wilt aankomen met hem als iedereen er al is?' zei Scott.

'Goed punt. En misschien kunnen jullie me nu wel eens bijhouden.' zei ik. 

'Vast.' lachte Aryan, waarna hij begon te rennen. Ik zette meteen de achtervolging in en kwam naast hem lopen. 

'Kunnen jullie nu niet sneller?' lachte ik. 

'Dat is geen goed idee.' lachte Scott, wijzend naar Carter. 'Geef hem ook wat tijd om alles te verwerken.' 

We kwamen enkele minuten later aan voor het café. Ik liet Carter voorzichtig van mijn rug af glijden. 

'Leuk toch.' zei ik.

'Hoe is dat mogelijk.. en hoezo rennen jullie nooit tegen iets aan?'

Ik lachte. 'Hoe is het mogelijk dat ik besta.' zei ik schouderophalend. 

'Ah, Grey 1 tot 3. Kom erin. Ik wist niet of jullie het overleefd hadden, we hoopten het, maar we wisten het niet zeker..' We glipten het café in en ik trok Carter achter me aan.

'Onkruid vergaat niet.' zei Scott.  

Angelo lachte 'En wie is dat?' vroeg hij eens hij Carter in de gaten kreeg. 

'Mijn plus one.' zei ik. Hij keek onbegrijpelijk, maar toen viel de munt. 'Serieus, Grey? Een bewaker?' lachte hij. 

'Niet veel aan te doen. De goden hebben gekozen, ik heb te volgen.' zei ik. 'Niet dat ik daar boos om ben.' 

'Hoe noem je?' vroeg Angelo aan Carter. 

'Carter Everleigh meneer.' Ik lachte. Zo beleefd is Carter alleen maar tegen zijn overste. 

'Ik gok dat je een bewaker bent op het zuidoostelijke instituut voor opvoeding van de jeugd opgericht door president Cane?' 

'Dat klopt.' 

'Hoe lang werk je er al?'

'Nu zo'n 2-3 weken.' zei Carter.

'En hoe oud ben je en op welk instituut zat jij?'

'19, ik zat op het zuidwestelijke instituut voor opvoeding van de jeugd opgericht door president Grimm.' 

'Ik ook. Zijn het nog steeds de Orvilles die daar de plak zwaaien?'

'Ja.' 

'Arme kinderen.' zei Angelo. 'Gelukkig dat die het niet lang meer vol kunnen houden, gezien hun leeftijd..' 

'Ze zijn bezig hun zoon op te leiden tot de volgende leider van het instituut.' zei Carter.

'Ja.. daar heb ik over gehoord. Arme jongen.' zei Angelo.

'Angelo, misschien moeten we naar het achterkamertje? Wij hebben nog informatie en hier kunnen soldaten ons zien.' redde Scott Carter.

'Ah ja, natuurlijk. Moeten jullie iets drinken?' 

'Warme choco is altijd welkom zei Aryan.

'En misschien een handdoek.' Om mijn punt te demonsteren nam ik mijn druipende haar vast. 

'Je kunt het zelf opdrogen, filteren en zelfs nog bij de dieren in hun drinkbak doen en ik moet een handdoek halen?'

'Goed punt.' zei ik. Langzaam trok ik al het water uit mijn kleren en haar. Toch handig als je dat kunt doen. 

'Zet jij je maar.' zei ik tegen Carter.

'Dat zou niet netjes van mij zijn.' zei hij.

'Zitten.' herhaalde ik. Snel luisterde hij. Ik grinnikte even. Tot hij me op zijn schoot trok. 

'Dat was niet de bedoeling.' zei ik. 

'Wel, ik laat geen dame recht staan. Fantasy of niet.' zei hij. 

Ik zuchtte en Angelo kwam binnen met 4 choco's op een dienblad. 

'Met slagroom, zoals jullie het graag hebben.' zei Angelo met een knipoog. 

'Bedankt.' zei ik.

'Geen probleem. Dus, wat voor informatie hebben jullie gekregen?' De kern van onze provincie om het zo maar te noemen zat hier al. 

'De president van Shannvedo zit te denken om samen te gaan werken met Steele.' zei Aryan.

'Maar de rebellen daar willen over 2 maand hun slag slaan. Shannvedo zal in rep en roer staan en waarschijnlijk wordt, als het pact gesloten wordt, er een deel van onze soldaten naar daar gestuurd.' 

'Dat weet je niet.' zei Carter. Ik draaide mijn hoofd. 'Steele stuurt niet graag een handvol soldaten weg. Of hij stuurt een groot deel weg, of hij stuurt er amper weg. Dat hangt ervanaf hoe hij de kansen inschat dat het overslaat naar hier.' 

Ik knikte. Dat was wel zo. 

'Je hebt een punt.' zei ook April. 'Maar Steele heeft veel bewondering voor Martane. De kans dat hij niemand stuurt is een pak kleiner. Dat maakt het ons wel makkelijker.' 

'Dus wij hebben 2 maanden om alles klaar te krijgen?' vroeg een man, Kyle genaamd. 

'Ongeveer. Eerst Shannvedo, dan wachten tot de troepen naar daar gestuurd worden en dan kunnen wij onze slag slaan.' zei Aryan.

'Dat zou zo'n 2 weken moeten duren. Over het algemeen wordt er snel gereageerd, maar Steele zal eerst willen zien dat het niet enkele kleine relletjes zijn die zo de kop ingedrukt kunnen worden.' zei April. 

'En dan is het aan ons.' vervolledigde Pearl.

Het was even stil toen iedereen dit over dacht. Over 2 maanden zou onze wereld veranderen. Ten goede of ten kwade. 

'Ow ja. Ik weet niet hoe het komt, maar Steele weet dat Duende weg is en zich in deze provincie bevindt.' zei April. Ik kreunde inwendig. 'Hij zit nog maar met zoeken in Hamouth, maar ik zou vluchten. Voor je het weet zit hij in Ancevale..'

'In het instituut.' zei Aryan.

'En hij wilt iedereen met wapens die geen bewaker of soldaat is een proces aan doen. Of het nu tieners zijn of gepensioneerden.' 

'En dat betekent voor de rest van ons lange leven de gevangenis in. En wanneer hij het dan merkt zijn we dood.' zei ik. 

'Ik zou vluchten.' zei Pearl. 'Alle dr..vier.'

'Zijn er plekken die niet op kaarten staan?' vroeg Scott meteen. 

'We zullen zien, straks. Maar jullie hebben maar iets van een 2 dagen. Jullie moeten daar weg. En wij moeten ook allemaal onze spullen verbergen.' 

We knikten snel. 'Volgende punt.' zei ik.