The golden bow

Dag presidentje

Ik rende meteen naar mijn broer toe en ving hem net op tijd op voor hij de grond raakte. 

'Eerst de president. Ik hou het wel vol.' zei hij. 'Zorg dat dit goed komt.' 

Ik knikte en draaide me met een nieuwe woede om naar de bewakers, die nu in een recordtempo allemaal neergewerkt waren. Ik rende naar de president voor iemand het doorhad. Of dat dacht ik toch. 

Hij hield April voor zijn neus, mes voor haar keel. Meteen stond ik stil. 

'April..' hijgde ik. 

'Jij ook al? Ik vertrouwde je!' April piepte toen het mes een kleine snee maakte in haar hals. Het bloed druppelde voorzichtig op haar lichtgroene jurk. 

Ik bleef staan, mijn hand op Waldeinsamkeit. 

'Laat haar gaan.' zei ik.

'Natuurlijk.' zei hij. 'Als jij en je broers je overgeven.' Ik keek achteruit. Scott was rechtgekrabbeld, maar die wond zag er niet mooi uit. Als hij geluk had zou hij het kunnen overleven, maar dan moest er snel gehandeld worden. Aryan ondersteunde Scott en ik zag dat ze de enige nog overblijvenden waren.

'Doe het niet, Rosalie.' zei April. 

'Ik kan jou niet ook nog eens laten sterven.' zei ik. 'Als we ons overgeven, krijgt mijn broer dan de medische verzorging die hij nodig heeft?' 

'Ja.' 

'En je laat April gaan?'

'Ja.' 

Ik keek nog eens naar Aryan en Scott en gaf ze snel een knipoog. Ze gaven een bijna onzichtbaar knikje. Goed. Ze snapten dat er een plan achter zat. 

'Goed, dan geven we ons over, je hebt gewonnen.' We legden onze wapens op de grond. Hij liet April meteen los en zag eruit alsof hij een vreugdedansje ging doen. 

'Ren April.' beval ik. Dat deed ze ook. 

'Goed, en wat nu?' vroeg Aryan.

'Nu gaan jullie met mij mee naar het balkon en verkondigen dat deze stomzinnige revolutie gedaan is.' zei hij. We liepen mee, ik nam Scott langs de andere kant vast. 

'Gaat het nog?'

'Het doet vreselijk veel zeer.' zei hij. 

'Je hebt geluk gehad. Volgens mij zijn je organen net gemist. Nu moet je gewoon nog niet doodbloeden.' Om mijn woorden kracht bij te zetten duwde ik nog wat op de plek waar de kogel recht door zijn lichaam was gegaan. Hij was gewoon gevallen van de verbazing denk ik. 

'Ik hoop het. Het zou zonde zijn als jouw kinderen hun nonkel Scott moeten missen.' zei hij droogjes. Ik liet een waterig glimlachje zien. 

'Wel handig dat ie meewerkt zonder dat ie het weet.' fluisterde Aryan. Ik grijnsde. 

'Scott, Aryan heeft een dolk nodig.' zei ik zacht. 

Hij gaf er één achter zijn rug door. Lang leve de verborgen wapens. Ik had er ook één in mijn laars zitten, maar Aryan was er natuurlijk één vergeten. 

We liepen de trappen op en gingen dan een balkon op. 

Aryan liep vooruit terwijl ik met Scott wat meer naar achteren bleef staan. 

'Deze revolutie is afgelopen!' riep de president. Iedereen stopte meteen met vechten en keek naar boven, naar het balkon.

'Inderdaad. Voor jou.' Aryan had de president vastgegrepen en hield een dolk voor zijn keel. 

'Wat? We hadden een deal!'

'Ja. Wel, fantasy's met een reden. We kunnen voor één keer wel eens waarmaken wat jij altijd over ons hebt zitten verkondigen.' zei hij. 'Doe troonsafstand, laat de bevolking hier vrij zijn en zijn gang gaan.'

'Mijn voorouders hebben deze bevolking groot gemaakt en gered van mutanten zoals jij!' 

'Wij waren hier eerder. Jouw voorouders waar jij zo trots op bent hebben een millenia oud volk praktisch uitgeroeid en verbannen.' 

'Jullie hebben een eigen wereld! Had daar gebleven!' riep hij. Ik zag dat Aryan moeite kreeg met zichzelf te beheersen.

'Aryan. Hou jezelf in.' zei ik. 

'We hebben jaren samengeleefd.' zei hij. 'En toen kwamen jullie. Die tijd is nu gedaan. Ik ga het niet nog eens vragen. Doe. Troonsafstand.' 

'Nooit.' siste hij.

'Goed.' Aryan haalde zijn schouders op en gooide de president over de ballustrade. Hem alleen nog maar vasthoudend aan zijn kraag.

'Help!' riep hij. Niemand deed iets. De soldaten waren ingesloten door rebellen en de bevolking stond over het algemeen aan onze kant. 'Alsjeblieft.. trek me terug omhoog.' smeekte hij.

'Nah. Niet zo'n zin in.' zie Aryan schouderophalend. Het was grappig, want hij bewoog zijn arm en de president hing daar maar als een bange lappenpop aan. 

'Goed, goed! Ik doe troonsafstand.' piepte hij.

'Volgens mij hebben we dat niet gehoord. Zeg dat nu nog eens. Luid genoeg dat iedereen het kan horen?' zei Aryan. 

'Ik doe troonsafstand! Ik doe troonsafstand!' gilde hij. 

'Goed zo.' Aryan trok de president terug naar boven.

'Goed, gaan jullie onze wapens halen, ik breng deze naar beneden. Ik ben er zeker van dat ik wel wat mensen kan vinden die heel veel plezier zullen hebben met hem naar de gevangenis te begeleiden in afwachting op zijn proces.' zei hij. 

'Komop Scott.' Scott leunde nog altijd op mij, maar hield nu zelf al de druk op zijn wonde. Hij raapte zijn eigen stok en dolken al op en nam ook maar Aryans zwaard erbij. Ik ging meteen mijn wapens halen en pikte ook Aryans shuriken op. 

'Goed, nu brengen we jou naar de EHBO.' zei ik.

'Er zijn er erger aan toe.' protesteerde hij.

'Je bent nog steeds aan het bloeden.' zei ik, waarna we weer verder liepen, naar buiten. 

Het leger stond nog steeds bijeengedreven en er vormde zich een gang waardoor ik en Scott konden lopen. Het schol niet veel of ze zouden nog gaan buigen ook. 

Ik liep met Scott recht de EHBO in. Als in rennen. Het was op de berg, dus ik had Scott op mijn rug genomen en was echt gaan spurten. 

'Schotwond hier.' zei ik. Er kwam meteen een dokter aan. Gelukkig dat de bevolking maar zo aardig was. 

'Hoe lang geleden?'

'Ik denk een half uur ofzo.' zei ik. 

'Komop jij, ga maar liggen.' Scott werd op een veldbed geduwd. 

'Gaat hij het halen?'

'Ik hoop het. Hij heeft veel bloed verloren. Welke bloedgroep heeft hij.'

'Geen menselijke.' zei ik. De dokter vloekte onder zijn adem. 

'Hij is deel van een drieling.' zei ik. Volgens mij hadden we dat eens bij bio gezien.

'Waar zijn de andere 2?'

'Ik ben er één van. De andere.. geen idee.' zei ik.

'Ik weet niet of jij dezelfde bloedgroep heeft. De andere. Is dat een-eiig?'

'Ja?'

'Ga hem halen.' 

Ik knikte en rende de tent uit. Goed, waar in godsnaam zit Aryan nu?