The golden bow

"Speel mee"

'Everleigh, wat doe jij hier?' zei de andere bewaker. 

Hij gaf me een blik van "speel mee". 'Ik ben al met haar bezig, Jack.' zei Carter, zijn hand zo'n 10 centimeter te hoog op mijn been leggend en daar langzaam rondjes draaiend. Wat heeft hij daarmee? Alle vormen van mogelijk protest verdwenen als sneeuw voor de zon. 

'Ik kom later wel terug voor haar. Ik had haar nooit echt gezien, maar ze is echt wel lekker.' zei hij. 

'Sorry, ze is van mij.' zei Carter. 'Je weet dat ik territoriaal ben op dat vlak.' hij kneep zijn ogen tot spleetjes. 

'Al goed. Veel plezier. Geef haar de nacht van haar leven.' zei de vreemde bewaker.

'Zal ik zeker doen.' zei Carter, waarna hij zijn hand op mijn wang legde. Oh god. Is dit wat ik denk dat er gaat gebeuren? Hij glimlachte even naar me en drukte toen zijn lippen op de mijne. Ik verstijfde helemaal, bijna zoals een plank, toen Carter me een beetje achteruit duwde, het bed op. Ergens in dat alles ging de andere bewaker, Jack dus, de deur uit. Carter, liet me niet meteen los, maar stond toen op en draaide de deur op slot. 

'Goed, wat privacy, nu gaan we niet meer gestoord worden.' zei hij. 'Waar waren we.' 

'Euhm..' Ik werd zo rood als die tomatensoep van gisteren en ging snel terug recht zitten. 

'Sorry van dat van daarnet, maar anders had hij het nooit geloofd.' Ik wou wat zeggen, maar al mijn woordvorming leek mijn brein verlaten hebben. 'Weet je wat, ga maar slapen. Je zult wel moe zijn.' Zonder klagen kroop ik onder de lakens. Carter dekte me -wat een gentleman- nog wat verder in. 

'Is het goed als ik hier nog enkele uren blijf? Anders gelooft ie het nooit.' 

Nu werkte mijn spraakapparaat wel. 'Dat is gewoon een excuus om bij mij op mijn kamer te blijven.' zei ik. 

'Misschien. Werkt het?' 

Ik zuchtte en schoof wat opzij. 'Haal iets in je hoofd en ik castreer je.' 

'Daar twijfel ik niet over.' zei hij, waarna hij voorzichtig zijn wapenriem afdeed, iets wat me goed de kans gaf die te bekijken. Pistool, dolk, walkie-talkie, pepperspray, stroomstootwapen,.. . Hmm. Ik verkies mijn zwaard. 

'Iets wat ik moet weten over je slaapgewoonten?'

'Enkel dat ik behoorlijk pissed wordt als je iets probeert.' zei ik, waarna ik me met mijn rug naar hem toe draaide en mijn ogen langzaam sloot. 

De volgende ochtend werd ik wakker in Carters armen. Heel even was ik in paniek, what the hell heb ik gedaan? Ik kalmeerde weer toen gedachten van vorige nacht mijn hoofd overvloeiden. Hoe we een rustig gesprek gehad hadden. Hoe hij me beschermd had toen ik in het vizier van een andere bewaker gelopen was. 

'Carter.' zei ik zacht. Hij reageerde niet, dus ik herhaalde zijn naam iets harder. 'Carter.' Hij schoot wakker en had ik geen geweldige reflexen -en supersnelheid- gehad, had hij me een kopstoot gegeven. Daar is dat dus voor. 

'Huh? Waar ben.. ow ja.' zei hij, een beetje verdwaasd. 'Hoe laat is het?'

'7 uur. Maar ik moet mijn bed nog opmaken, me klaarmaken, en mijn spullen in de wasmand krijgen, voor ik ga ontbijten.' zei ik. 'Ow, en voor we het vergeten, ik heb een wachter mijn kamer uit te schoppen.' 

'Dat is gemeen.' zei hij.

'Dat ben ik ook.' grimaste ik. 'Nu als je wilt gaan. Ik ben er redelijk zeker van dat jij zo ook weer aan het werk moet.' voegde ik eraan toe. 

'Ik kan best nog wel even blijven liggen.' zei hij. 

'Ja, ik niet.' zei ik, waarna ik mijn benen uit het bed gooide en opstond. 'En dat zou je moeten weten, want je zat in een soortgelijke gevangenis.' Ik griste mijn uniform van gisteren van de grond af en liep naar de badkamer. 'Ga al maar naar jouw kamer, trek een proper uniform aan, ...' zei ik, waarna ik de deur achter me toe trok en mijn kleren verwisselde. 

Toen ik terug mijn kamer inkwam zag ik dat hij al weer weg was. Ik trok snel mijn lakens van mijn bed en maakte het terug op met propere lakens uit mijn kast. Mijn oude lakens, en mijn vuile sportkledij en uniformen (ik had 4 verschillende, 2 rode, 2 blauwe) deed ik in mijn waszak, die ik dan ook mooi afzette in de wasserij. 

...

'Hij heeft wat gedaan?!' siste Scott. 

'Oh, ik vermoord hem.' siste Aryan.

'Ik doe met plezier mee.' stemde Scott in.

'Jongens!' roepfluisterde ik. 'Er is niets gebeurd. Hoe vaak moet ik dat nog zeggen?' 

'Hij heeft met je geslapen.' zei Aryan.

'In hetzelfde bed. Hij heeft me met geen vinger aangeraakt. Anders had ik hem wel gecastreert en een zwaard door zijn borst geramd. Dat weet je goed genoeg.' zei ik.

'Je bent je krachten aan het krijgen en hij komt te dicht zusje.' zei Scott.

'Al goed.' zei ik. 'Het is niet dat ik verliefd ga worden op een bewaker. Ik ben maar 1 van de meisjes hier. Hem ontlopen zal niet zo moeilijk zijn. Maar dan moet er wel iemand met hem trainen bij de sport.' 

...

Wel, dat was dus moeilijker als gedacht. We waren ondertussen al vrijdag, de week erna. Ik had mijn woord gehouden. Iedere avond mijn deur op slot voor hij kon komen, snel 'm smeren als hij iets tegen me zei en pas op het nippertje aankomen voor de training en meteen verdwijnen eens dat gedaan was. 

Ik plofte neer op mijn bed en sloot even mijn ogen. Vanavond was de andere training, en ik moest me nog klaar maken. Ik haalde snel de losse plank weg en zag mijn zilveren zwaard eronder liggen. 

De kling glimde in het licht en het was nog steeds even scherp als anders. Ik nam het in mijn hand en glimlachte. Het lag nog perfect uitgebalanceerd in mijn hand. De pareerstang was rond, de perfecte bescherming tegen andere steken, tegen het zwaard, gericht op mijn hand. Het lemmet had een mooie zilveren kleur, en het gevest was nog altijd blinkend goud, met een kleine blauwe edelsteen in verwerkt. Je had speciale wapens die beter werken bij een "begaafde", dit was er één van. Het kleine broertje van een ander bekend zwaard. Geen flauw idee waar dat zit. Ik heb het ooit wel eens gezien, maar niet lang. Nu ja. Daar kunnen we zo nog over nadenken. Eerst dit zwaard vastmaken, mijn trui aan en gaan trainen met de rebellen. 

________________________________________________________________________________

GOED, KLEINE NOTA ACHTERAF DAN MAAR. IK BEN DIT WEEKEND WEG MET MIJN FAMILIE, DUS GEEN UPDATE :( . IK BELOOF DAT IK HET VOLGENDE WEEK WOENSDAG WEER GOED MAAK!

LAURA