We liepen eerst over heel het marktplein. Je zag, hoorde en rook echt van alles. Levende dieren, vissen, groenten en fruit, snoep, brood, kleren, ... . Echt vanalles.
'Goed, laten we beginnen met groenten en fruit.' stelde Scott voor.
We knikten en liepen naar het kraam, ondertussen goed rond ons aan het kijken, maar ook naar de producten die ten toonstelling lagen.
'Volgende.' klonk er duidelijk. We deden een stap vooruit. Nog 2 man.. of ja, vrouw.
Al snel was het aan ons. 'Wat mag het voor jullie zijn?'
Snel ging Aryan het lijstje af. 'Tomaten, prei, aardappelen, appels, wortels, bloemkool, pompoen en mandarijnen.'
De vrouw van het kraam keek verbaasd. 'Dat is een hoop.' zei ze, terwijl ze begon met alles af te wegen.
'We moeten ook eten, niet.' zei ik met een glimlachje, de geldbuidel snel boven halend en mijn mantel terug rond mijn lichaam laten vallend, zodat niemand mijn wapens zag. Onschuldige tiener.
'En voor soep heb je veel ingrediënten nodig.' zei Scott.
'Doen jullie boodschappen voor jullie instituut? Ik wist niet dat het zuidoostelijke instituut dat toestond?'
'Nee, we wonen sinds kort alleen.' zei ik stijfjes. 'Komen die hier dan vaak?'
'Oh ja, iedere week wel 2 keer. Normaal vandaag niet.' zei de vrouw. Ik knikte van onder mijn kap. Het was lichtjes begonnen met miezeren, dus er werd niet raar naar gekeken.
Ze gaf ons de zakjes aan, en wij verdeelden ze meteen onder ons allen. Vrij vertaald: Nu mochten Carter en Scott als muilezel dienen.
We liepen door naar het vleeskraam: gehakt, gerookte ham (Het soort immense blok) en bacon. Vis liepen we deze keer recht voorbij. Goed, wat nu nog?
Ah ja, nog naar zuivel en zo.
We gingen bij het eerstvolgende kraam kaas halen, dan eieren.
Aryan -en stiekem ik ook- kon het niet laten en ging ook een beetje chocolade halen, waarna we Angelo's café binnen gingen.
'Goede middag. Wat kan ik voor jullie doen?' vroeg hij beleefd. Bijna alsof het afgesproken was lieten we op hetzelfde ogenblik onze kap van ons hoofd vallen.
Hij hield zijn gezicht kaarsrecht. 'Ik zie dat jullie naar de markt zijn geweest?' zei hij.
'Inderdaad.' zei ik.
'Wat willen jullie drinken?'
'Choco.' Klonk het uit onze 4 monden.
Hij grinnikte even. 'Komt eraan.'
Even later zette hij 4 mokken voor onze neus.
'Dus, ik zie dat jullie weg zijn geraakt?'
'Inderdaad.' zei Carter.
'Waar wonen jullie nu?'
'In het woud. We hebben een perfect huisje gevonden.' zei ik, waarna ik een slok van mijn drinken nam.
Hij knikte. 'Wel, ik moet verder werken. Ik zie jullie wel weer zaterdag.' Over 3 dagen weer een training. Dat gaat leuk worden om Carter volledig te zien sucken. Wel, niet volledig, maar we zijn af en toe ouderwets en vinden dat je op zijn minst met een stok moet kunnen vechten. Carter heeft daar nog zero ervaring mee. Wel leuk dat ik Duende dan kan meenemen.
We dronken ons drankje op en legden enkele munten op de toonbank, waarna we onze kappen weer opzetten en vertrokken. Het zag er een beetje uit als zo een scène uit een film, en het voelde ook behoorlijk cool.
Na een half uur wandelen kwamen we weer bij ons nieuwe huis.
'Goed, ik begin aan de soep.' zei Scott. Wij knikten. Het was al weer 3 uur. Tijd vliegt als je op de markt bent.
'Dus, wat wil jij doen?' Carter nam mijn handen vast en keek me zo aan.
'Ik weet niet. Heb jij een idee?'
'Enkele, maar geen die we nu kunnen doen.'
'Hoezo?'
Hij plantte een kusje op mijn mondhoek.
'Omdat.' Hij ging iets meer naar mijn wang. 'Je.' Nog een. 'Broers.' Nog eentje. 'Hier.' Hij zakte een beetje af en ik wist wat hij ging doen. Ik wou hem alleen niet stoppen. 'Ook.' Zijn laatste kusje eindigde en mijn nek. 'Zijn.'
'Oh, ga gerust naar jullie kamer.' zei Scott.
'Doe het alleen voorzichtig. Het is vaak van de eerste keer raak en dat is niet praktisch met de aankomende revolutie.' zei Aryan.
'Waar komt dat vandaan?' vroeg ik.
'Mates.' zei Scott.
'En jullie zijn een soort van schattig. Ik hoop dat ik ook zo een mate krijg.' murmelde Aryan.
Ik lachte zachtjes. 'Heb je die massagezalf nog?'
'Ja?'
'Wel, ik kan er altijd nog eentje gebruiken.' zei ik droog.
'Is dat zo? En waarom zou ik die aan jou geven?'
Ah. Maar als jij wilt spelen, dat kan ik ook hoor.
'Omdat.' Ik plaatste ook een kusje in zijn nek, maar ik nam ook nog even zijn vel tussen mijn tanden. In films werken dat soort dingen toch altijd. 'Ik.' I schoof tussen ieder woord een beetje op. 'Het ook vuil kan' Ik eindigde vlak voor zijn lippen en raakte ze zo net niet. Iedere poging van Carter om me te kussen eenvoudig dodgend. 'Spelen.'
Ik draaide me om en liep extra heupwiegend weg, naar boven.
Ik hoorde mijn broers zachtjes grinniken en Carter achter me aan komen. Jep. In het echt werkt dat dus ook met zijn momenten.
Ik ging onschuldig op het bed zitten en wachtte tot ik de deur hoorde toegaan.
Carter trok zachtjes aan mijn schouders en ik viel op het bed, zijn hoofd boven het mijne hangend.
'Dat was heel gemeen van je, weet je?'
Ik beet speels op mijn lip.
'En weet je wat ik met gemene meisjes doe?'
Ik schudde mijn hoofd, pretlichtjes in mijn ogen.
Zijn hand gleed over mijn wang en eindigde bij mijn lippen.
Ik hield de grijns net binnen. Zo maak je het wel heel makkelijk voor me. Ik sloeg mijn armen rond zijn nek en greep zijn shirt vast, waarna ik hem voorover trok zodat hij nu met zijn rug op mij kwam liggen. Snel draaide ik ons om, waardoor ik boven hem zat. Hij draaide zich om eens hij merkte wat er gaande was, alleen om zich ingesloten door mij te zien.
'Eerst werken. Dan mag je spelen.'
Ik raakte zijn lippen met de mijne, maar wendde dan vliegensvlug af en gaf hem een kus op zijn mondhoek. Weeral, waarna ik van hem af rolde, mijn jurk uittrok en op mijn buik ging liggen.
'Ik wacht.'
JE LEEST
The golden bow
FantasyIn een gemeenschap, volledig gecontroleerd door de overheid word iedereen die anders is meteen geliquideerd. Of dat denken ze toch. De jeugd wordt opgesloten in opvoedingscentra van de overheid. Zo ook Rosalie. Maar zij heeft een probleem. Ze is zo'...