Aşk'ın Adı: Ceylan

22.Bölüm "Aşk'ın adı?"

Ben geldiiim. Bölümü atıyorum ve size iyi okumalar diliyorum.

Ben kaçayım siz bölümle baş başa kalın. Beni yorumlarınızdan eksik etmeyin. Ve sağlıcakla kalın.

Gidemiyorum. Tamam gittim.

🌟

Bir yıl öncesine kadar hayatı koca bir cehennemden ibaretti. Zorla ve direterek girdiği evlilik oyunu bir gün bile mutluluğu misafir edememişti ne gönlünde ne evinde.

Derken, yolunu bulan su gibi çıkagelmişti Cihan. En beklemediği, en tahmin etmediği, en savunmasız anında. Ayrı kaldıkları bir yılın ardından dört ay direnebilmişti adama. Onun gibi iki buçuk yıl diş bileyecek kara bir kalbi yoktu. Gözü dönmemişti.

Dönüp dolaşıp geldiği yer yine onun kalbi olmuştu, ömür boyu yuvası bellediği tek yer...

Eski yuvasına döndüğünde yanında getirebildiği tek şey korkularıydı. Hala güvenmek ve teslim olmak çok zordu onun için fakat Cihan'ın sevgi dolu bakışları, tavırları onu öyle mest ediyordu ki uzun zamandır ayakları yere basmıyordu. Eğer bu bir rüya ise asla uyanmak istemiyordu. Çünkü kendini bildi bileli hayalini kurduğu, özlemini çektiği bir hayatı yaşıyordu. Ciğeri acıyla kavrulduğu günlerin mükafatını dolu dolu alıyordu adeta.

"Dayım zıvanadan çıktı." Elif'in ince sesi kulaklarına dolduğunda eline aldığı içliği bırakıp dikkatini saçlarını yeni maşaladığı her halinden belli olan yeğenine çevirdi.

"Bana yeni bir telefon almak zorunda kalacak ve ona para konusunda asla acımayacağım."

Ceylan yeğeninin sözlerine kıkırdarken bu tavrına neyin sebep olduğunu çok iyi biliyordu. Esmer sultan yine yapmıştı yapacağını ve Ceylan'ın telefonuna resmi olarak el koymuştu amacı ise çok açıktı. Torununu delirtmek! Ve bunu başardığı su götürmez bir gerçekti. Eve gelmesi de yasaktı eğer gelirse Ceylanı isteme mevzusu sonsuza kadar kapanacaktı. Cihanın sabrı bu şekilde sınanırken Ceylan halinden gayet memnundu. Alt tarafı bir gündür görüşmüyorlardı bu kadarına katlanabilirlerdi.

"Tatlım telefonunu bırakırsan sen de bu kadar gerilmezsin."

"Söz konusu değil müstakbel yengecim çünkü kızlarla görüntülü sohbet yapmaya çalışıyorum ama dayım sağ olsun her zamanki gibi yoluma taş koymayı başarıyor. Aranızda piyon gibiyim." Elif bıkkınlıkla şikayetlerini sıralarken Ceylan gülmekle yetinmişti. Heyecanını bastırmak için dolma sarıyordu. Elif de yengesinden bir cevap alamayınca odasına dönmeye karar vermişti.

"Zorla evlendiriliyor gibisin."

Elif'in ardından mutfağa giriş yapan Gaye oldukça yorgundu. Kız tarafı olmanın zorluğunu fazlasıyla yaşıyordu. Elif kız tarafı olmak için çıldırırken Gaye de bunun için büyük bir istek duymuştu fakat Duygu tüm çirkefliğini gösterip kız tarafı olmayacağını belli etmiş tüm işler de Gaye'nin başına kalmıştı.

"Tüm bunların sebebi içimde bir yerlerde beni öldürmek için bekleyen heyecan ve ben de bunu bastırmak için en iyi bildiğim şeyi yapıyorum," dedi elindeki üzüm yaprağını gösterirken.

İlk defa istenecekti hem de Cihan için, ve bu heyecanı nasıl atlatacağını bilmiyordu. Heyecanının yanında her şey etkisiz kalıyordu.

"Görebiliyorum Ceylan, korkuyorsun ve güvenemiyorsun." Adeta Ceylan'ın iç sesi olmuş geri planda kalmış duygularını kulağına fısıldamıştı.

"Bunların olmaması için bir sebep söyle."

Pes etti. Bu duyguların heyecanını gölgelememesi için çok büyük savaş vermişti fakat olmuyordu. Mutlu olduğu her an gibi bununda zehir zemberek olmasından korkuyordu, deli gibi!