Herkese hayırlı kandiller, Hayırlı bayramlar.Bayram öncesi bir bölüm daha atmak istedim ve yeni bölüm sizlerle.Umarım bu bölümü beğemirsiniz.Sanırım Metres'i pek sevmediniz.Yorum dahi yapmıyorsunuz.
Babamın sesini duyunca olduğum yerden dinlemeye karar verdim.
Metres: Bu kata çıkmazlar.Hatta içeri dahi girmezler.Rahat rahat konuşabiliriz.İstediğin kadar bağarmakta özgürsün.
Hüseyin: Bak niyetim sana bağarmak değil.Seni dinliyorum.
Metres: Kaldığım yerden devam edeyim. Biz normal iki arkadaş gibi görüştük.Yıllar sonra tesadüfen deniz kenarında yanıma geldiğin de karşılaştık.Beni gördüğün de inanamadı.''Neyin var'' diye sormaya bile korktu.Ben yaşadığım tüm hayatın acısını ondan çıkarttım.Her şeyin onun yüzünden olduğunu söyledim.Bir süre beni dinledi.Hiç yorum yapmadan dinledi.Sonra bana , ''anlatmak istersen dinlerim'' dedi.Hiç yorum yapmadan yanından kalktım.Arkamı dönüp giderken '' yıktığın enkazın ile sevin.Hatta senden sonra hayatıma girenlerde söyle Bengü artık yaşamıyor'' dedim ve taksi ile oradan uzaklaştım.
Hüseyin: Sonra nasıl görüştünüz?
Metres: Bir kaç gün sonra beni aradı.Ben de ona haksızlık ettiğimi düşünüyordum.Onun bir suçu yoktu.Gereksiz suçlamıştım.Özür dilemek için kabul ettim.Buluştuk .Daha önce ki ,sana anlattığım buluşmalarımız da olduğu gibi dertleştik.Yeri geldi geçmişi andık, yeri geldi ağladık ama çoğunluk ile dertleştik.Bunların hepsini dışarıda yapamayacağımız için, ev kiraladık.
Hüseyin: Evde ne yaptığınızı tahmin ediyorum.
Metres: Hayır tahmin edemezsin.Biz o tuttuğumuz evlerde oturup televizyon izledik.Film seyrettik.Ailesinden konuştuk.Sorunlarımızdan konuştuk.
Bir gün film izlerken öyle bir hisse kapıldım ki, o gün sanki yaşadığımız her şey silinmişti.Sadece dünyada ikimiz vardık.Bir kaç saatliğine tutmuş olduğumuz o ev, bizim kendi evimizdi ve biz onun birlikte oturmuş film izliyorduk.Sehpada çaylar ve atıştırmalıklar, koltuklara yayılmış bir şekilde aynı evi paylaşıyorduk.Dışarıdan yemek söyledik, birlikte yedik içtik.Gitme saati geldiğin de aklımdan geçenleri okumuş gibi ''bu gün bir nevi evcilik oynadığımızı düşünüyorsun ama bundan çok büyük keyif aldım'' diye söyledi.
Hüseyin: Zaten evcilik oynamak için gitmiyor muydunuz?Dışarıda görüştüğünüzde evcilik oynayamazdınız.Rahat rahat sevişemezdiniz.İnanamıyorum ya, inanamıyorum.Senin bunu yapacağına inanamıyorum.Sen ya sen yıllarca kendini herkesten saklamış olan, ilk öpücüğünü yirmi altı yaşında yaşamış olan senden bahsediyoruz.
Metres: Biz sevişmedik.Evet onun dizine yattım, evet onu n ile kumanda kavgası yaptım ama sevişmedim.Ben onun ile görüşürken ailesinin olduğunu bilerek görüştüm.Gülden yada Neşe Karaböceğin şarkısında söylediği gibi bende biliyordum herşeyi.
Hüseyin: Ne şarkısı? Bilmece gibi konuşmaktan vazgeç!
Merres: Biliyorum evlisin.Seni bekliyor yuvan.Ayrılıp gitmelisin ,daha geçmeden zaman.Kahrolmadan ikimiz , bitmeli bu sevgimiz.....Hatırladın mı?Bu şarkıyı çok söylerdim.Onunla arada görüştüğümü sana anlattığım zamanlarda da söylerdim.
![](https://img.wattpad.com/cover/144623586-288-k241089.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
METRES
General FictionHayatınızın çalındığını hiç düşündünüz mü? Sizin olması gereken hayatı başkaları yaşadı mı? Peki aşk?Aşkınız için neleri göze alırdınız, mesela gururunuz dan vaz geçermisiniz? Bir aşk hikayesi yazacaksınız.Bu yazdığınız hikaye sizin bu okuldan geçme...