METRES

METRES 16

Metres' in yanına gitmek istemiş olsam dahi Ata buna izin vermeyerek beni oradan uzaklaştırdı.Metres'e odaklandığım için korku hissetmiyordum.Bulunduğum yerde silah seslerinin susmasını bekliyordum.Bir an önce sussun ve Metres'in yanına gidebileyim.

Ata: Birçe çok fazla sakinsin?Bunun sebebini öğrenebilir miyim?

Metres'i düşünüyorum.Neden kolunu tutuyordu?Vuruldu mu acaba?

Ata: Sanmıyorum.Onlardan önce eşi ve o çocuk silahlarına davranmıştı.Sen de gördün.Bak sesler azalmaya başladı.Tamamen bitsin o zaman çıkar bakarız ama şimdi olmaz.Bu çok tehlikeli olur.

Neden eve gitmedin?Bu gün Metres herkesi eve bıraktırdı.Neden burada kalarak bu riske girdin?

Ata: Seni burada tek bırakamazdım.Aklım sende kalırdı.Ayrıca Hüseyin amca zeki adamdır.Burada kalmanı  bu yaşanan olaya rağmen kabul etti ise bizim için bir tehlike yoktur.

Babam bu konuda rahattır, o bu tarz durumlara alışık bir insan.Defalarca suikata uğradılar ama her defasında gayet rahat bir şekilde bizi sakinleştirdi.Ara ara kullanmayı öğrenmem gerektiğini söyler.Her defasında annem yüzünden vazgeçtim.Ben ne zaman  silah kullanmaya niyetlenmiş olsam babam ile tatrıştı, kavgalar etti.

Ata: Tamam canım sakin ol.Her annen ile babandan konu açtığın da ağlıyorsun.Bilmediğim , anlatmadığın bir şeyler var ama seni buna hiç bir zaman zorlamayacağım.Ne zaman istersen bu omuz sana her daim hazır.

Bu sırada sesler tamamen kesilmiş, gece sessizliğine geri dönmüştü.

Çıkalım mı?Bak sesler de kesildi.Belki yardıma ihtiyaçları vardır.

Ata'nın da olum olarak yanıt vermesi ile birlikte bulunduğumuz yerden temkinli bir şekilde çıktık.

Adam: Gençler iyi misiniz?Bir şeyiniz var mı?

Biz iyiyiz, herkes iyi mi?Met- yani Bengü hanım iyi mi?

Adam: Korkulacak bir şeyi yok.Seken kurşunlardan biri kolunu çok hafif sıyırmış.Şimdi pansuman yapacağım.

Şey doktora gitseniz daha iyi olmaz mı?

Adam hafif gülümseyip, iki adımda tam karşımda durdu.Elini omuzuma koyarak konuşmaya başladı.

Adam: Merak etme, doktora yaranın fotoğrafını atıp konuştum.Pansumanın yeterli geleceğini söyledi.Misafir olarak burada kaldığınız sürede yaşadıklarınız için özür dilerim.Bu olayları yaşamanızı istemezdim.

Ata: Siz özür dileyecek bir şey yapmadınız.Bunların hepsi kontrolünüz dşında gelişen olaylar.O yüzden lütfen rahat olun.Asıl biz size ayak bağı olduğumuz için özür dileriz.Yani kendi adıma söylemem gerekirse bu gün Birçe'yi yalnız bırakmamak için gitmedim.Aslında misafiriniz Birçe iken bir de ben kuyruk gibi eklendim.

Adam: Estağfurullah öyle şey mi olur?Sayeniz de benim yokluğum da Bengü de yalnız kalmamış oldu.Şimdi izininz ile şu pansumanı yapayım.Sizden ricam dışarı çıksanız dahi bahçeye açılmayın.İçeri hemen gireceğiniz bir yer de oturun yada salona gelin.

Adam banyoya yöneldiğin de biz de Metres'in yanına gittik.Metres koltukta oturmuş, başını geriye doğru yaslamış tavanı izliyordu.Yüzünde biraz önceki mutluluk gitmiş, yerini derin bir hüzüne bırakmıştı.

Ata: Metres hanım iyi misiniz?

Metres: Ben iyiyim, siz iyi misiniz?

Biz iyiyiz, canınız acıyor mu?

Metres: Yok tatlım yaram acımıyor.Sadece düşünüyorum.Ya size yada çocuklardan birine veya eşime bir şey olsaydı?

Adam: Kimseye bir şey olmadı.Hatta kimsenin burnu bile kanamadı.Bak yine kendine yaptın.Biraz da kendini düşünsen olmaz mı?O kurşunu hesapladın değil mi?Bana geleceğini düşünerek dikkatimi dağtmak için yaptın.