METRES

METRES 30

Selam!Ben geellddiiiimmmm....Biliyorum sizleri çok ihmal ettim, Metres'i çok yalnız bıraktım ama sonun da geldim.

Bu bölümde Metres hikayesine kaldığı yerden devam edecek ama öncelik ile birkaç şey söylemek istiyorum.

Metres'e, Eşine, Hüseyin'e çok fazla kızanlar, özelden hakaret edenler dahi var.Arkadaşlar bu bir hikaye evet kabul ediyorum ki biraz fazla rahat kişilikler.Hatta bir çoğumuza göre örf ve adetlerimize, gelenek göreneklerimize aykırı hareket ediyorlar ama bu bir hikaye.Bu sebepten sizden ricam hakaret içerikli yorum ve mesaj atmamanız.

Bölüm içerisinde sizlerede küçük bir hatırlatma amaçlı 22. bölümden alıntı olacaktır bilgilerinize.

Keyifli okumalar...Umarım bölümü beğenirsiniz.

Sabah uyandığım da dün akşam gitmiş olduğumuz eğitimi ve Metres'i biraz düşündüm.Bu hikayeyi ben de dinlemeliydim.O kadının mimiklerini ve yüz idafesini görmeliydim.

Yattığım yerden kominidinin üzerindeki  telefonu elime alıp, Ata' yı aradım.

Alo Ata nasılsın?Bu gün Metres'ten hikayenin devamı  dinlemek için gün isteyeceğim.Benim ile sende gelir misin?

Ata: Sana da günaydın güzellik.Kızım telefonuna uyanıyorum insan bir ''günün aydın olsun'' der.Doğru kararı vermene sevindim.Sen ara, gideceğimiz  günü bana haber verirsin.Bu arada bugün buluşalım ben seni özledim.

Ben de sizleri özledim kanka haklısın bugün buluşalım.Sen çocukları ayarla, ben de babam ile konuşup, şu Metres'i  hikayeyi bize anlatması konusunda ikna etmesini rica edeyim.

Ata: Nasıl yani?Metres hikayenin kalanını anlatmak istemiyor mu?

Dün babama ; '' isterse ben hikayeyi kayıt cihazına anlatayım, oradan alsın'' dedi.

Ata: Offf, Birçe Offf!Sayende bir çuval incir berbat oldu.Kızım kadın ne güzel anlatıyordu.Ne diye ortalığı karıştırdın ki?

Ne yapsaydım?Kadının gerçekten kocasını babam ile aldattığını düşündüm ama maşaallah kadının kocası sandığımız herif dostu çıktı.

Ata: Birçe! Kadın anlatırken laf sokmak yok.Öyle bir şey yaparsan tek gitmek zorunda kalırsın.

Erkek milleti işte hepiniz kadın güzel diye onu savunun.Öpüyorum seni haberleşiriz.

Babamın yanına gittiğim de kahvaltı sofrasını hazırlamış, kahvaltısını yapıyordu.

Günaydın baba.

Hüseyin: Günaydın.Hayırdır sesin çok neşeli geliyor, bu gün hangi fesatlık peşindesin?Benim peşim de hafiyelik mi yapacaksın?Yoksa Metres'in peşine mi takılacaksın?

Babacığım , kimsenin peşine falan takılmayacağım.Bu gün çocuklar ile buluşacağım.Ben sana bir şey söylemek istiyorum.

Hüseyin: Olmaz Birçe!Ben arayıp konuşmam.Kendin konuş.

Benim ne söyleceğimi bilmeden böyle konuşman beni çok üzdü.

Hüseyin: Sen de beni çok üzdün bu nasıl olacak?Ayrıca söylemek istediğin şeye gelecek olursak benden;

''1. Metres ile konuşup, onu eskisi gibi anlatması için ikna etmemi isteyeceksin.

2. Bu gün arkadaşlarından birin de kalmak isteyeceksin.

3. Dışarı çıkacağın için hazır annen de evde yok iken benden yüksek meblağ da bir harçlık isteyeceksin.'' ama bunların için den ilk söylediğim ağar bastığı için diğerlerini ben hatırlatmış oldum.