YAZ YAĞMURU

15.BÖLÜM🌿🌿

Multi: Baran Kozan

Keyifli Okumalar!!!

"O itin yanından ayrılman için 2 dakikan var, ben gelirsem o sevgilinin canını biraz yakabilirim ve bunun senin hoşuna gideceğini pek sanmıyorum."

Olduğum yerde donup kalmıştım. Kafamı kaldırmaya dâhi korkuyordum izlendiğimi düşündükçe her tarafım karıncalanıyordu, etrafa baktığım da hiçkimseyi göremedim. Hoş çarşıdaydım ve o kadar kalabalıkta görmem mümkün değildi gelen mesaj sesiyle tekrar irkildim;

"Sen bilirsin!!"

O an Alaza nasıl veda ettiğimi bilemeden hızlıca eve geldim. Hâlâ şoktaydım kafamda bir sürü soru işareti vardı. Numaramı nerden bulmuştu,ya da beni takip mi ediyordu, en kötüsü ise Alazı sevgilim zannediyordu. Allahım çıldıracaktım daha kötüsü ise mesajların kimden geldiğini bilmiyordum. Hızlıca numarayı kaydedip bakmak istedim gördüğüm fotoğraf ile endişemin yerini öfke aldı bu " Baran Kozanın" ta kendisiydi. Gerizekalı daha birde tehdit ediyordu üstüne de görebilmem için fotoğraf koymuş...
Bu cesareti nereden buluyordu hiç bir fikrim yoktu. Direkt numarayı tuşladım , birkaç çalıştan sonra sert bir ses;

" Alo, söyle!!"

Söyle mi? bu nerenin öküzü yaaa..

"Sen ne yaptığını zannediyorsun?

" Ne yapmışım?" dedi umursamaz bir sesle resmen benimle kafa buluyordu

"Sen ne hakla beni tehdit ediyorsun?"

"Ne saçmalıyorsan çabuk söyle senden daha önemli işlerim var!!"

"Çarşıdayken mesajları sen atmadın mı?

" Ben attım."

"Eeee..."

"Yalnız onlar tehdit mesajları değildi sadece uyarıydı gördüğüm kadarıyla işe yaramış."

Bu sözlerinden sonra ağzımdan istemeden!! Bir kıkırtı kaçtı ve;

"Senden korktuğumu falan mı sandın sen yoksa."

"Sanmadım, korktun."

"Ne korkması bee, ben sadece senin gibi bir odun yüzünden Alaz'ın zarar görmesini istemedim."

"Ne oldu biricik sevgiline kıyamadın mı?"

Alazla beni sevgili zannediyordu değil mi? biraz daha sürdürsem zararı olmaz dı herhalde;

"Kıyamadımm!!"

"Her neyse bir daha yanında o çocuğu görürsem, bu sefer ki gibi kibar olmam."

"Yanımda kimin olup, olmaması seni ilgilendirmez." diyerek telefonu yüzüne kapattım onunla daha fazla muhatap olamazdım. Eminim şuan çıldırıyordu.. Aramıyor.. Aramıyor gerçi o egosuna yenik düşüp aramasını beklemiyordum. Gelen mesaj sesiyle erken sevindiğimin farkına vardım;

"Bu yaptığın şımarıklıkların bedelini ödeyeceksin."

"Bo yoptoğon şomorokloklorun bodolono odoyocokson!!!"

Sinir şey sen daha şımarıklık görmemişsin...

---

Bu mesajlaşmanın üzerine tam olarak iki hafta geçmişti. Ondan sonra ne o aramıştı ne de ben. Beklemiyordum da zaten sadece kınam için bindallımı göndermişti ve bu gece kınam yakılacaktı. İçim de büyük bir burukluk vardı. Yanımda bana destek olacak abim bile yoktu. Dilan'nın odama dalmasıyla bu puslu düşüncerlerden kurtuldum;