YAZ YAĞMURU

28.Bölüm🍀🍀

Yeni bölümle tekrar merhabalar!!

—————

Bugün benim için çok yorucuydu bu yüzden hemen üzerimi değiştirip kendimi yatağa attım. Zaman gerçekten çok hızlı geçiyordu ama acılar ve yaralar geçmek bilmiyordu. Sadece kabuk bağlıyordu. Düşüncelerimden kapının açılmasıyla kurtuldum. Gözlerimi araladığımda gelenin Baran olduğunu gördüm. Gözlerini bana değdirmeden banyoya girdi.

   Onu anlamaya çalışıyorum hatta çoğu konuda haklıydı. Ama benden bir mal mışım gibi bahsetmesi gururumu incitiyordu. Pijamalarını giyinmiş bir şekilde banyodan çıkıp ışığı kapattı. Hiç beklemediğim bir şey yapıp yanıma uzandı. O an içimden karşı çıkmak gelmedi. Kendimi huzurlu uykunun kollarına bıraktım.

Multi: Baran Kozan
—————

Hafif gözlerimi araladığımda beni sıkıca saran kollarla karşılaştım. Ne zaman bu kadar dibime girmişti. Hiç fark etmemiştim. Biraz geriye çekilmeye çalıştığımda beni biraz daha kendine çekti, uyanık mı diye yüzüne baktığımda gözleri kapalıydı. Hafif kıpırdanınca Baran homurdanmaya başladı; Çareyi seslenmekte buldum;

"Baran uyansana!"

Cevap olarak sadece ;

"Hmmm"diye mırıldandı.

"Yaa Baran çeksene şu kollarını ahtapot gibi sarmışsın."

      Bu sözlerim üzerine bırakması gerekirken daha fazla sarıldı, kafamı kaldırdığımda ilk defa Baran’ı bu kadar yakından gördüğümü fark ettim. Sert yüz hatları onu itici göstermesi gerekirken aksine oldukça etkileyiciydi. Başka zaman ve başka bir şekilde tanışsaydık her şey çok farklı olabilirdi. Ben Baran’ın yüzüne dalmış bunları düşünürken  Baran bir anda gözlerini açtı ve ne olduğunu anlamadan onu üstümde buldum. Kalp atışlarım normale oranla hızlıydı. Kendime gelip Baran’ı itmeye çalıştım ama öküz yerinden oynamıyordu.

"Ne yapıyorsun sen? Kalk üstümden!" beni duymamış gibi ;

"Sen beni mi izliyordun?"Deyip çapkınca sırıttı.

"Ne izleyeceğim ya seni!"

"Bakışların öyle demiyordu ama " diyerek bakışlarını dudaklarıma kaydırdı, bende telaşlanarak;

"Dalmışım o yüzden"

"Hı hı kesin" dedi ama hala dudaklarıma bakıyordu. Kafasını yaklaştırdığında beni acayip bir heyecan kapladı, umarım düşündüğüm şeyi yapmazdı. Baran benim gibi fesat düşünmediği için burnumun üstünü öpüp geri çekildi. Ama yakınlığı hala aynıydı. Ben transtan çıkamamışken o ukala bir tavırla;

"İzlesen de sorun olmaz, alışkınım ben üzerimdeki gözlere."

     Ne diyordu bu yaa, resmen beni deli etmek için yemin etmişti ve doğrusu başarıyordu. Aklıma bir an instagram da ki fotoğrafları gelmişti. Gerçekten deli gibi merak ediyorum, kimdi onlar acaba bir sevgilisi veya sevdiğii var mıydı?

       Ama şu an bunları sorup da onu haklı çıkaramazdım. Baran’a sert bir bakış atıp zor da olsa yerimde doğruldum, suskunluğumdan faydalanıp;

"Ne o kıskandın mı yoksa?"

"Neyini kıskanacağım be senin? Ben sen miyim" dedim.

      Yüzünün ifadesi birden değişti ve;

"Derken" dedi . Bende gülerek banyoya doğru gittim ama arkamdan hızlıca geldiğini fark edince hemen girip kapıyı kilitledim.

"Havin, dur ne demeye çalışıyorsun, ben mi seni kıskanmışım?"dedi.

  Bende banyoda gülerek;

"Eveeett  senn!"

"Sen boşuna heveslenme güzelim, ben kıskanmam!" Dedi. Bende gülerek;

"Hıı tabii tabii". Baran kapıya vurarak;

"Havin kaşınma bence, çıkacaksın oradan biliyorsun demi?"

"Kaşınırsam ne olur?"

"Çok güzel kaşırım"diye karşılık verdi.

      Neden bilmiyorum ama çok eğleniyordum ve şundan  eminim ki o da çok eğleniyordu.

     Banyoda biraz oyalanıp üzerimi değiştirdikten sonra Baran’ın odada birisiyle konuştuğunu fark ettim. Biraz daha dikkatimi verince Yade Piroz’un odada olduğunu anladım, havadan sudan konuşuyorlardı. Fırsat bilip banyodan çıktım, Yade Piroz’un arkası dönüktü dolayısıyla direkt Baran’la göz göze geldik. Bana az önce ki olaydan dolayı hınzırca gülümsedi, bende aynı şekilde karşılık verdim. Yade Piroz beni fark edince hemen yanıma gelip;

"Hayırlı sabahlar güzel gelinim."

"Hayırlı sabahlar nenem."

"Bu gün sizi ben kahvaltıya çağırayım dedim."

"Zahmet etmişsin, biz de geliyorduk."

"İyi o zaman ben ineyim siz de gelirsiniz."

"Tamam Yadem"

 Bana yine en sıcak gülümsemelerinden birisini gönderdi, bende ona tebessüm ettim. Açıkçası hala onlardan çekiniyordum. Yade Piroz çıkınca hiçbir şey olmamış gibi dolabı düzenlemeye başladım, tam o sırada kendimi Baran’la dolabın arasında buldum. Yüzünde yine ukala bir sırıtış vardı.

"Sen kaçacağını mı sandın?"dedi. Açıkçası öyle düşünmüştüm ama tabii ki de yalanlayacaktım.

"Ne kaçacağım be sadece Yade Piroz'u bekletmek istemiyorum. Bakışlarıyla inanmadığını belli ederek ;

"Bu seferlik kaç bakalım"dedi. Bende fırsattan istifade hızlıca Baran’ın kollarından kurtulup dolapta bir şeyler arıyormuş gibi yaptım. Arkamdan kıkırtılarını duyabiliyordum. Elime geçen bir hırkayı alıp hızlıca aşağıya indim. Herkes masadaydı çok geçmeden Baran’da gelip masaya oturdu. Kahvaltı boyunca Baran ve babasının iş konuşmalarını dinledik.

—————

Bölüm Sonu!!🤗🤗

Bölümü nasıl buldunuz?? Birde yorum ve votelerinizi bekliyoruz sizden gelen yorum ve voteleri görünce bölüm atma isteğimiz artıyor ona göre👍