If We Never Last

15

15
"Tungkol saan ba ito hijo at kailangan mo pang mag absent?" Tanong ng lola ni Ford.

Humiga si Ford comfortably sa sofa ng lola niya."Joke ko lang iyon. I'm just here cause I  needed some time to think some things over lola."

Napa wow look ang kanyang lola. Her apo was always the quiet type, minsan lang ito nanghihingi ng mga advice advice at hindi ito close sa mga magulang niya. Maybe kasi laging nagaaway ang parents niya. Also Ford strives to be number one.

"If that's it then, rest well for to--"

"Lola, I think I hurt a girl's feeling today. It made me feel really bad," biglaang sabi ni Ford.

"You only saved her feelings. Hindi mo siya sinaktan apo," sabi ng Lola niya. "Also apo, I want you to always remember; hindi lahat ng pagkakataon ay kailangan mong maki kompetensya just to win. Minsan ang pagkatalo ay ang panalo."

Pagkatapos masabi ni lola iyon ay umalis na ito. Maybe her apo needs some alone time.

Na-isip ni Ford ang sinabi ng lola niya. Maybe it was better na matalo siya in terms of that part kay Michael para hindi masaktan si Allyrissa.

Mentioning her name naalala tuloy ni Ford ang gabing dinalhan niya ito ng pagkain. "Balat ng manok ha," he whispered and smirked.

He faced the ceiling and put his hands on the back of his head. He yawned and smiled when he realized tomorrow is practice day.

***

Naghintay si Michael kay Allyrissa sa labas ng class room. Maingay pala ang classroom nila Allyrissa, lalo na at nandon si Veniscio na ginagawang palengke classroom nila.

Nasa labas si Antonia at naghihintay rin kay Veniscio nang makita niya si Michael. "Sino hinihintay mo?" Tanong ni Antonia.

"Girlfriend ko lang naman, ikaw ba?" Tanong pabalik ni Michael.

"Si Allyrissa ba ant tinutukoy mo na Girlfriend mo?"

Michael could sense na parang may pinapahiwatig si Antonia. "Bakit? May problema ka sa kanya?"

"Nope, actually, friends kami ni Allyrissa at Veniscio," nakita ni Antonia na papalabas na si Allyrissa at Veniscio. "One advice, ilayo mo si Allyrissa kay Veniscio because Veniscio likes her at naive lang ang girlfriend mo."

Kumulo ang dugo ni Michael. He has got a condition kung saan hindi niya ma manage ang temper niya.

Masayang sumalong si Antonia kina Allyrissa. Agad din itong pumolupot sa arm ni Veniscio.

"Sama tayo lahat, libre ko," anyaya ni Antonia. "Make it like a celebration for you couple." Sabi ni Antonia.

Nag stiffen a bit doon si Veniscio.  He knows for sure na by now ay naiirita na si Michael na nakikita siya.

"Right, we should go babe," sabi ni Michael na diin ang salitang babe at nakatingin kay Veniscio.

Nag tsk naman si Veniscio. He ain't on for what Michael is trying to do. "Hindi ako makakasama pulubi. Congratulations nalang sa inyo." Nag smile si Veniscio ng sobrang sweet and patted Allyrissa's head.

Inalis agad ni Allyrissa ang kamay ni Veniscio. "Ginugulo mo lang buhok ko eh! Alis kana!"

Nag lakad na palayo sa kanila si Veniscio nang sumigaw si Allyrissa. "Ingat ka singkit!"

Ikina kunot noo iyon ni Michael  at kinainis ni Antonia.

"So nagbigayan na pala kayo ng nick names?"  mataray  na Tanong ni Antonia. Nagtaas pa ito ng isang kilay kay Allyrissa.

"Ah, sobrang close kami dalawa eh kaya ganun," sagot ni Allyrissa.

"You know what mat gagawin pa pala ako. Kayo nalang dalawa, congrats," sabi ni Antonia atsaka umalis na rin.  Pagkalagpas niya kay Allyrissa ay nag roll ng eyes niya ito.

"Uhm... tayo nalang dalawa?"

"May napapansin ako, parang may gusto saiyo si Veniscio," sabi ni Michael habang naglalakad sila palabas sa school.

Tumawa naman si Allyrissa. "Hindi noh! Mapagbiro at chill lang talaga siya. Masaya."

Napaisip doon si Michael, hmm masaya is actually the characteristics of a person you'd love to fall inlove with.

"Oo nga pala, gusto mo ba makilala ang mga friends ko?" tanong ni Michael. "It's not like marami akong friends medyo kaunti lang but I'm sure gusto ka rin nila makilala."

Na-isip naman ni Allyrissa na ang sweet non. Her crush na boyfriend niya na ay ipapakilala na siya sa kanyang mga friends! Not all boyfriends can do that.

Tumango si Allyrissa and she smiled sweetly at him. "Kailan ba?" tanong niya.

"Hmm... next week ay may party sa isa sa mga kaibigan ko so baka next week na. You should look stunning!" sabi ni Michael.

***

Naupo si Veniscio sa same bench na inuupuan niya sa park. He leaned back and rested his head sa rail ng bench facing the night sky.

"Dapat na siguro akong lumayo," bulong ni Veniscio.

'Hindi naman siya namaty..." someone said.

Veniscio turned sa kung sino man ang nagsasalita and he saw Hasna. He then smirked.

"She ran away with Edward," sabi ni Veniscio, referring sa binabasang libro ni Hasna the days earlier.

Umopo si Hasna sa tabi ni Veniscio. "Bakit hindi ka pa umuuwi?"

"Bakit? Ikaw rin naman ha!"

"Wala akong bahay na inu-uwian," simpleng sagot ni Hasna.

Nagulat doon si Veniscio. "So ang sibnasabi mo... tumatae ka kahit saan?!"

Binatukan ni Hasna si Veniscio. "Ang bobo mo!" sabay glare.

"Ang sabi mo ay wala kang bahay! Ibig sabihin sa mga banyo sa labas ka lang naliligo at omeged!"

"Para kang bading!" sabi ni Hasna na unti unting nawawala ang glare.  

"Napapanood ko, pag ganyan ay hinahalikan ng taong sinasabihang bakla ang babeng nagsabi," sabi ni Veniscio na naka smirk at naka-cross din ang arms. "Papahalik ka ba?"

At dahil doon ay nabatukan nanaman siya ni Hasna. "Hindi ka siguro na seseryoso ng mga tao noh kasi lahat ginagawa mong joke."

Natahimik doon ni si Veniscio. "Anong masama doon? Alam ko naman kung kailan magiging seryoso."

"So... bakit ka nga nandito?" Tanong ni Hasna ngayon na seryoso na si Veniscio.

"House is a mess. What bout you?"

"Sa orphanage ako nakatira. Pag umuuwi ako, naaalala ko na hindi ako tinanggap ng mga magulang ko. They didn't want me," sagot ni Hasna. Si Veniscio lang ang unang tao na nasabihan niya non. She seemed really comfortable with him.

"Let me guess, you see yourself in those children," sabi ni Veniscio.

"Oo and it's the worst feeling ever. Kasi I pity them li--"

"Like how you pity yourself," pagtapos ni Veniscio sa sasabihin ni Hasna. "Makinig ka, if your parents didn't want you then it's their lost. They don't define who you are. You define you."

Did she just hear Ford talk? Hasna was lost for words. She never thought this has something great to say.

Tumayo si Veniscio. "Maiwan na muna kita, binibini," sabi ni Veniscio. "Umuwi ka na din!" Dagdag pa niya habang nakatalikod na.

Nagpabalik-balik sa utak ni Hasna ang sinabi ni Veniscio. "Tama si Veniscio, ako lang ang makakasabi kung sino ako."

•••

AN: pasensya na kung irregular na ako mag update, medyo busy then kasi. Hoping na May nagkakagusto pa sa story na ito lol