If We Never Last

35

Sa breaktime ay naisipan kong pumunta sa library. Kumuha ako ng libro at uupo sana ako sa 1st table nang mapansin ko nandoon din si Ford.

Kaya napa atras ako at sa ibang side nalang ng library pumunta. Ilang ulit ko nang binabasa ang manipis na libro na ito. Si Ford pa ang nag suggest nito.

Nasa kalagitnaan ako sa pagbabasa nang napansin kong may tao sa harap ko. Ibinaba ko ang libro and saw Michael in front of me.

"Kailan ka pa nahilig sa libro?" He asked.

Tinaasan ko siya ng kilay. "Si Ford ang nag-suggest saakin nito. Gustong-gusto ko kaya ito na ang palagi kong binabasa dito."

"May gusto ba siya saiyo?" He scoffed.

"Ano ngayon? Boyfriend ba kita para umasta ka ng ganyan?" I asked him.

"Give me another chance. I still love you so bad," he said while looking intensely at me. He even reached out to hold my hand.

"One of the things I learned nang mawala ka Michael is to never prolong something when you don't want to pursue it anymore," I smiled at him at binawi ang kamay ko.

"Anong ibig mong sabihin?" He asked frowning.

"Huwag ka nang umasa saakin. Mahal pa rin kita... for now, pero kailanman hindi na kita babalikan. You can do whatever you want pero sinabihan na kita," I said.

Gusto kong maging matatag gaya ng sinabi ni Ford. Gagawin ko ang sinabi niya. I won't let my emotions affect how I act around people.  Hindi na ako sasabay sa mga emosyon ko.

Tumayo ako and left him. Pumunta ako sa section kung saan nakalagay ang librong ito.

Nagulat ako nang may mansanas sa dapat pwesto ng libro. Mansanas... it must be Ford. Siya lang naman nagbibigay ng apple, lalo na kung ganito ka pula.

Kinuha ko ang mansanas at ipinalit ang libro. Umupo ako sa tiles and stared at the apple.

How do you know if it's love you feel for a person? How do you know that you started liking them? And how do you know when you don't anymore?

Gusto kong malaman kung ano ba itong nararamdaman ko towards two specific person. Kung love ba ito or simpleng paghanga lang. Kung pag-ibig paba ito or galit nalang ba?

Kinagat ko ang apple and it tasted sweet, gaya lang ng nagbigay.

Tiningnan ko ang oras at malapit na matapos ang break kaya pumunta na ulit ako sa classroom.

"Saan ka galing pulubi?" Tanong agad ni singkit nang maka-upo ako sa seat ko.

"Sa library, bakit?"

"Sabihin mo lang kung naiirita ka na ng Michael na iyon ah! Nasira pagkakaibigan natin dahil sa kanya kaya—"

"Natuto na ako singkit! Ang tanga ko noon noh? Dapat tinimbang ko muna kung anong ikabubuti saakin," I cut him off.

Napaisip ito and grinned at me. "Hindi ko dapat to sinasabi but masaya ako na naging kayo at nag break kayo ni Michael. Atleast now, masasabi ko may ipinagbago ka na."

Pagkatapos niyang sabihin iyon ay tumawa siya ng sobrang lakas. Napa-tch ako sa kanya.

"Grabe ka ha!" I yelled at nag act na susuntukin siya with my face all grumpy.

"Hehe... hindi ba kayo magkasama ni Ford? Wala din siya kanina eh," sabi ni singkit habang kinakamot ang ulo niya.

"Hindi kami mag kasama eh," mahinang sabi ko.

Kaya ba siya nandoon sa library kanina para iwasan ako? Nag-iiwasan na yata kami ah.

***

Sa class namin sa English ay nag movie time lang kami. Ganyan kasi kami minsan pag tinatamad siguro ang teacher. Inipon pa lahat kami sa theatre ng school.

By section parin kami pero sa dinami-dami ng makakatabi ko si Michael pa talaga.

"I guess, we're still meant to be," bulong niya saakin.

"Ngayon ko lang na realize, paano ka nakabalik sa klase? Ang rami mo na yatang absent non," sabi ko na hindi siya tinitingnan.

"Matalino ako, I can easily catch up. Inisip mo ba na hindi ako babalik?"

"Hindi lang inisip, alam ko babalik ka dito pero hindi na tayo"

"Pwede panaman maging tayo kung papayag ka lang diba?"

Tiningnan ko siya ng masama. "Inis nalang nararamdaman ko saiyo. And I don't even think it was love we felt. I think it was infatuation to fill in the voids sa mga puso natin."

"Talaga?" He stared with a cold eyes. "Foolish you say, but isn't that what love is?"

Hindi na ako sumagot sa kanya. Magaaway lang kami at baka mas grabe pa sa inis ang maramdaman ko towards him.

***

Pagkatapos ng klase ay hindi na kami nagsama ni Singkit at Hasna kasi naman may date daw sila. Mabuti na din at hindi ako inirita ni Michael kasi feeling ko nagcatch up pa siya sa lahat ng absent niya.

I sighed habang palabas na ako sa gate. Maglalakad pa ako sa sakayan ng jeep. Nasanay na akong kasama si Ford.

"Bakit ngayon ka lang nakalabas?"

Gulat na gulat ako nang marining ko iyon. Lumingon ako and saw Ford walking towards me.

He smiled.

"Hinintay mo ako?" Tanong ko.

"Ayaw mo? Hindi naman sana ako lalapit kung may kasama ka na uuwi. Pero wala, so I came up to you," he said. "Don't worry, I won't hold you or anything. Just want you to be safely home."

"Hindi naman sa ayaw... akala ko kasi lumalayo ka saakin," mahinang sabi ko.

"Well kung gusto mong lunayo ako, I can do that."

I just rolled my eyes at him at nauna nang maglakad. I heard a chuckle at napa ngite nalang ako.

"Ford, how do you know when you love someone?"

"It depends what kind of love," sagot niya.

"Paano kung love as in love na meron ka sa asawa mo or the boyfriend type."

"Hmm... you'll feel it I guess."

"Mahal mo ba ako?" Natanong ko bigla. Sobrang nabigla ako sa sarili kong tanong.

"Hmm... Kahit masakit na nakikita ko kayo ni Michael and the thought that you might take him back kills, I still chose to be with you and see you smile. That's the kind of love I have for you. I can take the pain. My love is foolish."

 "My heart is broken into two and I don't know which piece to go," bulong ko.

"Don't go anywhere. Just stay until it's all fix up so when you go you won't hurt anybody else."

I turned to face Ford. "Can you wait for me? Gusto ko muna mag heal and then when that happens gusto ko manligaw ka saakin."

He let out a chuckle and then smiled at me. "I'll always be right here when you're finally all healed up. Just know I love you."

I smiled sweetly at him. He had taught me so many things in the past month. And I don't think I wanna lose someone like Ford. Though masasabi kong I'm not over Michael but I'm over our relationship and I survived without him. I wouldn't survive without Ford. I'm willing to heal and love again even if it never last.

"Mahal din kita."

•••the end•••

Alam kong sobrang bitin but this isn't edited nor the final story flow. Maiiba pa po ito pero for now ito na muna.

Also check out po ninyo ang Three Rules 🤗🤗 and Hindi Tayo Pwede

Salamat po sa pagbabasa ❤️