Ford's POV
It has been two weeks since nag-hiwalay sina Allyrissa at Michael. Pinagkatiwala ko muna siya kina Veniscio at Hasna dahil umuwi ako sa lola ko. Hindi ko na rin siya dinala kasi sure ako magtatanong ng marami si lola.
Pagdating ko ay dire-diretso lang ako sa loob ng bahay niya. Sanay naman ang lola ko saakin.
"Oh! Look who's back!" She yelled in excitements nang makita ako.
I hugged her atsaka hinalikan niya ako sa pisnge.
"What brings you here?" Tanong niya.
"Na-miss lang kita at ang comfy na bahay mo la," sagot ko.
"Awe! Pero papunta ako ngayon sa amiga ko. Baka mamaya pa ako maka-uwi. Hindi ka kasi nagpasabi na darating ka!"
Yep. That's my lola; sobrang gimikera.
"No, it's okay. I'll sleep while you're gone."
"I'll see you later!" Sabi ni Lola.
That made me laugh. She sounded like a teenager.
Nang ma-iwan ako'y nahiga nalang ako at nanood ng TV. Habang nanonood ay hindi ko ma-iwasang hindi mag-isip tungkol sa mga nangyayari saamin ngayon.
I know I was going to fall inlove with her. Kaya ginawa ko nalang twenty minutes a day kasi takot ako na kapag lumag-pas ako doon ay ako naman ang talo. But losing like that is worth it, masakit nga lang.
So heto ako ngayon, lumalayo na muna sa kanya. She still loves him and it's never a part of my game na sasali ako kahit hindi pa sila tapos sa laro nila.
Napa-face palm nalang ako kaka-isip.
Na-isipan ko na tawagan si Veniscio para kamustahin sila and to know lung may lakad ba sila ngayon."Hello? Bro?" Tanong niyang sagot.
"Yeah— bakit ang ingay?"
Napansin ko ang ingay ingay talaga ng background niya.
"Ah kasi nasa sakayan na kami ng bus."
"Saan kayo papunta?" Naka-kunot noo kong tanong.
"Saan pa edi sususnod saiyo! Paki-share location mo para ma trace ng map ko at hindi kami lumagpas"
Taena!
"Sino may sabi—"
"Pasakay na kami kaya send ka na lang. Gusto rin namin makalanghap ng fresh na hangin! Huwag kang buraot sa hangin jan!"
I scoffed at sasagot pa sana ako nang mag end na ang call. Okay. Wtf?
Wala akong na magagawa kaya sinend ko nalang ang location ko. Alangan naman pabayaan ko sila. May sinend pa na picture si Veniscio, nag groupie ang tatlo.
Napansin ko agad ang ngite ni Allyrissa. "I hope this isn't a fake one."
Kailangan ko tawagan ang grandma ko. Hindi naman iyon nag-dadala ng cellphone. Sino ba na amiga ang pinuntahan niya? Ang rami kasi.
Humarap ako sa telepono at ang raming nakalista na amiga niya. Kailangan ko yatang tawagan lahat. I-isa-isahin ko talaga.
Nagdial ako ng una.
"Hello?"
"Hello amiga!"
"Uhm... it's her grandson. Do you have any idea where my grandma would be in this time of the day?" Tanong ko.
"Oh! The boy with the glasses before! Try and call Lydia, honey."
"Alright. Thankyou."
Nag-hanap ako ng Lydia sa listahan at dinial ko namaman ang number.
"Hello?"
"Hi? Who's this?"
"Good morning! Sorry to disturb you but is my Grandma there?"
"Sorry but no."
The list went on and on hanggang sa sumuko nalang talaga ako kakatawag sa 'amigas' ni Lola. Mag-hihintay nalang ako kina Veniscio.
***
Nagising ako ng maka-rinig ako ng malakas na katok. Isa lang ang alam kong bobo na kumakatok lahit may doorbell naman. Bumangon ako't dumiretso sa pinto para buksan ito ay ayon na nga, bumungad saakin ang imahe ng tatlo.
"Bro!" Sigaw ni Veniscio at yayakap sana saakin pero naunahan ko ito at iniharang ang kamay ko sa mukha nito.
"Sining mastermind ng pagpunta dito?" Tanong ko.
Then tinuro nina Hasna at Allyrissa si Veniscio na naka-ngise saakin.
"Pasok kayong dalawa," sabi ko sa dalawang babae.
"Paano ako?" Tanong ni Veniscio.
"Sa labas ka lang!" With that ay isinara ko ang pinto.
"Mag-sisigaw ako dito Ford!—Wahhh!!"
Sumigaw nga ang tae. Wala akong choice kundi pag buksan at papasukin ito.
"Hehe, madali ka naman pala ka-usap eh," sabi niya sabay pasok sa loob. "Nasaan na pala si Lola?"
Wow. Lola niya na din.
"Lumabas, mamaya pa daw ang uwi niya. Kumain na ba kayo?"
Lahat sila nag-shake ng ulo nila pa side to side. Mga isip bata itong kasama ko, pati si Hasna na hawa na sa dalawa.
"Anong gusto niyo?"
"Pancit Canton nalang tapos iyong may slice bread!" Sabi ni Veniscio.
"Ayaw ni lola sa mga ganon so wala kaming stock," I took Allyrissa's hand and drag her towards the door. "Bibili muna kami. Pag bumalik si lola, pakilala nalang kayo."
Tuluyan na kami lumabas ni Allyrissa. Hindi siya nag-sasalita hanggang sa napansin ko na nakahawak pa pala ako sa kamay niya. Pero hindi ko siya binitawan.
Pumasok kami sa isang grocery store sa hindi kalayuan. Hindi na kami kumuha ng cart.
"So uhm... spicy or not?" I asked Allyrissa.
"I prefer the not spicy," she answered.
I took some but I remember I was still holding her hand. Kaya I pulled her hand close. "Hold my shirt. I can't hold your hand for now."
Nagulat siya but she did what I told her. Kumuha ako ng spicy and not na pancit canton then pumunta kami sa kung nasaan ang slice bread. We took two atsaka pumunta sa counter.
Pagkatapos ko magbayad at iniabot na saakin ang bag ay hinawakan ko na ulit kamay niya.
"Bakit hindi mo bitawan?" Tanong ni Allyrissa bigla.
"Bakit ko bibitawan kung kaya ko pa naman hawakan?" I asked her back.
"May gusto ka ba saakin?"
Huminto ako. I look back at her at nakayuko ang ulo niya. "I like being with you. I love keeping you near. I don't want you to cry. I want you to get better. I want you to smile and laugh and do the things you used to do... if that's liking somebody then I guess I like you Allyrissa."
BINABASA MO ANG
If We Never Last
RomanceNang mag-crush back ang crush ni Allyrissa ay agad-agad niya itong sinagot. Dahil ang atat niya sa pag-ibig ay naniwala naman siya sa magagandang salita ng lalaki. In the end ay sinaktan lang pala siya nito. Moving on was hard, but what if the guy w...