Anonim: Aman be ne yaparsan yap!!
Bu kullanıcıya mesaj gönderemezsiniz.
Anonim: Keyfimizden yazıyoruz sanki!
Bu kullanıcıya mesaj gönderemezsiniz.
Anonim: Ben de meraklı değilim sana!
Bu kullanıcıya mesaj gönderemezsiniz.
Anonim: Sırf boktan bir...
Az önce uzun bir süre uğraşıp bu hikayeyi aksatmaya sebep olan bir kurguyu yayımladım. Uzun süredir bu anı bekliyordum yaklaşık iki yıldır sürekli değiştirip durdum. Ve sonunda her şey kafama oturdu. Ama uzun kurgu yazmak gerçekten zor işmiş. Tanıtımını buraya bırakacağım. İlginizi çekerse okuyun işte:)
Bir gün. Tek bir gün yetmişti hayatımı altüst etmeye. Sonrasında hiçbir şey aynı olmadı, kimse aynı kalmadı. Zaman değildi bizi değiştiren, aramıza ördüğümüz duvarlardı. Ve biz, o duvarları aşmaya çalışırken perişan olduk. Ben daima kaçtım. Ateşten suya kaçtım. Ama o, varlığı bile buz kesmeme sebep olurken beni kendi kollarıyla öylece ateşe atıverdi. Ve bu sefer kaçmak yerine, onun o soğuk ateşinde boğulmayı seçtim.
"Ardı arkasına kesilmeyen rüyalar, sıcak bedenler, soğuk kalpler. Bedenimle birlikte ruhumun da kor alevde yandığını hissettim."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
