Genç kız elindeki kalemi gergince çevirip duruyordu. Çok heyecanlı ve stresliydi. Çünkü iki gün sonra üniversite sınavına girecekti. Bu sınav belki de onun hayatını belirleyecekti. Yapabilirim diye düşündü. Stres yapmamalıyım, bunu başarabilirim. Onun gibi sınava girecek tüm öğrenciler aynı düşünce içerisindeydi. Yanında oturan arkadaşları dahil.
"Hala iki gün sonra sınava gireceğimize inanamıyorum. Resmen şaka gibi."
"Of Çiğdem, hatırlatıp durma. Şuraya bayılacağım şimdi."
"Bak bir yıl boyunca çalıştık çabaladık. Eğer gereksiz stres yaparsak tüm emek çöpe gider. Bu yüzden sakin olmalıyız."
"Haklısın ama işte..."
O sırada genç çocuk elinde kahvelerle, yüzünde kocaman bir gülümsemeyle kızların masasına doğru ilerliyordu. Sevgilisi oldukça heyecan yapmıştı ve bu iki günde onu sakinleştirmesi gerekiyordu. Artık çalışmayı bırakmışlardı ama Doğa hala ısrarla çalışmak istiyordu. Masaya iyice yaklaşırken kızların arkası dönük olduğu için onu hala görmemişlerdi. Sessizce yanlarına gitti. Onlara sürpriz yapmak istiyordu.
"Bir de çok zamansız ama bir şey soracağım."
Kız merakla arkadaşına baktı. Arkadaşı ise bir anda sıkıntılı bir duruma girmişti.
"Sen Deniz'e onunla iddiayı kaybettiğin için konuşmaya başladığını söylemeyecek misin? Yani söylemek istememeni anlıyorum ama yine de sanki söylemen daha iyi olacak gibi."
"Ama Çiğdem nasıl söyleyebilirim ki? Yıkılır. Onu sevdiğime inanmaz. Her şey biter. Böyle bir şey yapamam. Belki bir ara söylerim ama şu an kesinlikle değil."
Arkadaşı kafasını salladı. Ve o sırada onları duyan, elinde kahvelerle kantinden çıkan mavi gözlü çocuktan habersiz konuşmaya devam ettiler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anonim&iddia
Short StoryAnonim: Aman be ne yaparsan yap!! Bu kullanıcıya mesaj gönderemezsiniz. Anonim: Keyfimizden yazıyoruz sanki! Bu kullanıcıya mesaj gönderemezsiniz. Anonim: Ben de meraklı değilim sana! Bu kullanıcıya mesaj gönderemezsiniz. Anonim: Sırf boktan bir...
