Anonim&iddia

3.8

Bu bölüm fazla duygusallık içerir dikkat lvdplfpföspcşspcs

"Ee susacak  mıyız böyle?"

Sorusuyla bakışlarımı masadan çekip mavi gözlerine  odakladım. Dersten çıktığımızdan beri  kantinde öylece oturuyorduk. Üç dakikadır ikimizden de çıt çıkmamıştı. Evet saymıştım.

Bu buluşmayı hiç bu şekilde hayal etmemiştim. Dönünce  yaptığı işin hesabını soracağımı, kızacağımı söylemiştim. Öğrenmem gereken çok şey vardı. Ama o burda karşımda oturunca öyle olmuyordu işte. Samimi olmadığım insanların yüzüne 10 saniyeden fazla bakamayan ben şu an hoşlandığım insanla ilk defa yüzyüze konuşuyordum. Kolay değildi, hiç kolay değildi.

Tek kaşını kaldırmasıyla sorusuna hala cevap vermediğimi fark ettim ve hemen toparlandım. Bu iş böyle olmamalıydı. Bazı şeylere artık cesaret etmem gerekiyordu.

"Yok, susmayacağız. Yani istersen susarız ama önce bir sorum olacak. "

Kurduğum saçma cümleyle dört beş  saniye değişik değişik yüzüme baktı. Haklıydı; zaten biz buraya konuşmak için, birbirimize soru sormak için gelmiştik. Yaptığım aptallıktan başka bir şey değildi.

Bir an için gerçekten utandım. Böyle iyi bir insan karşısında  bu hale düşmek hoş değildi. Resmen boş yapmıştım. Onu hak etmiyordum.

Bir ona baktım, bir kendime.  O kadar güzeldi ki insanın baktıkça bakası geliyordu. Oysa benim yüzüm onun aksine iticiydi. Ergenliğimin başından beri hep böyle düşünürdüm. Çiğdem ile arkadaş olduğumdan beri. O çok güzel bir kızdı. Benim gibi değildi. İnsanı kendine çeken doğal bir havası vardı. Ama benim kaşlarım,  gözlerim.. iticiydi, her şeyim iticiydi.  Sadece yüzüm değil, kişiliğim de iticiydi, ruhum da iticiydi. İğrenç bir insandım ben. Ve bunu şu  an Deniz 'in karşısında fark etmek hiç hoş değildi çünkü gözlerim çoktan dolmuştu.

Bunu beklemeyen Deniz kaşlarını çattı.

"Ne oldu niye ağlıyorsun, yanlış bir şey mi yaptım?"

Onun bu haline üzüldüm. Çocuk resmen benim dengesizliğimle uğraşıyordu. Bunların hepsi regl yüzündendi, gerçekten  çok abartmıştım.  Ona trip atmaya ya da tavır koymaya niyetim yoktu. Sadece gereksiz bir şekilde duygusallaşmıştım. Ama o, ona tavır yaptığımı zannetmişti. Onun yüzünden ağladığımı zannetmişti.
Burnumu çekerek cevap verdim.

"Yok hayır; ben bir an, işte öyle saçma sapan... Bir kaç gündür genel olarak böyleyim yani senin yüzünden değil. Sinirlerim bozuk sadece ."

"Çikolata alayım mı sana, ister misin?"

Şaşkın şaşkın yüzüne baktım. Ben cevap veremeden gülümseyerek  kaltı, sıraya girdi. Özel günümde olduğumu anlamıştı ve  resmen bana çikolata almaya gidiyordu. Şu an yaptığı her şey gözüme zaten tatlı geliyordu. Ona olan sempatim iyice artmıştı.

Elinde bir kutu kinderle dönünce  mutlulukla ona baktım. Bana gülümsüyordu. Çok tatlıydı.

"Al bakalım."

Ben  de gülümseyerek gözlerimi kaçırdım
"Sağol."

"Evet şimdi sen mi başlamak  istersin ben mi başlayayım?"

Elimdeki paketi açmaya çalışırken bu sefer utanmadan cevap verdim.

"Sen başla, çikolatanın keyfimi yerine getireceğini nerden anladın?"

Güldü. "Soru bu mu ?"

"Sadece merak ."

"Kız kardeşim regl olunca aynı senin gibi oluyordu, fazla duygusallaşıyordu ve ben bu zamanlarda ona hep çikolata alırdım mutlu olması için .O yüzden alışığım."

Şaşkınlıkla ağızımdaki  çikolatayı yuttum. Kız kardeşi olduğunu bilmiyordum.

"Senin kız kardeşin mi var? "

"Evet"

Gözlerinin kaçırarak cevap vermesiyle bu durumla ilgili daha fazla soru sormamam gerektiğini  anlamıştım. Demek ki sıkıntı çektiği bir konuydu. Üstüne gidemezdim.

"Pekala , ben olduğumu ne zamandan beri  biliyorsun ?"

"Evet güzel soru , kedi tulumlu fotoğrafı gönderdiğinden beri."

Ağzım şaşkınlıkla açık kaldı. Nasıl öğrenmişti? O zamanlar daha yeni konuşuyor sayılırdık. Ve demekki bu zamana kadar  gizliden yazdığım her şeyi benim yazdığımı biliyordu. Bu, çok utanç vericiydi.

"Ama nasıl öğrendin? Yani imkansız. Sen okulda hayalet gibi dolaşıyorken benim olduğunu hemen anlaman... Hacker falan mısın sen?"

Yine gülümsedi.

"Tabi ki hayır."

"O zaman nasıl öğrendin? İmkanı yok, aklım almıyor."

Derin bir nefes alarak söylediği şeylerle yine beni şaşkınlığa uğrattı.

"O zaman her şeyi baştan anlatmam gerekecek. Seni ilk gördüğüm zamandan."

Kısa oldu ama kesmem gerekiyordu
Üzgünüm.