Χτυπησα την πορτα τρεις φορες, περιμενοντας να μου ανοιξει, αλλα προφανως η δυνατη, ροκ μουσικη τον εμποδιζε να αντιληφθει οποιαδηποτε αλλο ηχο.
Ειμαι εκατο τοις εκατο σιγουρη οτι θα το μετανιωσω αυτο, ομως δεν μπορω να κανω κι αλλιως.
Αν δεν μπω μεσα, θα κατσω να περιμενω μεχρι να τελειωσει αυτο το φριχτο τραγουδι, και δυστυχως δεν εχω την υπομονη για κατι τετοιο.
Ανοιξα την πορτα μπροστα μου και την εκλεισα απαλα πισω μου.
Προχωρησα μεσα στον χωρο, παρατηρωντας ολα τα οργανα γυμναστικης που υπηρχαν εκει μεσα. Ηταν . . . πολλα.
Περπατησα ακομα πιο μπροστα, ευχομενη να μην δω κατι που δεν πρεπει. Ομως φυσικα η συμπαθεια που εχει το συμπαν για μενα, ειναι τοσο μικρη, οσο το μεγεθος ενος μυρμηγκιου.
Η εικονα που ειχα μπροστα μου με χαστουκισε δυνατα, κανοντας τα μαγουλα μου να αναψοκοκκινησουν.
Απεναντι μου, ηταν μια γυμνη, καλογυμνασμενη πισω οψη, η πισω οψη του Τζο(!). Βρισκόταν ακριβως λιγα μετρα μακρια μου κανοντας ελξεις.
Οι μυες της ωμοπλατης του φαινονταν να κινουνται με τοση δυσκολια, κι ομως τοσο γρηγορα, ενω αναστεναγμοι και βαριες ανασες εβγαιναν απο το στομα του Τζο.
Ουαου. Απλα . . . ουαου.
Τα ματια μου κολλησαν εκει, πανω στο θεϊκο του σωμα που κινουνταν πανω-κατω, πανω-κατω, με τις σκεψεις μου να κολυμπανε μεσα στο μυαλο μου.
Αραγε ετσι κινουνται οι μυες του οταν βγαζουν μια γυναικεια μπλουζα; Ή οταν θα με ξαπλωνουν, στο κρεβατι και θα ξαπλωνει πανω μου, σπρωχνοντας το μεγαλο του . . .
Χριστε μου τι σκεφτομαι!
Συνελθε Αντυ!
Γαμωτο τι κανω;! Λιγες μερες πριν, μονο στην σκεψη μιας τετοιας πραξης θα αναγουλαζα! Τωρα τι στο καλο εχω παθ--
«Τι θες εσυ εδω;» ο Τζο σκουπισε τον ιδρωτα του απο το ελαφρα, κοκκινο προσωπο του με μια λευκη πετσετα. Στη συνεχεια την κατευθυνε προς τους φουσκωτους του ωμους, μετα στο σκληρο του στηθος και τελος στους τελεια τετραγωνισμενους κοικιακους του.
Ειναι τοσο κακο που θελω να ειμαι η πετσετα;
«Με ακουσες;» ο νους μου επανηλθε στην πραγματικοτητα απο την βραχνη, και λιγο αποτομη, φωνη του.
«Ε-ε-εμμ, να ε-εγωω . . . »
Μπορει καποιος να του βαλει μια μπλουζα, για να μπορεσω να μιλησω σαν ανθρωπος;!
YOU ARE READING
Μόνο Μία Φορά
FanfictionΠοιος ηταν ο Joseph Radcliff; Στα σιγουρα δεν ηταν μια χαμενη υποθεση, τουλαχιστον οχι στα δικα της ματια. Και αποτελουσε γεγονος οτι δεν ηταν αγγελος με μαυρα φτερα, οπως εκεινη πιστευε. Ισως ηταν κατι ενδιαμεσο. Μια αναμνηση, στην οποια μονο αυτη...