Μόνο Μία Φορά

Κεφάλαιο 1

Να ένα μικρό δείγμα για το τι θα ακολουθήσει :)

Μόνο Για Αύριο:
____________________________

· 3 χρόνια μετά

  «Κάθυ! Θα βγεις επιτέλους από το νερό; Έχεις πουντιάσει» πνιχτά ακούω την φωνή της Κέιλι να με φωνάζει έξω από την επιφάνεια της πισίνας.

  Ανοίγω τα μάτια μου και στρέφω το κεφάλι μου προς τα πάνω, για να δω την θολή από τα λιμνάζοντα ύδατα, με αυτά να την αντικατοπτρίζουν στο πεδίο της όρασης μου.

  Στέκεται εκεί με τα χέρια στους γοφούς να κοιτάει τριγύρω, ψάχνοντας μέ με μια πετσέτα να κρέμεται από τον ώμο της. Το πρόσωπο της δεν φαίνεται καλά, όμως μπορώ να στοιχηματίσω ακόμα και τη ζωή μου, πως αυτή είναι η συγκάτοικος μου.

  Με ορμή πετάγομαι έξω εκτοξεύοντας τα νερά παντού. Εκείνη στριγκλίζει και με αναθεματίζει που την έβρεξα, ενώ είχε μόλις στεγνώσει.

  «Στ' αλήθεια δεν θα μπορούσε να με ενδιαφέρει λιγότερο αυτή τη στιγμή, Κέιλι» χαμογελώ τείνοντας το χέρι μου για να με βοηθήσει.

  Κανένα ίχνος προθυμίας

  «Ω έλα τώρα...» παιδιαρίζω σέρνοντας το σώμα μου ενάντια στο τσιμέντο της πισίνας, με σκοπό να βγω – κι όταν το κάνω μου πετάει την πετσέτα κατευθείαν στα μούτρα νευριασμένα «... δεν έκανα δα και τόσο κακό»

  «Όχι! Έκανες το κακό!» μουγκρίζει προχωρώντας προς τις κερκίδες «Ξες πως έχω κανονίσει με τον Ογκάστους κι εσύ με καθυστερείς» αρπάζει την τσάντα μου και – για άλλη μια φορά – το αντικείμενο καταλήγει στα μούτρα μου.

  «Σου έχω πει πως δεν τον εμπιστεύομαι»

  «Κι εγώ σου έχω πει ότι δεν του έδωσες ούτε μια ευκαιρία να τον γνωρίσεις»

  «Μα τον γνώρισα» σκουπίζω τα μάτια μου μαλακά με το βαμβακερό ύφασμα «Και σου είπα ότι δεν είναι καλός για εσένα»

  Η Κέιλι γυρνάει προς τα εμένα εκνευρισμένη, έτοιμη να βγάλει καπνούς απ' την αγανάκτηση της. Κι η αλήθεια είναι πως δεν την αδικώ. Εδώ και τρείς μέρες δεν έχω σταματήσει να εκφράζω τη δυσαρέσκεια μου για το αγόρι με το οποίο περνάει τον χρόνο της τώρα τελευταία.

  Όμως δεν μπορώ να κάνω κι αλλιώς. Μόνο από τον τρόπο που με πρωτο-αντίκρισε κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά μαζί του.