shtrati i dashurise

84

                                   *Ajla*

Isha pas banakut dhe po pergatisja darken. Ishte gjate gjithe kohes qetesi dhe vetem zeri i televizorit degjohej. Zgjata pak koken per nga salloni dhe nuk po e shikoja asgjekundi Liamin. Mos kishte ikur? Jo nuk ka mundesi, une do kisha degjuar deren. Eci neper sallon.

Ajla: Liam??

Ne moment pash tek divani Liamin qe e kishte zene gjumi me pult me dore. Buzeqesha, ishte aq i embel ne gjume dhe aq i dashurueshem. Ne mbremje vendi freskohej dhe shkova ne dhome te merja nje kuverte te holle dhe e mbulova ngadale. I mora avash pultin e tv dhe e fika. Ai levizi pak dhe me kapi doren.

Liam: Eja prane meje, me mungon si dreqi.

Tha me syte e mbyllur dhe me ate zerin e pergjumesh qe me roiste fare. Iu afrova prane dhe e putha ne ball. Ai me rrembeu dhe me shtriu prane vetes.

Ajla: Liam...
Liam: Shhhh...me ler te shikoj dy sekonda prane meje, e di qe do me thuash qe do ikesh por qendro pak fare me mua. Nuk do te te bezdis me.

Me shtregoi dhe vuri koken ne kraharorin tim ashtu symbyllur dhe merte fryme thelle. Ishte i pergjumesh dhe nuk ja prishja dot e te doja une. Ishte i adhurueshem dhe nuk e mendova aspak te largohesha prej tij. E shtrengova pas veten dhe e putha ne koke. Frymemarrja e tij filloi te behej me e lehte dhe me mbante shtrenguar nga frika mos ikja. E perkedhela nga koka lehte dhe trupi i tij filloi te lirohej ngadale. Me duhej dhe pak te mbaroja darken, por thash te rrija e nje minute prane tij. Me mungonte ai moment i tille. Kisha gjithe boten ne duart e mia dhe ndjehesha e lumtur. Ndejta dhe pak me te dhe bera te çohesha. Gjysherit me Enin mund te vinin nga momenti ne moment. Leviza ngadale dhe ai me peshperiti "te dua". E putha lehte ne buze dhe e mbulova qe te mos ftohej. Perfundova darken dhe mendoja te haja me Liamin. Shtrova tavolinen dhe iu afrova prane.
Ajla: Liam?
Ai nuk po zgjohej. E preka lehte tek faqja dhe po e perkedhelja.
Ajla: Liam, çohu te hash darke.
Perseri nuk po levizte. E putha ne buze dhe perseri jo. Zot ça derri qe eshte. E tunda pak forte te krahu.
Ajla: Liam, çohu pra kur do flesh me vone apo ke qef ta gdhish? Derr i dreqit çohu.
Ai hap pak syte dhe me shikon.
Liam: Per te me puthur nuk me le, te prek nuk me le, as gjume nuk do me lesh?
(Tha me zerin e pergjumur qe e adhuroja. Ai me shkrinte fare ashtu dhe mornicat ne trup me vinin mysafire.)
Ajla: Çohu te hash buk.
Ai u çua dhe qendronte me kurriz.
Liam: Ti me mbulove?
Ajla: Po.
Liam: Pse?
Ajla: Sepse do ftoheshe.
Liam: Dhe ke merak shume per mua ti ne fakt.
Ajla: Nuk kam merak thjesht eshte instiktive.
Liam: Ato gjerat e tua instiktive bej me ata qe do jo me ata qe nuk do ti kesh as prezent.
Ajla: Eja ham buke.
Liam: Nuk do ha.
Ajla: E kam gatuar shume mire eja ta provosh.
Liam: Jo nuk do ha.
Ajla: Pse?
Liam: Se nuk do te hash ne pranine time. Harrove qe te bezdiste shume prania ime? Me ne ate tavoline kur je ti nuk ha. Tani te me falesh por me duhet te iki ne dhome te fle, atje duhet te jem me pak i bezdisur, naten e mire.

U soll kaq ftohte e diferent sa nuk durova dot me. E kapa nga dora dhe ai u kthye nga une. Serioziteti i tij me trembte.
Ajla: Te lutem eja te hame te dy. Mos bej keshtu.
Liam: Pse mos bej keshtu? Po ti si je sjell deri tani me mua?
Ajla: E meriton!
Liam: Ke te drejte, e meritoj vertet, ama dhe nje shpjegim e meritoj. Por ti ate shpjegim do e kerkosh kur ta shikosh qe te jete teper vone Ajlina Bekteshi. Naten e mire.

Hoqi doren e tij nga dora ime dhe iku ne dhome. Ne ate moment vijne gjysherit dhe me pyeten se ku ishte Liami. Me vinte keq qe behej ashtu dhe u thash se fjeti por ishte dhe pa ngrene. Te pakten ndoshta ata do ja gjenin anen te hante. Shkon Eni ne dhomen e Liamit. Nuk e di ç'mund te kene biseduar por doli dhe me pa serioz dhe i merzitur. Ula koken e turperuar dhe shkova ne dhome dhe une pa ngrene. Tavolina ishte gati per ta. Doja te shkoja ne dhomen e Liamit, por nuk mundesha. Me mendjen e tij me zuri gjumi.

U çova ne mengjes dhe ishte ora 8. U bera gati dhe shkova ne sallon. Ishin gjysherit ne ballkon dhe po pinin kafe.
Ajla: Mirmengjes gjyshi. Mirmengjes gjyshe.
(Thsh duke i puthur faqet)
Gjyshi e gjyshja: Mirmengjes bij.
Ajla: Si fjetet?
Gjyshja: Mire o bij ti si fjete?
Ajla: Mire mire.
Gjyshi: Do te shkojme ne plazh sot, dje me dukeshe sikur nuk doje.
Ajla: Jo jo ikim. Te bej gati gjerat?
Gjyshja: Po si te duash o bij, ose lere se i bej gati une.
Ajla: Nuk ka gje shkoj i bej une.
Futem brenda dhe shkoj ne dhome te bej gati çantat. Aty vjen Liami me syte e pergjumur dhe ferkonte fytyren me duar.
Liam: Mirmengjes.
Ajla: Mirmengjes. Ke nevoj per gje?
Liam: Ne fakt po.
(Tha me zerin seksi te pergjumur.)
Ajla: Me thuaj.
(Thash teksa ende rregulloja gjerat)
Liam: Une nuk kam rroba plazhi. Me duhen nje pal tuta plazhi.
Ajla: Nuk ka gje do te t'i gjej une.
Liam: Ku do mi gjesh?
Ajla: Di nje vend thjesht me thuaj masen.
Liam: Nuk do mi gjeje dot ashtu po me thuaj dyqanin se shkoj une.
Ajla: Ma mer mendja sa mund te jesh keshtu qe.
Liam: Me thuaj pra se shkoj une.
Ajla: Shkojme te dy?
Liam: Vertet?
Ajla: Po, por me prit dy minuta te bej gati keto.
Liam: Ne rregull me thuaj kur te jesh gati.