shtrati i dashurise

50

E mora per krahun si nje xhentil qe duhet te tregohesha dhe e ula ne karrige. U ula dhe vet dhe shikoja rreth e rrotull tere krenari. Tavolina ishte e ndriçuar nga qirinjte e gjate, nje trendafil, gje qe jepte pamje teper te kendshme. Ajla ishte aq e ngazellyer sa nuk rrinte dot pa u rrotulluar per te pare vendin perreth. Donte te ngopej me pamjen qe kishte para syve te saj.

Ajla: Liam kur e bere gjithe kete? Eshte magjike te betohem. Nuk kam pare kurre ne jeten time kaq shume gjera te bukura, dhe aq me pak dhurata per mua. O zot jam si femi i vogel qe sapo ka marre lodren qe deshironte.
( dhe me kapte doren fort)
Liam: Gjithcka ketu eshte per ty vogelushja ime.
( dhe ja hidhja floket pas veshit) Epo si te ta them...ne nja dy raste te kam genjyer dhe vija ketu qe te rregulloja vendin, ose kur nuk te hapja telefonin.
( Ajla beri sikur u acarua dhe mblidhte turinjt qe t'ja haje fare)
Ajla: Po mua me genjen ti ore? ( dhe me binte ne dore me gishtat e saj te holle dhe me pas qeshte)
Liam: Jane genjeshtra te pastra.
( i thash duke mbledhur supet per t'u shfajesuar. Ajla qeshi dhe luante me gishtat e dores time. Porosia erdhi per pak çaste dhe ne filluam te hanim. Kisha porositur dhe vere dhe leng frutash per Ajlen nese nuk do e pinte)
Ajla: Je i lumtur?
( me pyeste me gojen plot por qe hante me aq kujdes sa me vinte ta puthja ashtu sic ishte)
Liam: Me shume se asnjehere. tjeter. Po ti engjell?
Ajla: Tani e kuptoj se çfare eshte lumturia ne te vertete.
( dhe me buzeqeshi lehte)

Hanim, benim shaka dhe ne nje moment rame te heshtur. Ajla pastroi buzet e saja te kuqe ate moment lehte lehte si vesa qe rreshket lehtazi ne petalet e trendafilit. Ishte kaq e lumtur dhe ja dalloja ne fytyre. Qendroja pa levizur dhe pija goten e veres. Ajo ishte fiks si vera, te shijonte dhe vareshe gjithmone e me shume per te pire nje gllenjke me teper. Dhe Ajla piu vere, dhe u skuqen faqet por jo nga turpi. Nga dritarja rrezellinte hena si drita perfekte qe duhej ne ato çaste. Nuk isha dehur, por tek shikoja Ajlen çmendesha pa vetdije.
Ajla: Kercejme i dashur?
(Me pyeti duke me sjelle ne vete nga mendimet e turbullta)
Liam: Po engjell!

( u cova dhe me delikatese i mora doren e holle dhe ne sfond u dha muzika e lehte. Me vendosi duart ne qafe ndersa duart e mia lodruan ne floket e saj dhe ne belin e holle. E adhuroja çastin qe Ajla ishte prane meje, ashtu. Fustani me lejonte si ndjeja format e trupit te saj. E dashuroja shikimin e saj qe shmangej kur ndeshej me syte e mi. E terhoqa me shume pas vetes dhe e puthja me kujdesin me te madh.)

Ajla: Nuk dua te te humbas.
Liam: Kurre nuk do ndodhi. ( qeshi) Vogelushe kur te te çoj ne shtepi? Nuk dua te te hap probleme me te shtepise.
( Ajla buzeqeshi dhe u skuq me shume  se c'ishte bere,nga turpi)
Ajla: Liam, sonte do rrime se bashku...nese do...
(Nese doja? Zot kjo po tallet me mua.)
Liam: Vertet engjell?
(Ajla tundi koken ne shenje pohimi dhe dukej e sinqerte.)
Liam: Sa me gezove vogelushe. Doja vertete te isha me ty sonte por nuk te thoja gje sepse nuk doja te vija ne pozit te veshtire dhe do merziteshe nese s'do behej gje. Shkojme ne shtepine time? Te te prezantoj me familjen.
(Ajles i shkelqyen syte, dukej e pabesueshme qe nga goja ime kishin dal ato fjale )
Ajla: Liam,nuk po tallesh besoj?
Liam: Aspak. Kur te jesh gati ti une do te te marr dhe do te prezantoj me familjen, dhe besoj se tani je apo jo?
Ajla:Neser do takohemi me prinderit e tu, jo sonte. Sot dua te kenaqemi te dy..
(Dhe buzeqeshi lehte duke iu krijuar vijat ne cepat e buzeve)
Liam: Kur te duash engjell.
(I putha ballin.)