shtrati i dashurise

58

E mbeshtolla me robdishan dhe e mora ne krahe.

Ajla: Jam mire Liam. Me beso.
Liam: Jo nuk je. Eshte faji im.
(I flisja serioz. Nuk doja te kishte dhimbje apo te vuante)
Ajla: Jet jam mire. Me shiko pak (me kapi me duart e holla dhe me kthehu fytyren time drejt fytyres se saj. Po fillonte te me fliste embel dhe bute)
Liami im, jam shume mire. Mos u shqeteso me kaloi. Eshte hera e pare per mua por jam mire. Me beso i dashur. S'ka si te mos jem mire kur jam me ty ketu.
(Pastaj kthehu syte nga shtrati ku ende ishte e gjakosur)
Me fal qe ta bera kaq pis. Do e pastroj une mire?
Liam: As mos e ço neper mend. Do e heqim dhe do e fusim ne lavatrice kaq. Mos u bej merak per asgje engjell. Ki besim tek une.
(I thash duke e puthur ne cepin e ballit. E lash Ajlen ne divan dhe vesha bokset. Mora çarçffin dhe e vendosa ne lavatrice. Kishte te tjera plot qe i vendosa. Edhe pse jam djale perseri tregohesha i kujdesshem dhe me vendin. E mora Ajlen ashtu me robdishan dhe e shtriva.
Liam: Me mire keshtu?
(I thash duke qeshur. Ajla pohoi me koke dhe buzeqeshi dhe ajo. E perqafova fort per ti treguar se dhe pse ajo gje ndodhi une nuk do hiqja dore nga ajo.)

Ajla: I dashur?
Liam: Po?
Ajla: Dyshoje tek une? Dua te them tek...
Liam: Asnjehere. Por edhe nese nuk do ishe perseri une do te doja po kaq sa te dua tani vogelushe.
Ajla: Nuk e ve ne dyshim.
(Me tha duke qeshur e duke me pare ne sy)
Liam: Te dua!
Ajla: Dhe une te dua shume Liam! Te kam gjithcka.

E kuptoja shume mire si ndjehej. Ajo kishte nevoj me shume per dashurine time siç kisha nevoj une per te sajen. E putha lehte ne buze dhe e kafshoja. Ajo me puthte duke me perkedhelur me kraharor. Po i liroja rripin e robdishanit. Ja hoqa te gjithen dhe perseri e pash ate pamje kaq, engjellore? E puthja ngadale ne lekuren ku kishte tek tuk ndonje bulz uji. Ishte kaq ngrenese, me dukej vetja kanibal siper saj. E kafshoja, e puthja dhe ajo vetem nxirrte renkime te lehta dhe me perkedhelte mua.

Liam: Sa e bukur je.

Peshperisja ne trupin e saj. Sa te nevojshme e kisha ta puthja, nuk e kuptoja se isha vertete ne ate bote apo ne ndonje bote tjeter. Ishte enderr, e pakapshme por e ndjeshme, te linte me mendjen pas. U ngrita perseri dhe e sodisja me sy.

Ajla: Çfare ka?
(Tha Ajla e turperuar e duke u mbuluar me duar)
Liam: Je shume e bukur.
(I thash pa pike dyshimi)
Ajla: Liam pse tallesh me mua? (Beri si e nevrikosur e faqet iu skuqen me shume)
Hej me ty po flas.
(Ma kthehu pasi isha i hutuar duke e pare nga koka tek kembet)
Liam: Vogelushe s'po ben mire keshtu. Hiqi duart.
(I thash me djallezi duke qeshur.)
Ajla: Liam nuk po tallem, mos bej keshtu.
Liam: As une, je gjeja me e bukur qe me kane pare syte. Pse nuk me beson?
Ajla: Te besoj.
(Me pa duke iu kthyer buzeqeshja)
Liam: Mire. Prit te te sjell rrobat tani, do ftohesh keshtu.
(I thash duke e puthur ne qafe)
Ajla: Rrime dhe pak.
(Me tha duke hequr duart nga vendet qe kishte mbuluar)
Liam: Mire vogelushe.

Ajla me rrembeu pas saj dhe me puthi ter epsh. Vendosi ne ijet e mia kembet e saj dhe dora ime mund te bridhte kudo pas saj. E ledhatoja per ta nxehur me shume trupin e saj. Nuk i linte vend imagjinates dhe beja çdogje qe kisha enderruar me te. Me puthi ne qafe dhe ne kraharor. Ah sa i ndjeja puthjet e saja, me dukesh sikur me linte goditje dashurie me çdo puthje qe me jepte. Me perkedhelte me duart e vogla qe me çmendin. Ajo sillej sikur e dinte çfare do ndjeja une. E rrembeva dhe ja lidha duart me te mijat. Filluam bem dashuri dhe derdheshin djerset e ftohta. Sa i dobet isha para saj, sa i dashuruar isha per te.