shtrati i dashurise

31

Ajo me hipi siper dhe po me puthte ne fytyre. E kapja fort pas vetes dhe nuk e leshoja. Kisha aromen e saj ngado dhe isha kaq i lumtur. Here here shkeputesha prej saj pasi nuk permbahesha dot.
Ajla: Te flihet?
Liam: Jo engjell pse? Ty te flihet?
Ajla: Jo, por kam merakun tend per neser.
Liam: Çke ti vogelushe, une jam mire.
( dhe e shtrengova nga beli e po i perkedhelja fytyren)
Liam: Eja ketu ( dhe e cova lart dhe e vendosa perball vetes. Mora embelsiren dhe fillova t'a ushqeja.)
Ajla: Liam po une e solla per...
Liam: E di Ajla, po une u ngopa dhe dua t'a hash ti. ( dhe e ushqeva avash derisa e mbaroj te gjithen.)
Ishte fresket dhe duart e Ajles po ftoheshin. E shtriva ne shtrat dhe bashke me te dhe une. U mbuluam dhe po rrinim te perqafuar. Me besoni kur them se nuk kishte lumturi me te madhe ne toke se kjo. Ajla me puthte e me ledhatonte ne kraharor. Po me çmendte çdo hormon timin. I hipa siper dhe po e puthja aq per t'ja vrare buzet e bukura mishtore. I ngrita bluzen me goje dhe e puthja lehte tek shenjat ne barke, pasi e dija qe i dhembnin. Trupi i Ajles po nxehej dhe imi gjithashtu. I ula bluzen perseri poshte dhe e puthja siper saj. Ajla ishte nxehur nga faqet dhe rrinte sy mbyllur. Ishte kaq e qete, kaq e embel , ishte gjynah dhe ta puthje aq e mire ishte.
Liam: Flem engjell se te flihet.
Ajla: Jo skagje. Ose flem se dua te mos jesh pa gjum.
Liam: ( i peshperita ne vesh)  te dua e vogla ime. ( ajo u struk te kraharori im dhe une e rrethova me krahet e mi dhe e mbulova mire.
Ajla: Te kam çdo gje Liam. Nuk dua te humbas.
Liam: Nuk do ndodh kurre, te premtoj. Gjume te embel. Mua me ke ketu, mos ki frike.
Ajlen e zuri gjumi dhe ishte e qete, e dalloja nga frymemarrja. Duke pare e duke perkedhelur e koken e Ajles dhe mua me zuri gjumi, duke u futur ne ate dimension paqesor qe e gjeja vetem ne krahet dhe ne aromen e saj.