shtrati i dashurise

62

                      *Ajla*

Ajla: Mjaft Liam, mos permend me vetem une, por ne te dy.
(I thash dhe e putha perseri. Ai nuk e zgjati dhe beri siç i thash une. Ai ngadale me zbertheu reçipetat dhe po me puthte me nje delikatese perkedhelese ne gjoks. Duart e tij bridhnin lehtazi ne shpine dhe me poshte. Ai dinte si te me trajtonte mua, ose nje femer me sakt. Me rrenqethej lekura tek e  preknin buzet e tij te buta. Ne shtiu poshte vetes dhe me shikonte.

Liam: Je shume e bukur. Nuk e di ça te te them une ty.
(ai me buzeqeshte dhe me kapte doren e ma puthte. E dija, e shikoja ne syte e tij qe ishte i sinqerte, e ndjeja qe dhe ai me ndjente dhe donte njesoj se une)
Ajla: Faleminderit Liami im.
(I thash dhe e putha ne qafe. I hoqa ngadale bluzen dhe i shikoja trupin plot muskuj e sharme. I kishte aq shume lezet ai fizik. Mua me dukej vetja aq e vogel para tij sa ai me mbeshtillte vetem me nje krahe. I putha lehte kraharorin dhe ai dridhej, leshonte renkime te mbytura qe dukeshin sikur ai mundohej te perballonte ate eksitim. Isha bere flake nga fytyra, nga emocionet e mia dhe nga turpi. Brenda pak castesh e shoh vetem time vetem me mbathje)

Liam: Engjell?
Ajla:Po?
Liam: Te shkojne shume keto.
(Me tha duke veshtruar nga mbathjet e mia. Une u skuqa dhe e pash gjoja me inat)
Ajla: Liamm.(ai qeshi)
Liam: Ça ke? Te shkojne vertet po me shume te shkojne kur jane te hequra nga trupi yt.
(Dhe pa nje pa dy ai me hoqi dhe ato qe me mbulonin. Ai shikonte kaq i mbrekulluar, a thua se nuk kishte pare femer me sy, por per mua nuk kishte rendesi pasi ishim Une dhe Ai)
Liam: Nuk me mjafton nje jete per te te puthur ty.
(Me tha dhe puthte me afsh dhe pasion. Puthjet e tij me nxehnin dhe me benin tjeter njeri. Ndjehesha kaq ndryshe, kaq e çmendur per te dhe trupin e tij. Me dukej vetja ndonjehere budallaqe me pas por jo, mua me vlente ai moment. Po eksitohesha aq shume sa nuk duroja dot me dhe Liami ndalonte si per ta ditur sesi ndjehesha une. Me puthte dhe kafshonte ngado sa me la dhe shume shenja. Me puthi ne buze dhe me kapi fytyren me duar.)

Liam: Je dhurata me e bukur qe me ka dhene jeta.

Dhe me puth ne ball.
Buzeqesh ashtu symbyllur dhe ndjeja frymemarrjen e tij qe perplasej ne fytyren time. Ai bente dashuri me trupin tim dhe une me te tijen derisa derdheshin djerset e ftohta e qe avullonin nga zjarri i dashurise qe mbizoteronte ne ato momente. Me hipi siper vetes dhe puthte nderkohe. Levizja dhe Liami mbante trupin tim pasi une nuk kisha aq fuqi. Ai qendronte symbyllur dhe fytyra e trupi i shkelqente nga djersa. Ishte kaq i bukur, kurre nuk e kisha pare ashtu dhe nuk besoja se mund ta shikoja perseri me ate imazh. Isha e mbushur me shenja ngado. Renkoja nga te prekurat e tij, nga te puthurat, nga dashuria....
U shtriva ne krahe te Liamit dhe ai me vendosi doren e tij ne bel. U kthye nga une dhe me shikonte.
Liam: Engjell?
Ajla: Po?
(I thash duke i peshperitur)
Liam: O zot ti me vdes mua kur ben keshtu.
(Me tha e me kafshoi fort buzet. Renkova)
Ajla: Jete me dhembin.
Liam: Po ca te bej qe vdes per to?
Ajla: Meri keputi e mbaj me vete. (I thash duke qeshur)
Liam: Do ta mendoj dhe kete gje. (Tha duke qeshur. Ishim mbuluar te dy pasi ishte ftohte. Ndjehesha e keputur, por shume e lumtur me Liamin tim)
Ajla: Te dua.
Liam: Te dua dhe une vogelushe. (Me tha duke hedhur baluket pas veshit. U perkul lehte poshte dhe puthi barkun tim. Une e perkedhelja nga koka)
Ajla: Liam me gudulis kur ben ashtu.
(Liami ne ato momente me gudulisi me shume dhe po me qeshej. Vuri doren te goja ime dhe ma beri me shenje te mos bertisja. Tunda koken dhe ai hoqi doren)
Liam: Engjell ki kujdes.
Ajla: Po mos me gudulis me se nuk e mbaj dot.
Liam: Mire vogelushe me fal.
(Tha e u shtri prane meje duke vene koken tek une)