shtrati i dashurise

42

Pas dy muajsh

                        • • •
Shkolla filloi. Me Ajlen vazhdoja per mbrekulli. Po afronte dita e Shen Valentinit dhe une nuk ja thekja shume per dhurata apo romanticitete kshuqe u be si problem per mua. I kerkova ndihmen Enit, pasi dhe ai ne fillim te shkolles u njoh me nje vajze nga klasa paralele dhe e pelqente vertet. Kshuqe te dyve na kishte zene ky hall. Menduam si fillim te shkonim ne dyqane dhuratash dhe ndoshta do gjenim dicka. Hyjme tek nje dyqan i madh.
Liam: Pershendetje.
Shitesja: Pershendetje, me se mund t'ju ndihmoj?
Eni: Duam...hem....mund te na ndihmosh...Liam fol
(Eni sdinte si t'a thoshte dhe une isha me keq se ai)
Liam: Shiko, ne duam..si te t'a them..po afron Shen Valentini dhe...
(Shitesja qesh)
Shitesja: Ju doni diçka per partneret tuaja keshtu?
Te dy njekohesisht: Fiks.
(U shfrym te dy sikur te kishim kohe te gjate qe mbanim frymen. Zot sa e veshtire qenka)
Shitesja: Me ndiqni ju lutem dhe do t'ju tregoj gjerat qe mund te pelqej me se shumti nje femer. ( ajo po na drejtonte dhe ne shikonim rreth e rrotull. Pame shume gjera duke nisur nga arushat e madhesive te ndryshme dhe deri tek stampimet per detikime te ndryshme qe mund ti beje me porosi)
Shitesja: A i dini gustot e partnereve tuaja?
Liam: Deri diku.
( teksa po shikoja rrotull dhe degjoja me vemendje shitesen, me zuri syri nje arush te madh dhe te bukur, qe ngjante ndryshe nga te tjeret. Shkova dhe e mora)
Shitesja: Zgjedhje e zgjuar.
Eni: Epo dhe une arush do i mar dhe shkoi zgjodhi nje ngjyre te kuqe. Morem dhe zemra me çokollata brenda. Por ne kishim dhe plane te tjera per ta bere ate dite te paharrueshme.

Dalim nga dyqani.
Liam: Po sikur te pronotonim lokalin ku rrime saher? Ne e kemi shok Xhulion
( pronarin, nje vit me i madh se ne) ai do na leri..nje kate ti nje kate une. Si thua?
Eni: Po çe mendove mire o vlla. Eja ikim.
( shkojme te lokali i Xhulios)
Xhulio: Cuna si jeni? Si kaluat?
Liam: Mire Xhulio ti si ke qene? Me punen si ecen?
Xhulio: Po sic e sheh o vlla. Ejani ejani uluni mos rrini ne kembe.
Eni: Jo por duam te diskutojme diçka me ty. A na ndihmon dot o vlla se jemi ne hall.
Xhulio: Po po flisni. Si mund t'ju ndihmojme?
Liam: Shiko, 14 shkurti po afron edhe...a mund te na ndihmosh me lokalin? T'a kemi ne ne mbremje nese ke mundesi? (Xhulio u mendua pak duke bere fytyren sikur po analizon ndonje formul matematike)
Xhulio: E bejme keshtu. Deri ne oren 7-8 lokali do jete i lire, me pas ejani ju dhe rregullojeni dhe mbajeni.
Eni: Ta paçim borxh vella. I duam te dyja katet.
Xhulio: Pa merak po te doni te pronotoni dhe dhoma lart me thoni.
Eni: Shohim e bejme. Po pagesa? Per keto domethene?
Xhulio: Po çi kini keto pagesa ju kam klient te perhershem ju e keni bere pagesen. T'ja kaloni bukur dhe mua te me falni po me duhet te shkoj ne zyre. Per cdo gje me merni ne telefon.
Liam: Faleminderit Xhulio. Nuk dimin si do ja benim pa ty.

Shkojme ne shtepi dhe lame te gjitha dhuratat qe kishim marre per vajzat. Ajla me kishte rene disa here por nuk e kisha degjuar. I bie telefonit te saj.
Ajla: Alo?
Liam: Alo? Engjell?
Ajla: Ku ishe Liam? Me bere merak, me lajmero te pakten qe je i zene dhe nuk te shqetesoj.
Liam: Jo engjell jo, isha ne kompani se po beja kohe pa vajtur andej.
Ajla: Epo mire, si kalove andej?
Liam: Mire mire si gjithmone.
Ajla: Shume mire jete.
(Mendova tja beja te qarte Ajles qe neser tu thoshte dicka prinderve per te qendruar diku dhe te rrinte me mua, ose te rrezikonte dhe te dilte fshehurazi. E nesermja do ishte dite e shenuar per ne te dy. Doja ta suprizoja)

Liam: Engjell?
Ajla: Po?
Liam: Dua qe neser te jemi vetem ne te dy. Gjej dicka per tu thene prinderve, mundesh?
Ajla: Besoj se po..por nese smundem?
Liam: Do te te marr vet nga dritarja pastaj.
( dhe qesha. I dukej shaka por une e mendoja vertet ate gje)
Ajla: Liam besoj se ben shaka?
Liam: Jo engjell e kam seriozisht.