MIDNIGHT KISS Season II

Chapter 144: The Unimaginable

Galvan POV

"Please K-kuya. W-we need Dad. Why can't you just k-keep it?" naiiyak na pakiusap ni Mika.

"I already did Mika. Wala na akong magagawa tungkol doon," sagot ko naman.

"W-why did you even do that K-kuya? You k-keep silent all this time. Bakit ngayon ginawa mo 'to kay Dad? Are you even worried about mom? Or it's about Celine again?"

“Chanel Mikaela!”

“What? Totoo naman ‘di ba?” nanatili siyang nakatingin nang masakit sa akin.

“Do you hear yourself Mikaela? Celine has nothing to do with this! It’s my decision.”

“Kaya nga K-kuya. D-desisyon mong talikuran kami ng pamilya mo. I don't blame Celine here but you. I don't know if I can't hate you after this," sagot ni Mika sa akin bago umalis.

Napahilamos naman ako. Nanatili muna ako sa hospital. Kailangan kong marelax ang isip ko. Ayokong magkagulo. Ayokong magalit ng tuluyan si Mika sa akin pero kailangan kong gawin kung ano ang sa tingin ko ay tama. Pagkaraan ay pumunta ako sa police office kung saan naassign si Kurt. Since I started it I have to deal with it.

"Kurt!"

"Sa tingin ko kay Prosecutor Arenas ka dapat pumunta. Tapos na kami sa investigation. Siya ang may hawak ng kaso ng Dad mo. Nasa kanya na ang files," sabi niya bago pa man ako makaupo.

Nagpasama ako kay Kurt papuntang prosecutor's office kung nasaan ang may hawak ng kaso ni Dad. Hinatid lang ako ni Kurt sa tapat ng office bago siya umalis. Prosecutor Arenas. Siya 'yong babae na pinakiusapan ko.

"That's it? Bakit naman niya hahayaang makulong ang ama niya? Tsk. Pinlano niya malamang lahat. Plano niya rin palabasin ang ama niya paglumamig na ang isyu," pagkarinig ko'y agad akong pumasok nang hindi man lang kumatok.

"Prosecutor Arenas nandito po si Mr. Charence Galvan," sinulyapan niya lang ako at bumalik ang tingin niya sa kanyang computer.

"Tsk! Sabi na nga ba. Blood is thicker than the water. Gagawa at gagawa talaga ng paraan hindi lang makulong ang ama niya," naismid pa niyang pahayag.

"I'm not here para pigilan ang kaso ng Daddy ko," doon lang siya napatingin sa akin. "You should be a judge not a prosecutor. You seems to love giving judgments."

"Anong pinagsasasabi mo?" tanong pa niya.

"Know me first before you throw me your accusations," may diing sabi ko.

Tumawa siya ng mapakla sa sinabi ko.

"When did I threw you accusations?"

"Just now."

Mas lalo siyang natawa sa sinabi ko. Napatingin siya sa mga assistants niya.

"You can leave us here. I think Mr. Galvan and I had to talk," sabi niya sa mga kasama niya.

Pagkaalis na pagkaalis ng mga kasama niya'y pinaupo niya ako. Iniharap niya sa akin ang screen ng pc niya.

"What?"

"You heard something from me then you concluded that I'm pertaining to you?" hindi pa makapaniwalang pahayag niya.

"Sino pa ba ang patatamaan mo bukod sa akin?"

Iniharap niya sa akin ang screen ng computer niya.

"I bet you don't know this thing. I am watching this stuffs," tinaasan niya ako ng kilay pagkatapos ay iniharap niya ulit sa kanya ang screen. "Some people who jump off sometimes die Mr. Galvan. So? Why are you here at my office? What do you want me to do? Release your father after you gave me so much evidences? You're just in time. I still have not submitted the case."