Sun Ain't Gonna Shine Anymore [L.S]

●1) what's your pointless try?

Hey.

من واقعا در برابر این داستان احساس مسئولیت میکنم و امیدوارم این دینی که به گردنمه رو خوب ادا کنم.

به زمان ها دقت کنین و به سوالی که تو عنوان هر پارت می پرسم آخر پارت جواب بدین چون دوس دارم نظرتون رو بدونم‌. ممنون♡

Black hearts are not born black
They are burned...

[ 22.june.2020 :یک سال بعد ]

پاشو روی پدال گاز فشار داد و دردِ تهوع آمیز جملاتی که تو ذهنش زنده میشد رو بالا آورد. داد زد، بلند و بلندتر، دوباره...

و دوباره.

طوفانی که تو قلب مرد جوون به پا شده بود تنها چیزی بود که ذهن هوشیارش رو به نابودی محکوم میکرد و جاده ی رو به روش هر چند لحظه تار می شد.

هشدارِ قلب بی قرار مرد باعث شد با سرعت بیشتری برونه و دنده ی ماشین تو دستش بیشتر فشرده شه.

صدای چرخ ماشین تو سکوت شب و بادی که مثل شلاق تو صورتش می خورد نشون دهنده ی سرعت غیر مجازش بود اما مگه اهمیتی داشت؟!

اینجا بحث مرگ و زندگی بود.

مرگ و زندگی کسی که با تمام طلبکاری هایی که از مرگ داشت، زندگی رو به اون بدهکار بود.

"لبخندت حریق مواجِ قلبِ راکدِ یخ زده ام شد همانگونه که شهاب سنگِ چَشم هایت، بارانی از لبخند، روی خشکسالیِ لب هایِ ماتم زده ام بارید.
وَ تو ای خالق صحنه هایی که در آن، ثانیه ها هراسان می دوند و لبخند ها با صراحت میمانند..."

با یاد آوری جمله هایی که تو سطر آخر نامه نوشته شده بود، فریاد بلندی کشید و پدال گاز رو محکم فشار داد.

"ترک کردَنت، بزرگ ترین پشیمانی روحِ مرده و جسم متلاشی شده ام در میان شعله های جهنم خواهد بود..."

این جمله ها لرزه به گوشت و پوستِ بدنش مینداخت. پس بااینکه میدونست احتمال به موقع رسیدنش خیلی کمه اما باز هم پدال گاز رو فشار داد چون حتی تصور دیر رسیدن، حس وحشتناکی که تو وجودش افتاده رو بود رو بدتر میکرد.

باد وحشی و سرد با بی رحمیِ تمام احاطه اش کرد اما دونه های عرقی که روی پیشونیش نشست نشون دهنده ی گرمای زیاد بدنش بود. استرس داشت. می ترسید...و خفگی به حنجره اش مشت میزد.

باید به موقع می رسید. باید نجاتش می داد.

اون نباید می مرد.
این بازی با مرگ شروع شد اما آخرش نباید به مرگ ختم میشد. این حق هیچ کدومشون نبود!

ولی این که چی حقه، فقط به طرز دید آدما بستگی داره. تو میتونی قاتل باشی و مرگ رو حق هر کسی بدونی یا مقتول باشی و زندگی رو...