Tiffany's POV
"Well done, Ms. Lopez." Sabi ng teacher namin ng nakangiti sakin.
Kasabay naman n'un ang pag-irap ng iba kong classmates.
"Pasikat."
"I know, right? Wala namang may gusto sa kanya. She can't even have a boyfriend."
Rinig na rinig ang pagbubulungan nila Vanessa tungkol sakin. Well, that's life. You can't please everyone. May mga tao pa rin na aayaw at aayaw sa'yo. Kahit wala ka namang ginagawang masama sa kanila.
"Okay. Who wants to answer problem number 3? This is--" Napahinto sa pagsasalita ang teacher namin. May tumawag sa phone niya kaya nagpaalam siya na lalabas muna saglit.
I was left alone in front so I decided to go back at my sit. Natapos ko na rin naman 'yung pinapasagot na problem eh. Unfortunately, nasa pinakalikod ang upuan ko kaya ang haba pa ng lalakabayin ko.
The whole class was staring at me. As usual, pinagbubulungan nanaman nila ako. As if I give a f—
"Ahhh!"
F-uck. May nagdapa sakin.
"Oh. Ooopss."
Everyone laughed.
Agad akong bumangon sa pagakakadapa at ipinagpag ang palda ko. Tsaka ako umupo sa upuan ko at yumuko. Sh-it. This is why I really don't like being under the spotlight.
"Ugh. Seriously?!" Naagaw naman ng atensyon namin ang pagtayo at pagsigaw ni Daphne.
"Didn't you all realize how immature that act is? Oh well, maybe not. Maybe kasi ang i-immature niyo rin!" She stopped for a while and looked at Vanessa and her friends. "How pathetic? This time, alam na alam na ng whole class kung gaano ka ka-envious sa kanya." Tinuro ako at tsaka siya binigyan ng irap.
Natahimik naman si Vanessa at ang buong klase. Ha! Boom panes sila! Baka bestfriend ko 'yan! She's Daphne Scott. It's been years since I first met her. And I am so blessed to have her as my bestfriend. Simula n'ung nakilala ko siya, nabawasan na ang mga nambubully sakin. Atleast, nabawasan.
She has it all. Mayaman, maganda, sikat, at maimpluwensya sa school. 'Pag nagsalita siya, pinapakinggan ng lahat. N'ung una nga, hindi pa ako makapaniwala na magiging magkaibigan kami.
Anyways, we're really opposites. Tiffany Lopez. I'm good in acads. I love reading. And... ako 'yung madalas mapagtripan at mapagtawanan sa klase.
I still don't understand. Sa panahon ngayon sa highschool, 'pag nagbabaon ka pa ng pagkain, 'pag tambayan mo ang library, 'pag madami kang books na dala, 'pag sumusunod ka sa rules, ikaw na ata ang pinakakawawang tao sa school niyo. Ibubully ka nila kahit kailan nila gusto. Pasalamat sila mabait ako at hindi ko sila pinapatulan.
Or maybe not. Maybe it's just that I'm weak and I don't know how to defend myself.
Oh well.
"Okay class, sorry for the interruption a while back. Mukhang naubusan na tayo ng oras. Sige, break time na rin naman. Class dismissed."
There really is something wrong. We all know that school is a place where we study, a place where students learn lessons, a place where people learn to socialize.
But nowadays, parang school pa ata ang lugar na may pinakamaraming judgementals. Ang dating taxonomy na sinasabing "science of classifying living things", ngayon, racism na. The society is constantly changing the way things work in school. And I'm entirely against that idea.
BINABASA MO ANG
Dealing with Mr. Casanova [ON GOING]
TeenfikcePaano pag nalaman mo ang pinakatatagong sikreto ng boyfriend ng bestfriend mo at hindi mo 'yun masabi sa kanya kasi binlockmail ka ng boyfriend nya! Hanggang sa nalaman ng kaibigan mo ang lahat ng ito at sobrang nagalit siya sa inyo ng boyfriend niy...