Bitmeyen Aşk

26. bölüm - Mey

( Yazar'dan )

1 hafta sonra 

Defne ile Ömer barıştılar. Ama Ömere hala mesajlar ve mektuplar geliyordu. Ömer çıldıracak hale gelmişti. Defneyi geçiştirmek daha zor olmaya başlamıştı. O yüzden Serkanın dediğini düşünüp tatile gitmeleri iyi olacağına karar verdi. Sıra gelmişti Defneye bunu söylemek. 

Ömer bahçede oturan Defnenin yanına gitti. Karşısında ki sandalyeye gülümseyerek oturdu. 

D: Hayatım? Erkencisin bugün.

Ö: Birbirimize daha çok vakit ayırmamız gerektiğini düşündüm. Seni çok özlüyorum. 

Deyip Defnenin elini tutup öptü. 

D: Bende seni çok özlüyorum aşkım. Artık emekli olsan diyorum. Çok yoruyorsun kendini.

Ö: Olmaz bitanem. Emeklilik için daha çok erken. Hem ben böyle eve gelince, çocukları görünce, böyle senin kokunu içime çekince benim yorgunluğum uçup gidiyor. 

Ömer kalkıp sandalyesini Defnenin yanına çekti. Elini omuzuna atıp ona sarıldı. 

Ö: Bak ne diyeceğim. Gel biz tatile gidelim ha? Başbaşa böyle bol bol vakit geçiririz. Sadece ikimiz. Eskisi gibi. 

D: Çok güzel olur tabi. Ama...

Ö: Ama ne? 

D: Çocuklar?

Ö: Yapma hayatım ama. Onlar kazık kadar oldu canım. Serkan gözkulak olur kardeşine. Hem Ayşe de var. 

D: Tatil ikimize de iyi gelecek. 

Ö: Hem de nasıl. Sakin, huzurlu. Canımız ne isterse yaparız. İstersen bütün gün yatarız böyle hiç bir şey yapmadan. İstanbula pamuk gibi döneceğiz. 

D: Haklısın kocacım. Çocuklar da yalnız kalabilirler. 

Ö: Gidiyoruz yani? 

D: Gidelim. Dertsiz tasasız 1 hafta. 

Ö: Ben daha çok dururuz diye düşündüm ama olsun. 1 hafta da olur. 

Defne hiç bir şey demeden sadece Ömere baktı. 

Ö: Ne? Ne oldu?

D: Hiç. 

Deyip onu izlemeye devam etti. Ömer gülümsedi. 

Ö: Niye öyle bakıyorsun ya? 

D: Seni çok seviyorum. 

Ömer daha çok güldü. 

Ö: Ben de seni çok seviyorum. 

Defnenin yanağına bir öpücük bıraktı. 

D: Böyle birden bir şey oluyor... Gözlerimi senden alamıyorum. 

Ömer şaşırarak kaşlarını kaldırdı. 

Ö: Nereden çıktı şimdi bu?

D: Bu hep vardı canım. Sadece söylemiyordum.

Ö: Hayranım sana. 

Dedi Defnenin saçlarını geri çekerek. 

D: Ah ahhh. Sen bir de bana sor hayranlık neymiş. 

Ömer güldü. 

Ö: Gidiyoruz o zaman. 

D: Gidiyoruz. 

Ö: Başbaşa?

D: Sadece sen ve ben. 

Ö: Sabahlar olmasın.