Bitmeyen Aşk

28. bölüm - № 1906

( Yazar'dan )

Defne ile Ömer taksi ile otelin önüne vardıklarında çalışanlardan biri onlara kapılarını açtı. Diğeri ise valizleri alıp onların arkasından yürümeye başladı. Çiftimizi otele el ele girmişlerdi.

Ömer güneş gözlüğünü çıkarıp adımlarını resepsiyona doğru çevirdi. 

Çalışan: İyi günler efendim. Otelimize hoşgeldiniz. 

Ö: İyi günler. Bizim rezervasyonumuz vardı. 

Çalışan: İsiminizi öğrenebilir miyim? 

Ö: Ömer İplikçi. 

Çalışanın gözleri parladı. 

Çalışan: Hoşgeldiniz efendim biz de sizi bekliyorduk. 

Defne ile Ömer birbirlerine şaşkın şaşkın baktılar. 

Çalışan: Sizi bir dakika bekleticem. Kusura bakmayın. 

Ö: Yok sorun değil. 

Dedi şaşkınca. Çalışan telefondan birilerini aradı. 

Çalışan: İplikçi çiftin odası hazır mı? ..... 1906 numaralı oda. ..... Tamam teşekkürler. 

Deyip telefonu kapattı. 

Çalışan: Efendim kimliklerinizi alabilir miyim?

Ö: Tabi tabi. 

Defne ile Ömer kimliklerini çıkardılar. Defne Ömere doğru fısıldadı. 

D: Ömer ne oluyor? Sanırsın kraliyet ailesi geldi. 

Ömer güldü. 

Ö: Serkan kim bilir neler dedi insanlara. 

Çalışan: Efendim pardon kesiyorum ama işlemleriniz hazır. Buyrun bu da kartınız. 

Ö: 1906 değil mi? 

Çalışan: Evet efendim. Özellikle o odayı size hazırladık. 

Ö: Teşekkür ederiz. 

Dedi sahte gülümsemesiyle. Önden giderken yine fısıldaştılar. 

D: Hazırladık da hazırladık. İki çarşaf değiştirdiler gözümüze sokuyorlar resmen. 

Ömer yine güldü. 

Ö: Dur bakalım. Buradan gidene kadar kim bilir neler gelecek başımıza. 

D: Aynen ya. Neydi o öyle? İplikçi duyunca adamın gözleri fırlayacaktı. 

Ö: Ben de anlamadım niye böyle davrandıklarını. 

D: Ya geldiğimizde bambaşka bir ifade vardı suratında ismini duyunca bambaşka oldu. 

Ö: Bence Serkan bunlara bir şeyler söyledi. Yoksa niye böyle davransınlar. 

Asansör gelmişti ve onların konuşmaları yarıda kaldı. Odaları en üst kattaydı. 18 kat sessiz sessiz çıktılar. 

Odanın önüne geldiklerinde çalışan valizleri kapının yanına bıraktı. 

Çalışan: Efendim bana verilen talimata göre valizlerinizi buraya kadar getirebiliyorum. 

Ö: Tamam beyefendi sorun değil. Zaten geldik. Teşşekür ederiz. 

Deyip cebinen bir miktar para çıkarıp adama verdi. Defne kapıyı açtı ve ilk önce Ömer valizlerle birlikte girdi. 

Gördüğü şey ile ağızı açık kalmıştı. Defne de arkasından girip çantasını karıştıtırken Ömere tosladı. 

D: Hayatım nol- Oha.