29. bölüm - Yanıyorsun!

1K 89 55
                                    

( Yazar'dan )

Sabah erkenden Serkanın alarmı çalmıştı. Telefonu eline alıp sesini kıstı. Battaniyeyi üstünden atıp bir hışımlar kalktı ve oturdu. Birden başı dönmeye başlamıştı. Elini başına bastırdı ve gözlerini kapattı. 

Bir iki dakika böyle kalmıştı. Zar zor ayağa kalkıp banyoya gitti ve yüzünü yıkadı. Kendine aynadan bakıp oflamıştı. Kulakları yine kızarmıştı. Ateşi vardı. Açık olan banyonun kapısından odasında duvara asılı olan saate baktı. 

Çabucak hazırlanıp evden çıkmalıydı, yoksa trafiğe takılacaktı. Dişlerini de fırçalayıp yüzünü kuruladı ve odasına geri döndü. Zar zor giyinip aşağı indi. 

A: Günaydın Serkan bey. 

SE: Günaydın Ayşe abla. 

Deyip ilaçların olduğu dolaba gitti. Ateş düşürücüyü bulup bir bardak su doldurdu kendine. Hiç içemiyordu şu ilaçları. Hep tıkanıyordu onları içerken. Yüzünü buruşturup ilacını içti. Bu sefer tıkanmadığı için şükretmişti. 

A: İyi minisiniz?

SE: İyiyim iyiyim. Ayşe abla Rüya uyanınca mutlaka kahvaltı etsin. Ne yiyeceği farketmez. Ne isterse yap ona lütfen. Yeter ki bir şeyler yesin. 

A: Peki efendim siz hiç merak etmeyin. 

Serkan mutfaktan çıkmadan önce yine Ayşeye doğru döndü. 

SE: Ha bir de uyanınca beni arasın. 

A: Tamam efendim. 

Serkan çıkıp arabasına bindi. Yine oflayıp yüzünü sıvazladı. Sonra da arabayı çalıştırıp gitti. 

***

Güneşin doğması ile Defne gözlerini açmaya başlamıştı. Gülümseyip yanağını Ömerin sert göğüsüne sürttü. Sonra başını kaldırıp, dirseğinden destek alarak Ömerin yüzüne baktı. Avucunu yanağına bastırıp sakallarını okşadı. Sonra saçlarına dokundu. Geriye doğru okşamaya başladı onları. 

İşaret parmağı ile saçlarından anlına oradan yanağına ve boynuna doğru yol çizdi. Göğüsünde parmağını gezdirirken alnına bir öpücük kondurdu. 

Ömer kapalı gözler ile Defnenin elini tutup öptü. 

Ö: Bu ne güzel uyandırma şekli böyle. 

Dedi gülümseyerek. 

D: Kocacııım. 

Deyip Ömerin dudaklarına küçük bir öpücük bıraktı. Ömer dudaklarını yaladı. 

Ö: Mmmm ben kahvaltımı ettim artık. 

 D: Yaaa. 

Ömer gözlerini açtı. Defnenin yüzüne sonra da aşağıya doğru baktı. Çarpık çarpık gülümseyip ayakları ile battaniyeyi çekmeye çalıştı ama Defne onu sıkı sıkı tuttu. 

D: Aaa yok dur. 

Ö: Sana sıcak olmadı mı ya? Ben piştim burada. 

Üstünde olan battaniyeyi beline kadar indirdi. 

D: Yok yok iyi böyle. 

Ö: Aaa Defne? Kocandan mı utanıyorsun canım? Çek şunu bak çok sıcak. 

D: Ya Ömer! 

Ömer de dirseğine yaslanıp yüzünü Defnenin yüzüne yaklaştırdı. 

Ö: Efendim. 

D: Ya sen çok mu tatlısın böyle. Yerim seni ben. 

Ö: Hmmm aklından beni yemek mi geçiyor?

Bitmeyen AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin