Bitmeyen Aşk

33. bölüm - Kim suçlu?

( Yazar'dan )

Serkan son sürat Ömerin arkasından sürüyordu. Onun arabasına yaklaşınca kornaya basıp selektör yapmaya başladı. Gaza biraz daha basıp otobandan Ömerin yanına yanaştı ve camı açtı. 

SE: Durdur şu arabayı baba. 

Tekrar kornaya bastı. 

SE: Dur. Sağ çek sağ.

Ömer onu duymuyordu bile. Serkan babasının gözlerinde ki kızgınlığı görebilmişti. Kendi sinirinden pay biçiyordu. İkisinin sinirli hali hiç mi hiç iyi değildi. 

Serkan biraz daha gaza basıp Ömerin önünü kesti. Ömer de durmak zorunda kaldı. İkisi de arabalardan sinirle inmişlerdi. 

Ö: Napıyorsun sen! Ya duramasaydım?!

SE: Asıl sen napıyorsun baba ya?! Şu elinin haline bak. Bin çabuk buraya. 

Dedi kendi arabasını göstererek. 

SE: Babaaa. Bin dedim. Hem sen nereye gidiyorsun böyle?

Ö: Serkaa-

SE: Hiç öyle Serkaaan deme. Çabuk dedim hadi. 

Ömer Serkanın arabasına binip onu beklemeye başladı. Serkan Ömerin arabasını kenara çekip anahtarı almıştı. Kazıma yedek anahtar ile gelip arabaya almak için mesaj atmıştı. Sonra kendi yerine geçip arabaya çalıştırmıştı. 

***

Çok geçmeden de Melis İplikçilerin evine gelmişti. Telaşla içeri girip etrafa bakındı.

ME: Ayşe abla? Defne teyze nerede? 

Ayşe korkmuş yüz ifadesi ile yükarıyı gösterdi. Melis de korkmaya başlamıştı. Büyük adımlar ile merdivenlerden yükarı çıktı. Yatak odasının kapısı açıktı. Melis yavaşça yaklaşıp içeri girdi. İlk gördüğü şey yerde ki camlar oldu. Defne yatakta oturmuş öylece camlara bakıyordu. Melis gidip yanına oturdu. 

ME: Defne teyze? İyi misin? 

Defne başını hayır anlamında salladı. 

ME: Ne oldu burada? Gel bir yüzünü yıkayalım.

Deyip Defneyi kolundan tutup kaldırdı. Banyoda yüzünü yıkamasına yardımcı olup tekrar odada ki yatağa oturdular. 

ME: Defne teyze bir şey demeyecek misin? Ne oldu burada? Nasıl kırıldı bunlar? 

Defen hiç kıpırdamadan öylece duruyordu. 

ME: Dur ben Ayşe ablayı çağır-

Defne Melisi kolundan tutup durdurdu. Melis de yerine oturdu. 

***

Serkan arabayı sahile çekmişti. Ömeri arabadan indirip bir banka oturtmuştu. 

SE: Baba sakın bir yere gitme. 

Ömerden bir tepki gelmemişti. Serkan karşıda ki eczaneye gitti. Çok geçmeden elinde bir poşetle döndü. Ömerin yanına oturdu ve içindekileri çıkardı. 

SE: Biraz canın yanabilir. 

Dedi Ömere bakarak ama babasından yine bir tepki gelmedi. Ömerin aklında sadece bir soru vardı. Onu çok korkutan bir soru. Şimdi ne olacak? 

Serkan Ömerin elini tutup kanayan yarayı temizledi. Serkan babasının elini yandığı için çekeceğini düşünmüştü. Ama öyle olmamıştı. Ömer zaten hiç bir şey hissetmiyordu. 

SE: Baba? 

Ömer Serkana baktı. 

SE: İyi misin?