72. bölüm - Kıskanç baba

1.2K 87 49
                                    

( Yazar'dan )

Sinem Burağın hasta olduğunu duyar duymaz hemen evine gitmişti. Burak onu kapının önünde görünce baya şaşırmıştı. Sinem ise onun suratsızlığına aldırmadan onu yatağına yatırmış ve çorba yapmak için mutfağa gitmişti. Burak ne kadar ısrar etse de Sinemi durduramamıştı. O bilmiyordu ki onun davranışları Burağı iyi etmek yerine daha da kötü yapıyordu. 

Elinde bir tepsi ve yüzünde kocaman bir gülümseme ile Burağın odasına girdi. 

S: Eveeet. Çorbanız hazır efendim. 

Tepsiyi komidinin üstüne bırakıp Burağın yastığını düzeltmek için üstüne eğildi. Burun buruna gelmişlerdi. Burak yutkundu, Sinem ise gözlerini kapattı. Bir kaç saniye süren yakınlaşma ikisine de çok uzun gelmişti. 

Sinem geri çekildi ve tepsiyi Burağın kucağına koydu. Burak kaşığı almak için yeltenince Sinem onun elini itti ve kaşığı alıp ona doğru uzattı. 

S: Hadi aç ağızını bakayim. 

B: Ben kendim yerim gerek yok böyle bir şeye. 

S: Ay mızmızlanma Burak hadi aç ağızını. 

B: Niye bunu yapıyorsun? 

Gayet ciddiydi. 

S: Nasıl yani? 

B: Ya benden sürekli kaçıyorsun. Bir kere bile açık açık konuştun mu benimle?

S: Ama Burak arkadaş-

B: Ya istemiyorum ben. Ya gel ya da git. Arada olmuyor. Şimdi böylesin sonra sanki ilk defa tanışıyormuşuz gibi soğuksun. Ben ne düşüneceğimi nasıl davranacağımı bilemiyorum. Ya ben sana aşığım ya! Seviyorum seni.  

Sinemin bir şey demesi için gözlerinin içine baktı. Ama o hiç bir şey demedi. 

B: Ama doğru. Birbirimizi kandırmaya gerek yok. Bir kendine bak bir de bana. Biz arkadaştan fazla hiç bir şey olamayız. 

S: Burak o ne demek öyle ya? Ben de...

Burağın nefesi kesildi. 

S: Seni seviyorum ama sadece bir kardeşim gibi. 

Yutkundu. 

S: Sadece senin kalbini kırmak istemiyorum. O yüzden kaçıyorum. 

B: Sen sustukça beni daha da kırıyorsun. Açık ol! Şimdi ki gibi sevmiyorum de. Ben de boşuna umutlanmayayım. 

S: Burak ben... Ben sana aşık değilim. 

Burak hafifçe başını salladı. 

B: Lütfen beni yalnız bırakır mısın?

S: Ama-

B: Lütfen. 

Sinem odadan çıkıp çantasını aldı ve sonra evden çıktı. Apartmandan çıkar çıkmaz geçen taksiyi durdurttu ve binip gitti. Taksi hareket edince arkadan Serkanın arabası geldi. Apartmanın önüne park edince arabadan inip içeri girdiler. Önden Melis gidiyordu arkasından da Serkan gidiyordu.  

ME: Burağın apartmanından nefret ediyorum. Bir asansör yapmamışlar. 

SE: Ben bayılıyorum. 

Dedi Melisin poposuna bakarak ve kendinden geçerek. 

ME: Dalga mı geçiyorsun Serkan ya?

SE: Ha? Yok canım spor oluyor işte. 

Kapı çalınca Burak yine Sinemin geldiğini sanmıştı. Karşısında Serkan ve Melisi görünce hafifçe gülümsedi.

B: Hoşgeldiniz. 

Bitmeyen AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin