Acceptatie is altijd nodig in het leven.
Acceptatie om hoe je bent, wat je wilt, waarom dit je keuzes zijn en acceptatie in de liefde.
Makkelijk is het niet, maar vóór geluk zou je alles in het leven moeten gaan accepteren.
Eenvoudig gaat het nie...
*Klik even op het sterretje! Moeite waard x && Omslag favo liedje*
"That smile that makes me fall in love with you"
Nadir El Morabet.
Madina komt al snel terug. Madina. Haar naam. Hoe vaker ik het zeg hoe magischer het klinkt. Haar licht bruine krullen bewegen met elke pas dat ze hierheen loopt. Haar gezicht staat op bezorgd. Zelfs als ze verdrietig of boos is is ze mooi. Ah fuck dat ze is op elke manier mooi. Wow, zei ik Nadir El Morabet dat ze mooi was? Achja het is geen leugen. Ze schuift haar stoel naar achteren en gaat zitten. Ze fluistert iets in Kamila haar oor die meteen vies begint te kijken. Ehm, oke? Precies erna komt Najlae aangelopen. Ze kijkt me glimlachend aan. De takschita staat haar prachtig.
"Bro, niet kwijlen en al helemaal niet op haar geilen" zegt Badr. Ik kijk hem vies aan. "Wat zeg jij a mongool?" zeg ik. "Ewa je kijkt naar Najlae alsof ze een dubble cheeseburger menu is die je wil op eten" zegt Badr. "Blinde downie, zomaar zeggen dat ik kwijl. Gast als het aan jouw lag at je Amane op" zeg ik. "WOLLAHMEHHHHH" roept hij. Idris en ik lachen. Lamyae legt ineens haar hand op mijn schouder. Ik kijk even naar haar hand en dan naar haar. "Nadje, zullen we gaan wandelen?" vraagt ze met een bigsmile. "Ehm, het is erg warm buiten ik blijf liever hier" zeg ik maar. Ben je gek ik ga met haar mee. Ben nu pas aan t merken dat ze me leuk vindt.
2 3 : 2 0.
Ik sta op en Najlae erna. Iedereen kijkt me vreemd aan. "Ik denk dat wij maar moeten gaan he, Madina moet ik ook nog brengen" zeg ik. Iedereen knikt en staat op om afscheid te nemen. We nemen afscheid van iedereen en ook van mijn zus. Daarna lopen we naar de uitgang. Ik kijk achterom en zie Madina naar ons toegerend. Ze is zo kort he, gewoon iets langer dan boven mijn schouders. Little cute girl. Voor mijn auto stoppen we. Madina kijkt afwachtend naar waar Najlae gaat zitten. Najlae wilt voor zitten zo te zien. "Ehm Najlae misschien kan je beter achter zitten, ik breng jouw als eerst namelijk" zeg ik. Ze kijkt me even aan en knikt dan. Ze stapt achter in in en kijkt even vies naar Madina die onverschillig naar mij kijkt. "Ik Ehm, kon ook gewoon achter zitten hoor" zegt ze en zit ongemakkelijk aan haar vingers. Ik glimlach naar haar. "Stap nou maar in" zeg ik. Ze knikt voorzichtig en stapt in, waarna ik ook instap.
Ik begin te rijden naar Najlae haar huis en zet ondertussen muziek op. Als we er zijn kijkt Najlae mij aan. Ze pakt haar tasje en glimlacht naar me. "Bedankt voor het brengen, doegg" zegt ze. Ik knik. Ze stapt uit en loopt haar huis in. Dan begin ik weer te rijden. Dit keer naar Madina haar huis. Ik ben bevriend met dr broer dus weet ik waar het is. Ik kijk even naar haar. "Dus, Madina, naar welke school ga je?" vraag ik. Ze kijkt even naar me waardoor ik me weer op de weg richt. "Ehm, laatste jaar op het *** College" zegt ze. "Hmm kantoorwerk dus?" vraag ik. Ze knikt.
Als ik er ben stop ik voor haar deur. Ze kijkt even naar me en glimlacht. "Bedankt voor het brengen" zegt ze zacht. "Graaggedaan, geen moeite" zeg ik met een glimlach. Ze pakt haar tas en pakt de deurhendel vast. "Wacht even" zeg ik en plaats mijn hand op haar schouder. Ze draait zich om naar mij en kijkt me afwachtend aan. Ik pak voorzichtig haar hand vast waarna zij er heen kijkt. "Ga ik je nog zien..?" vraag ik. Ze kijkt me aan en grinnikt en haalt haar schouders op. Ik kijk naar haar ogen. Smaragd groen. Prachtig. Ik kom voorzichtig dichterbij. Ga ik te snel of? Nahh. "Ik Ehm moet gaan" zegt ze als ze mijn blik ziet. Ik knik kort en laat haar hand los. Ik ging dus toch te snel. Tfoe domkop, je moet haar niet meteen onder druk zetten. Ze kent je amper. Ze stapt de auto uit en zwaait nog even naar me. Ik zwaai terug en ze loopt haar huis binnen.
Als ik zelf thuis ben loop ik naar mijn kamer. Ik kleed me om in een pyjama en ga in bed liggen.
"Zij? Zij wordt mijn vrouw" zeg ik zacht waarna ik mijn ogen sluit.
Madina Riveros.
Ik loop mijn huis binnen en zucht diep. Wtf gebeurde er net?! Ik ren naar mijn kamer. Ik doe de deur op slot en ga er tegen aan zitten. "Wilde hij me nou net...z-z.. nee natuurlijk niet je verbeeld het je Madina" zeg ik tegen mezelf. "Kijk nou naar me, alleen zijn aanraking vuurde mijn hartkloppingen al 80 procent omhoog" zeg ik tegen mezelf. Oke ik ben gestoord bezig ik praat tegen mezelf. Wat een jongen allemaal met je kan doen.
Ik zucht diep en doe mijn takschita uit. Ik pak een korte joggingsbroek en een T-shirt en doe hem aan. Ik verwijder mijn make-up en was mijn gezicht. Ook zet ik mijn haar in een messy bun. Ik loop naar bed en pak mijn telefoon. De Girls gaan die sowieso face 2 face horen. Aghhh, wat probeerde hij eigenlijk. Maar wat is Najlae haar plan? Ik heb Kamila al verteld wat ze zei, gelijk vieze blik. Nou ik denk maar is dat ik ga slapen, aangezien ik morgen school heb. Eerste les, wiskunde, here we go tomorrow.
N E X T M O R N I N G.
Ik wordt wakker door mijn wekker. Ik zucht diep. Lets go New schoolday yeeyeyeyeyeyeye. Nee Joke ik haat k wil dood. Ik sta op en loop naar mijn kast. Ik trek er een simpele outfit uit. Simpel maar toch leuk. Ik kleed me snel om en doe mijn haar in een strakke hoge staart. Ik ga zitten aan mijn kaptafel en doe wat mascara op met een lipglossje. Ik pak snel nog mijn tas in, want gister had ik geen zin Ofcourse.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Tjah omw school.
O P S C H O O L.
Ik loop met Kamila de school binnen en zie al gelijk Débora en Louiza. Roddel time! "Wacht ik moet even naar wc" zegt Kamila en loopt weg. "Oke luister," zeg ik en vertel dat gedoe met Nadir gister. "Noway, met de broer van Kam?! Wow..." zegt Louiza. "Kinda cute tho" zegt Débora lachend. "Maar niets zeggen tegen Kamila, ik wil t later zeggen" zeg ik. Ze knikken en later komt Kamila. Met zn viertjes lopen we naar het lokaal wiskunde.
Kamila en ik gaan op onze vaste plek naast elkaar achter zitten. Na een paar minuten komt de leraar met een jongen achter zich. Ik tik Kamila aan. Ze kijkt even naar hem en slikt. Zij kent hem dus. Zometeen het verhoor.
"Jongens en meisjes, er is een nieuwe leerling vanuit een andere school hierheen gekomen, stel je maar voor" zegt de leraar. "Eh ja. Ik ben Miles Seems en ben half Italiaans en half Portugees, ik ben 19 jaar" zegt hij.
Uhm, hoe kent Kamila Miles?
Stemmen! Stemmen!! Stemmen!!!
Question: Wie denk jij dat Miles is? Laat het weten!
Xx
Terug geweest van vakantie. Was beetje moe, niets gedaan maar had niet echt inspiratie om te schrijven dus nu komen er vele delen aan met spanning romantiek en veel meer!
