Acceptatie is altijd nodig in het leven.
Acceptatie om hoe je bent, wat je wilt, waarom dit je keuzes zijn en acceptatie in de liefde.
Makkelijk is het niet, maar vóór geluk zou je alles in het leven moeten gaan accepteren.
Eenvoudig gaat het nie...
Ik zucht hard en druk mijn wekker uit en draai me weer om. Ik trek de deken over mijn hoofd heen.
Ik word wakker geschud door iemand. Iemand trekt de deken van mij af. "HALLO WAT DOE JE?!" roep ik en doe mijn ogen open. Ik kijk geërgerd naar Eloy. "Eindelijk je bent wakker gekke bosaap" zegt hij. "Bosaap? Weet je zeker?" vraag ik. Hij knikt en kijkt vragend. Ik grijns en sta op van mijn bed. Ik pak mijn kussen en kijk hem aan terwijl hij me afwachtend aankijkt. Ik begin hem ermee te slaan en hij rent weg. Ik ren achter hem aan door het huis en als ik de kans heb om te slaan sla ik hem ermee.
Hij rent de trap af en ik ren achter hem aan. We rennen de keuken in en hij gaat aan de andere kant staan van de eettafel en ik sta aan de andere kant. Mijn moeder staat raar naar ons te kijken vanachter het keukeneiland.
"Wat doen jullie?" vraagt mijn moeder. "Deze homo heeft mij wakker gemaakt, VOOR NO REASON" roep ik en ga weer achter hem aan. Idioot rent hij rondjes om de tafel. "STOP IS" roept mijn moeder waardoor Eloy stilstaat en ik tegen hem aanbots. We kijken van elkaar naar onze moeder. "Hij moest jou wakker maken van mij, je moet over een uur op werk zijn" zegt mijn moeder. Ik sla mijn hand voor mijn mond. "Het was maandag he? Shit zooi" zeg ik en ren terug naar boven.
Ik ren mijn kamer in en pak mijn telefoon. Het wordt ongeveer 25 graden. Voor september best warm. Ik trek mijn kast open en haal er een geschikte outfit eruit. Ook pak ik mijn roze hakken en nog een kleine witte tasje van Michael Kors. Ik trek het snel aan en kijk in de spiegel. Ik kijk naar mijn ingevlochten haren die ik vervolgens los maak.
Gister was het zondag, aka niets doen dag. Delilah kwam met haar man Juan en haar dochter Isabella. Isabella is 3 jaar en is echt zo schattig, wauwieee. Delilah moest perse mijn haren invlechten, oke je doet maar lol. Maar ja ze vroeg of ik op Isabella kon passen zaterdag. Fijn dat ik op die dag ook met Kamila heb afgesproken. Achja ik verzin er wel wat op.
Door die invlechten is mijn haar wel mooi krullend. Ik schud mijn krullen nog uit, zodat het wat golvend, wave achtig wordt. Ik knik goedkeurend en pak mijn make-up dienblad, soort kleine dienblad met daily make-up.
Ik doe wat concealer onder mijn ogen, want ik heb echt grote wallen. Ik doe wat mascara op, niet te veel anders wordt het te overdreven. Ik heb een licht roze, witte oogschaduw op mijn oogleden aangebracht. Ik doe een lichtroze matte lipstick op en kijk naar mezelf in de spiegel. Ja ziet er goed uit.
Ik pak nog een enkelbandje en doe die om mijn enkel en een horloge dat zilver grijs is.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik pak mijn tasje en doe er mijn portemonnee, telefoon, autosleutels, werksleutels, extra elastiekje en oordoppen in.
Ik loop naar beneden en kijk op het aanrecht. Ik zie daar een broodje klaar staan. Vast mijn moeder. Ik pak het en neem er een hap van. Ik loop naar de eettafel en zie de laptop van mijn vader. Ik ga aan een stoel zitten en trek de laptop naar me toe. Ik open de laptop. Wachtwoord? Ehmmmmmmmmm. Ik heb werkelijk waar geen idee. Even zijn geboortedatum proberen. Easy, ik zit erin.
