𝓛𝚊 𝓐𝚌𝚎𝚙𝚝𝚊𝚌𝚒𝚘𝚗. ❥

'bullshit' - 32

perspectief madina.

Ik kijk dood voor me uit in de auto. De agenten praten onderling wat met elkaar.

Ik een moordenaar? Een plan bedenken om Pablo te vermoorden? Hoe haal je het in je fucking hoofd.

Wie heeft mij aangegeven? Waarom heeft die me aangegeven? Wie is de echte moordenaar van Pablo?

Zoveel vragen spoken er in mijn hoofd, maar geen antwoorden.

Als we aankomen op het politiebureau trekt een man mij wreed uit de auto.

"Doe is rustig, heb je je hond vast ofso?" zeg ik geïrriteerd.
"Je bent wel vergelijkbaar met mijn hond" zegt die agent.
"Ja die hond is vast je vrouw jonge balhaar, heb een beetje respect" zucht ik.

"Respect voor een crimineel? Dacht het niet" zegt hij.
"Alsof jij zo een held bent. Ik heb hier niets mee te maken. Een held die onschuldige vasthoud, interessant" zeg ik en loop stug mee.

Voor het bureau staan vele fotografen, paparazzi en journalisten. Als ze mij zien hollen ze naar me toe.

"Een van de beste architecten Madina heeft de ergste drugsdealers vermoord, is dat waar Madina?" hoor ik. Ik kijk haar geïrriteerd aan.

Nee natuurlijk niet. Waarom zou ik dit doen, heeft iemand hier wel überhaupt hersencellen.

"Madina Riveros! Er gaan geruchten rond dat u de bedenker van het plan op de moord van Pablo Élian Dìaz was, klopt dat?" vraagt een ander.

Lol, bro ik weet niet eens waar je huurmoordenaars kan vinden, laat staan zo een idioot plan maken.

"Madina, waarom bent u verloofd met Pablo Élian Dìaz? Er gaan roddels rond dat u een golddigger bent en het deed voor het geld?" vraagt een ander.

Wtf? Ik een golddigger? Wat een geweldige roddels dit allemaal.

"Madina! Klopt het dat u zwanger was van Pablo en dat u daarom met hem moest trouwen!" vraagt een ander.

Hell no, om 'het' te doen moet ik dronken zijn en God thanks de keren dat ik dronken was, heeft Nadir me gesaved.

"Niets hiervan is waar, nu oprotten" zeg ik boos en wordt geduwd door de agenten achter mij.
"Doorlopen met je grote mond" zegt er één. Ik kijk hem vies aan en loop door.

Ze begeleiden me naar een kamer en voor de deur stoppen ze even.

"Madina!" hoor ik naast me en kijk naast me. Dood kijk ik naar Nadir die aan komt rennen.

"Geen contact met de verdachte" zegt de agent en duwt mij het kamertje in. Ze gooien de deur ook meteen dicht.

Ik hoor nog geroep en gepraat, maar daarna valt het stil aan de andere kant. Ik kijk de kamer rond. Leeg.

Leeg met een tafel en 2 stoelen.

Het verhoorkamer.

Ik kijk naar het plafond en zie een camera in de rechterhoek van de kamer. Mijn tas was afgepakt voor ik de auto moest instappen voor controle.

Er komt een man en een vrouw binnen en ze sluiten de deur.
"Neem plaats" zegt de man. Ik knik en ga zitten. De man gaat tegenover mij zitten en de vrouw blijft naast hem staan.

"Dus, Madina Riveros" zegt de man. Ik kijk hem koud aan.
"Dat ben ik" zeg ik en leun achterover.

"Verloofde van Pablo Élian Dìaz, die is vermoord op jullie bruiloft" zegt hij. Ik knik.

"Je bent als hoofdverdachte opgeroepen op zijn dood" zegt hij.
"Nee joh, daarom zit ik hier" zeg ik sarcastisch.

"Niet zo een toon aanslaan" zegt die vrouw.
"En jij bepaalt dat eventjes voor mij? Gezellig" zeg ik grijnzend.
"Een beetje respect mag wel" zegt ze.
"Mag je tegen die varkens van een agenten zeggen die je in dienst hebt" zeg ik arrogant.