𝓛𝚊 𝓐𝚌𝚎𝚙𝚝𝚊𝚌𝚒𝚘𝚗. ❥

'wen er maar aan' - 33

perspectief madina.

Ik loop terug de gevangeniskamer in. Oud en koud. Verschrikkelijk dit.

Ik klim het stapelbed op van mij en Berra. Ik ga liggen op mijn rug en kijk naar het plafond.

Zware dag en ik ben moe. Als ik hier uit ben wil ik zo snel mogelijk een huis zoeken. Ik blijf echt niet meer in dat rot huis.

Ik wil gewoon verhuizen naar een andere stad. Zelfs dat is beter.

Maar ja plannen maken gaat niet helpen. Aangezien ik hier vast zit...

'Boe!' riep Berra en ik kijk geschrokken naast me waar ze ineens opsprong.
"Je schrok hè, ja je schrok" lacht ze hard.
"Tazz je lacht als een hyena" zegt Baran hoofdschuddend.

"Hahaha, wat was die grappig zeg" zegt ze sarcastisch. Ze klimt op het bed van Baran.

"Dus, Madina vertel is wat over jezelf" zegt Alano en kijkt me aan.

"Ik ben Madina, 19 jaar, half Colombiaans en half Spaans en ja dat" zeg ik.
"Waarom zit je hier?" vraagt Berra straight to the point.

"Ik word verdacht van een moord" zeg ik en kijk haar aan.
"Lol moord op wie?" vraagt ze door.
"Pablo Élian Dìaz, maar dat klopt niet" zeg ik.

Alano kijkt me lang aan.
"Pablo?" vraagt hij. Ik knik.
"Pablo Élian Dìaz?" vraagt hij opnieuw. Ik knik.

"Hij is dood?" vraagt hij. Weer knik ik. Hij knikt en staat boos op. Hij slaat hard tegen de muur waardoor wij schrikken. Hij bonst op de celdeur en een agent maakt hem open.

"Wat moet je en hoezo sla je als een beest op de muren?" vraagt die agent.
"Lijd me naar de directeur" zegt Alano.
"Je hebt geen antwoo-" zegt die agent, maar wordt onderbroken door Alano.

"LIJD ME NAAR DE DIRECTEUR" roept hij boos en slaat weer op de deur. Weer schrikken we en de agent lijdt Alano weg.

De deur gaat weer op slot. Ik kijk Baran en Berra vragend aan. Ze kijken me aan en vermijden dan blikken.

"Wat is hier gaande?" vraag ik. Ze kijken me weer aan, dan elkaar en dan knikken ze.
"Pablo, is de broer van Alano" zegt Baran. Ik kijk geschokt.

"M-maar hoe?" vraag ik. Berra zucht en begint met vertellen.

"Alano is de gevangenis in gegaan door Pablo. Pablo was in een lounge met Alano en geraakte daar in een ruzie. Toen schoot Pablo die jongen door zijn borst heen. Toen de politie kwam nam Alano het voor Pablo op en is Alano er van beschuldigd. De jongen was opslag dood, omdat de kogel de zenuw van zijn hart raakte. Alano kreeg 6 jaar en dit is zijn vierde jaar. Pablo ligt gevoelig bij hem en wij wisten al van zijn dood, maar vertelde het hem niet en vermijden nieuws programma's" vertelt ze.

Ik bijt op mijn lip.
"Wat een verhaal" zeg ik en zucht. Ze knikken.
"En nu?" vraag ik.

"Geen idee, je ziet het zelf" zegt Baran. Ik knik en wacht af tot Alano weer binnen komt.

- 

Alano wordt binnengedragen. We kijken fronsend, omdat zijn ogen dicht zijn. Ik spring van het bed af.

"Wat is er gebeurd?" vraag ik aan de agent.
"Hij raakte zijn controle zwaar kwijt en begon met allemaal dingen te gooien. Het hele kantoor is helemaal rommelig, dus hebben we hem een slaapmiddel gegeven. Hij wordt morgen ochtend weer wakker" zegt de agent. Ik knik.

Ik kijk naar hem. Hoe moet het voelen, als je in de kamer zit met de zogenaamde moordenaar van je broer. Ik moet er niet aan denken...

Ze laten hem liggen en kijken ons dan direct aan.
"Jullie moeten naar de kantine voor het avondeten en snel een beetje" zegt de andere agent.