𝓛𝚊 𝓐𝚌𝚎𝚙𝚝𝚊𝚌𝚒𝚘𝚗. ❥

het kan ook goed - 39

perspectief berra.

Een aantal weken en dus ook ruzies zijn voorbij gegaan. Zuhair mag Baran niet en Baran mag Zuhair niet. Baran is echt op het punt om Zuhair echt in elkaar te rammen.

Ze hebben zoveel ruzies en discussies en andere shit. Ik begin er moe van te worden en de directeur ook aangezien ze elke week wel 3 keer bij hem zitten. Arme man.

Maar ja nu zijn we in de kantine aangezien we avondeten hebben. Zuhair zit aan een andere tafel met een paar andere jongens. Wij zitten aan tafel gewoonlijk met z'n viertjes.

Baran en Zuhair hebben hele tijd oogcontact, dat je denkt van 'woeee wtf'. Ik sla tegen Baran de arm aan en hij kijkt me meteen aan.

"Wat?" vraagt hij.
"Doe niet alsof je dom bent sukkel" zeg ik waarna hij me raar aankijkt.

"Wat maak je steeds oogcontact met Zuhair, alsof je hem gaat aanvallen" sis ik.
"Omdat dat ook precies het gene is wat ik ga doen" zegt hij en kijkt weer terug. Achterlijke idioot.

Ik sla hem nog een keer en dit keer kijkt hij me boos aan.
"Wat nou weer?" vraagt hij.
"Als je iets doet hè, verwacht niet meer dat ik ga praten dan. Laat die sukkel toch" zeg ik.

Hij zucht en knikt dan. Hij begint verder te eten, waarna ik ook verder kan eten.

"Baran is echt zo iemand die op hoertjes valt" zegt iemand. We kijken naast ons en Madina kijkt verwart op.

We kijken allemaal naar Zuhair die op een tafel is gaan staan. Een paar jongens grijnzen en een paar lachen.

"Wel leuk dat hij een hoer wilt net als z'n moeder" zegt hij. Oh shit, je kan alles zeggen. Maar niets over Baran zijn moeder.

Ik leg m'n hand op Baran zijn hand.
"Niet luisteren" zeg ik. Baran neemt diep adem en blaast het weer uit. Hij spant zichzelf aan en knikt.

"Ja Baran, luisteren naar je hoertje het moet eigenlijk andersom zijn. Is Baran dan misschien het hoertje? Is te verwachten als er uit z'n hoeren moeder dat uitkomt" zegt Zuhair lachend.

Baran laat mijn hand los en staat boos op. Hij geeft Zuhair een vuist, waardoor hij op de grond valt. Baran geeft hem nog tientallen stoten en schoppen.

Op een gegeven moment komt er bloed uit de mond van Zuhair. Hij begint hevig te hoesten en begint hard terug te slaan. Baran zijn lip begint te bloeden net als zijn wenkbrauw.

Baran begint door te draaien en gaat harder slaan. Dit gaat uit de hand lopen.

"Alano, Amine, help me effe" zeg ik en sta op. Ik loop naar de ruzie en de twee jongens lopen mee. We trekken ze uit elkaar. Alano en ik doen Baran, Amine doet Zuhair.

We krijgen ze uit elkaar, terwijl ze elkaar dodend aankijken. Baran veegt z'n bloedende lip af.

Dan worden ze beide meegenomen door de beveiliging die naar binnen komen gestormd. Ik ren achter ze aan naar het kantoortje.

Ik doe de deur open en ze zitten boos tegenover elkaar voor het bureau van de directeur.
"Doe de deur dicht Berra" zegt de directeur. Ik knik en sluit de deur.

Ik ga naast Baran zitten en we luisteren naar de directeur.

"Jullie ruzies worden teveel. Dit is nou al de 6de keer dat jullie hier zitten deze week. Ik word er moe van, dus ik ga Zuhair van kamers verwisselen. Als iedereen terug moet naar hun kamer zien jullie je nieuwe kamergenoot. Aangezien de verhuizingen van kamers, wil ik dat jullie de kamers niet betreden. En als 1 van jullie nog hier voor mij komt te zitten door een incident, wordt je naar een strengere gevangenis dan deze geplaatst. Een individuele gesloten gevangenis" zegt hij.