Acceptatie is altijd nodig in het leven.
Acceptatie om hoe je bent, wat je wilt, waarom dit je keuzes zijn en acceptatie in de liefde.
Makkelijk is het niet, maar vóór geluk zou je alles in het leven moeten gaan accepteren.
Eenvoudig gaat het nie...
Ik stap mijn auto uit en zet mijn jurk goed. Ik doe mijn tas om mijn schouder en doe mijn haar naar achter.
We zijn een weekje later. De dag van de bruiloft van Kamila. Eergisteren was haar hennafeest. Ze vond er niets aan en was gewoon hels verdrietig.
Ik kan er niets op in brengen. Nadir heeft er ook niets aan gedaan die idioot. Hij gaat me echt gek maken op een dag.
Eerst wilde ik helemaal niet gaan, want ik kan er totaal niet tegen als Kamila verdrietig is. Maar ze heeft me letterlijk aan de telefoon gesmeekt. Ook is ze mijn beste vriendin ik kan haar niet alleen laten.
Ik strijk over mijn groene takshita en doe de deur dicht van de auto. Ik loop op mijn groene hakken naar haar deur toe.
Ik heb trouwens dit aan:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ervoor staan al heel veel mensen en vooral mannen. Ik loop snel naar binnen en zie in de woonkamer vele dames en vrouwen.
"Aha Madina, Kamila werkt totaal niet mee alsjeblieft kan je haar overhalen? Ik ben echt bang dat het anders fout gaat" zegt Ghislaine, de zus van Kamila. Ik knik met een geforceerde glimlach. "Ze is boven" zegt ze en wijst naar boven. "Oké" zeg ik en loop de trap op.
Ik loop naar haar kamer en hoor geroep. "Asmae ik wil geen make-up zei ik!" hoor ik Kamila denk ik. "Kamila dit is een speciale dag! Werk even mee!" roept iemand anders. "Houda laat mijn haar wollahteh jullie krijgen beide stoot van mij" roept Kamila.
Ik klop op de deur en open de deur. Kamila veert op. "Je bent toch gekomen!" roept ze blij. Ik knik en knuffel haar.
"KAMILA JE VERPEST ZO JE HAAR" roept een meisje met blonde krullen en groene ogen. "Hou je bek Asmae, denk je het is leuk uitgehuwelijkt worden? Nee dus stil" zegt Kamila geïrriteerd. "En dan, je moet shinen vandaaggggg!" zegt een meisje met zwart stijl haar en bruine ogen. "Houda, laat me me mond niet openen nu" zegt Kamila.
"Uh dames, ik maak haar wel op jullie mogen gaan" zeg ik tegen de meisjes. Ze halen hun schouders op en lopen de deur uit.
Ik ga zitten op een stoel voor Kamila. Ze gaat gefrustreerd zitten en zucht hard.
"Het is zo kut, overal word ik gepusht. Het is gewoon hinderlijk. Ik moet van iemand gaan houden die ik niet eens ken, hoe ga ik met zo iemand in een huis leven Madina, dat kan ik echt niet!" zegt ze verdrietig.
Ik pak haar handen vast en kijk haar aan. Ik weet dat het niet makkelijk is, ik begrijp haar volkomen.
"Kamila, na vandaag alles gaat goed komen. Ik beloof het je. Je gaat gewoon je toekomst met Miles lijden" zeg ik. "Madina, het gaat niet goed komen. Ik mag niet eens met Miles bellen, want Nadir kan zien wie ik bel" zegt ze. "Je hebt altijd een tussenweg die wij samen gaan vinden. Maak er vandaag het beste van, het komt goed schat echt waar" zeg ik.
