𝓛𝚊 𝓐𝚌𝚎𝚙𝚝𝚊𝚌𝚒𝚘𝚗. ❥

free berra - 41

perspectief berra.

'Gek je moet niet huilen!' Ik lach me dood om Madina die aan het huilen is.
'Ja maar je gaat weg en en en, wat moet ik dan doen hier zonder jou?'

Ik glimlach en geef haar een knuffel.
'Je hebt nog maar 1 maand hier alleen en je hebt Ilias toch?' Ze zucht
'Dat is anders'
'Klopt'

'Als je eruit komt moet je me meteen opzoeken! Je mag zelfs bij me wonen, als je niet meer thuis wilt wonen' Ze glimlacht.

'Ik ga een tijdje een huisje huren met het geld dat ik heb en later koop ik een huis voor mezelf' Ik glimlach en knuffel haar strak.
'Ik ga je missen Ber'
'Ik jou ook'

Ik veeg haar tranen weg en glimlach.
'Komt goed hè! Ik ga je regelmatig bellen, als het uitkomt' Ze knikt en zwaait me uit.

Ilias geeft me een knikje en ik knik terug. Baran heeft een koffer van mij vast en ik loop met mijn andere koffer achter hem aan.

Hij stopt voor de grote ingang en kijkt me aan.
'Je gaat echt weg' Ik knik en de wind laat mijn haren wapperen.

Hij zucht hard en gaat door zijn haar heen.
'Ik wil hier niet alleen achter blijven zonder jou. Ik kan geen halfjaar zonder jou' Ik glimlach.

'Bellen kan toch'
'Ja 1x in de week, je mag niet eens langskomen' Ik schud mijn hoofd.

'Ze gaan het verheffen, in een maand mag er 1 iemand je bezoeken per keer' Zijn ogen worden groot.

'Echt?!' Ik knik en hij tilt me op.
'Wat doe je sukkel!' Hij draait me in het rond en laat me dan weer zakken.

'Dus je komt me bezoeken?' Ik knik.
'Beloofd?'
'Beloofd'

Hij glimlacht en kijkt me aan. Hij pakt mijn handen vast en trekt me naar hem toe. Hij slaat zijn armen beschermend om me heen. Ik sla mijn armen strak om hem heen.

Ik hoor dat hij mijn geur in zich snuift. Ik doe hetzelfde, dit is de laatste keer dat ik hem kan knuffelen of zijn bekende geur kan ruiken. Ik ga hem een halfjaar niet zien. Oké misschien 1x in de maand, maar het is niet hetzelfde.

Ik trek mezelf terug van hem en hij kijkt me aan.
'1 kusje?' Ik begin te lachen.
'Nee'
'Alsjeblieft?'
'No, you wanna hear it in Spanish? Noh' Hij kijkt teleurgesteld.

'Op mijn wang dan?' Ik haal mijn schouders op en geef hem een kort kusje op zijn wang. Het is een kort kusje, maar het betekent voor mij al zoveel.

Hij glimlacht en geeft me nog een laatste knuffel.
'Ik ga je missen'
'Ik jou meer' Ik kijk hem raar aan.
'Helemaal niet, ik juist achterlijk' Hij schud zijn hoofd en lacht.

Hij geeft een kusje op mijn voorhoofd en laat me dan los. Ik glimlach en loop naar de grote buiten poort. Er staan 2 bewakers voor. Ik draai me nog om naar hem  en hij doet een teken van 'ga maar'.

Ik neem een diepe hap lucht en blaas het weer uit. De bewakers duwen de grote poort open. Ik kijk naar buiten en glimlach. Ik kijk Baran nog voor de laatste keer aan en dan sluit de poort.

Ik draai me om en kijk om me heen. Huh kifesh er is niemand. Ik pak uit de plastic tas waar we aan het begin onze telefoons en andere spullen in moesten doen mijn telefoon.

Ik vul de datum in van wanneer mn ex dood was verklaard. Sorry hoor, maar dat maakte me toen der tijd best wel blij. Het klopt en ik zit erin.

Trouwens voordat er verwarring komt. Ik heb 2 exen. Die dode en die ene in de gevangenis of ook wel Zuhair genoemd. Zuhair had een obsessie met mij en later maakte ik het dus ook uit. Ook mede door deze twee 'heren' wil ik geen relatie.