Element Krallığı

2.Bölüm

Duyduğum sesle etrafıma baktım. Sanırım yanlış duymuştum. Kafamı sallayıp. Pastayı üfledim.

Annem ve babam bir trafik kazasında ölmüşlerdi. O zamanlar ablam daha yeni reşit olduğu için yetimhaneye gitmemiştik. Ablam, bana ve abime onların yokluklarını  fark ettirmemek için çok uğraşmıştı. Genç yaşta omuzlarına büyük yük binmişti.

                          🔹🔹🔹

Pijamalarımızı giymiş benim odamda oturuyorduk. Öyle saçma sapan konular konuştuktan sonra Açelya bir anda konuya girdi.

"Kanka geçen gün bizim sınıftan Berk bana bişey dedi."

"Ne dedi?"

"Şey, direk söylüyorum. Berk senden hoşlanıyormuş." dedi çekinerek. Neden çekindiğini gayet iyi biliyordum. Çünkü ben bu konulardan nefret ederdim. Yani çok saçma gelirdi. Bu yaşta sırf eğlence olsun diye çıkmak çok saçmaydı.

"Ahh, Açelya bu konu hakkındaki düşüncemi biliyorsun. Lütfen kapa şu konuyu. Ayrıca onlar benle sırf dalga geçmek için böyle bişey demişlerdir. Berk benim neyi mi beğensin ki?"

"Biliyorum ama sende az güzel değilsin hani. Simsiyah saçlar, lacivert gözler, hokka gibi burun, minik bir ağız, bembeyaz pürüzsüz bir ten. Daha ne olmasın sen böyle sert olunca kankan olarak benle konuşuyorlar. Ayrıca sen fark etmesende güzelliğinle erkeklerin başını döndürüyorsun."

" Çok saol canım ama madem senle konuşuyorlar o zaman senin görevin onlara böyle bişey olmayacağını söylemek tamam mı canım?"

"Tamam kanka. Bundan sonra öyle yaparım."

"Eee, sende ne var yok? Sende en az benim kadar güzelsin." diyip göz kırptım. O da gerçekten çok güzeldi. Sarı saçları,kahve gözleri, küçük bir ağızı ve burnu vardı ha bir de uzun bir boya sahipti. Yani aslında benimle aynı boyda. 1.65cm uzun sayılır mı bilmiyorum ama bence uzun bir boy. Her neyse konuya dönelim.

"Ya kızım bende senin gibi düşünüyorum. Kim gelirse gelsin bu kalp gelecekteki kocama ait." diyip saf saf gülümsedi.

                           🔹🔹🔹

Sabah okula gittik Açelya'ya sınıfa gitmesini benim de lavaboyaya girip geleceğimi, söyledim. O da tamam, deyip devam etti.

Lavaboya aynadan saçıma bir bakıp düzeltmek için girmiştim. Saçımı düzeltirken yine o sesi duydum. 'Gayet güzelsin. Aynanın karşısında daha fazla dikilmene gerek yok prenses.' dedi.

Korktum ve etrafıma bakındım. Ama herzaman ki gibi kimse yoktu.

"Sanırım yanlış duydum." dedim dışımdan.

"Neyi yanlış duydun?" diye bi ses geldi arkamdan. Korkudan yerimde sıçrayıp arkamı döndüm. Tabii ki Açelya'ydı. Kalbimi tutarak.

"Ya korkuttun beni . Sadece bir şey duyduğumu sandımda ondan dolayı sesli düşünmüşüm."

"Peki. Seni korkuttuğum için özür dilerim. Ders başlamak üzere sana bakmaya gelmiştim."

"Tamam teşekkür ederim canım. Geliyorum ben."

                            🔹🔹🔹

Yatağıma uzanmış hayal kurarak uymaya çalışıyordum. Hayalden kastım. Gelecekte yapacağım şeyleri düşlemekti.

Bi anda hala alışamadığım sesi duydum. 'İyi geceler prenses.' dedi.
Sanırım delirmeye başlıyorum.
'Hayır delirmiyorsun. Ben gerçeğim prenses.' Buna cidden şaşırmıştım. Ne oluyordu.