Türkü

31

"Bak bu ilk tanıştığımız günden kalma." Telefon ekranını Derin'e çevirip fotoğrafı gösterdim. Derin'le  çarpışıp öküz gibi davrandıktan sonra gönlünü almak amacıyla onunla bir yerlerde otururken çektiğimiz ilk fotoğraftı. Ah doğrusunu isterseniz onun bu fotoğraftan haberi dahi yoktu. İlk defa gördüğü fotoğrafımıza bakarken gülümsedi. Kafamı telefona değil yanımdaki kadına çevirmiştim. Omuzum üzerinden eğilmişti. Bir yana kaydırdığımda bu sefer sahilde çekilmiş bir fotoğrafımız çıkmıştı karşıma.

"Peki ya bu?" dedi açıklama beklermiş gibi. Kolumu onun bedenine sarıp kıvrak bir hamle ile onu kucağıma çektim.

"Bu fotoğraf sevgilim, benim seninle birlikte içtiğim ilk içkinin fotoğrafı, sen sinirliydin kurumda birileriyle tartışmıştın sanırım tanıştıktan bir ay kadar sonra olmalı. Beni arayıp nasıl olduğumu falan sormuştun hatırlarsan. Sonra seni arabayla kurumdan aldım sahile gittik. Sen yavaş yavaş dertlerini anlatmaya başlamıştın. Ciddi anlamda bekli de seninle ilk konuşmamızdı. Sen açıldıkça ben de açıldım tabii. Biseksüelliğimi konuştuk etraftaki insanları konuştuk. Senden konuştuk, hatırlıyorum da bana üzerindeki tişörtün rengini sormuştun, mavi dediğimde çok hoşuna gitmişti. En sevdiğin renk olduğunu söylemiştin. Beni görmemenin rahatlığı mı bilmiyorum rakımı içerken ağlamaya başlamıştım sen de hissettin ve bana sarıldın."

"Hatırlıyorum Türkü hatta o gece balıktaki kılçık boğazıma takıldığı için az daha ölüyordum." Kıkırdadı. Ben de kıkırdadım. Yüzünü bana çevirdiğinde dudaklarına eğilip uzun bir öpücük aldım, şarap tadı kalmıştı dudaklarının köşelerinde.

"Onlarca gün geçti, şimdi beni görüyorsun ilk şarabını içtin benimle. İlk defa karşıdayım ve sen bana çok tuhaf bakıyorsun..."

"Nasıl tuhaf bakıyorum?" dedi dudaklarımdan çektiği göz bebeklerini gözlerime sabitleyerek. Tanrı şahidim olsun bunun olacağını gerçekleşeceğini biliyordum ama ilk denememizde, ilkinde... cidden buna inanmıyordum. Daha uğraşırız gibime geliyordu. Sanki Derin daha uzun süre göremeyecekti, kendimi ona iyice hazırlayacaktım ben daha hazır bile değildim.

"Bilmem tuhaf işte."

"Umm eğer senin gibi bakıyorsam... O zaman aradığın betimleme kelimesi 'Aşık' olmalı, sana aşık bakıyorum."

"Yani sana aşık gibi mi bakıyorum."

"Bilmiyorum uzun süredir bir boşluktaydım. Gözlerimi ilk açtığımda deyimi yerindeyse ana karnından yeniden doğduğumda gördüğüm ilk şey ellerin oldu, ellerimi tutmuş ellerin. Sonra kafamı hafifçe yukarıya kaldırdım, her şey bulanık olsa da sen nettin. Dolu dolu gözlerin bana umutla bakıyordu. Biliyorum hata yaptım Türkü ama o an içimden 'görmüyorum' demek geldi ve öyle dedim. Pişmanım bunu söylediğime. Gözlerinde bi hayal kırıklığı bekledim, boşa verilmiş bir emek olarak bakacaksın bana zannettim ama aksine, gözlerinde kocaman bir acı ve şefkat vardı. Asıl şaşırdığım olay da buydu işte. Tuhaftı, lütfen anla beni."

Ellerimi yeniden sardım yüzüne kemikli yüzünü kapatan uzun saçlarını çektim kenara. Eğilip kapattığı göz kapaklarının üzerine birkaç öpücük bıraktım. Gözlerini yeniden açtığında içimi deldi buzul mavisi gözleri. Gözlerinin bu halinden memnun değildi bunu biliyordum. Kafasını yana çevirdi.

"Bakma bana öyle, utanıyorum."

"Utanacağın son kişi benim kadın." Dedim fısıldayarak. Ellerimi sırtına indirdim. Telefonum kucağımdan kayıp yere düşmüştü.

"Derin'im." Dedim derin bir nefes verdikten hemen sonra. "Her şeyi başarabiliriz. Sadece güven bana ucundan tutma parmaklarımı sıkıca kavra." Elimi avucuna aldı.

"Parmak uçlarını seviyorum." Dedi parmaklarıma tek tek dokunarak. Gülüşüne gülümsedim. Güzel yüzünü her an öpücüklere boğmak istiyordum. Kızarmış yanaklarından ince bir ısı dalgası sızıyordu boynuma doğru.

Kolunu yere uzatıp yere düşürdüğüm telefonu aldı. "Hadi devam edelim." Çocuksu heyecanına güldüm. Hayatıma aniden giren ve gözleri kapalı bir kadın benim hayata karşı bakışımı değiştirmiş önce benim gözlerimi açmıştı. Şimdiyse sıra ondaydı. Derin'imde...

#KalbiDengem