Gakuen no Reiki Nouryoku

1st CHAPTER: The Accident

Third Person’s POV

Nakapangalumbaba siya habang walang buhay na nakatitig sa labas ng bintana ng kanilang silid-aralan. It was a wonderful yet boring day for him. He is on the last row of the arranged sitting position of their class. Near the windows of the four-cornered confined space enough for thirty students and one teacher. Kanina pa nagsimula ang klase nila at hanggang ngayon ay wala pa rin siya sa kanyang isipan. Masyadong malalim ang iniisip niya at hindi man lang napapansin na may kumakalabit sa kanya.

*kalabit-kalabit*

Hindi niya ito nilingon.

.

.

.

.

.

*kalabit-kalabit*

Again, hindi niya ito pinansin.

.

.

.

.

.

*Kalabit----*

“What?!!!”, iritadong bulyaw niya matapos lingunin ang kumakalabit sa kanya.

“Si ma’am kanina ka pa tinatawag.”, sabi nung babaeng katabi niya. Halata naman ang pagkagulat nito sa inasal ng binata. Yumuko na lang ito matapos niyang sabihin iyon.

.

.

“Mr. Park, what are you staring at outside those windows? Mas maganda ba yan kesa sa akin?”, tanung ng kanilang professor sa English sabay ng pagkurap-kurap ng mga mata. “Beautiful eyes” ba kung tawagin. At ginagawa lang yun ng mga bata.

Nakatunganga lang naman ang binata sa kanya at mahahalatang kinilabutan sa sinabi ng guro. GGSS. Isip-isip nito sa sarili.

“Ok, seriously, Mr. Park, if you don’t have any interest on my subject you can take your leave now. The two doors are open.”, balik seryoso niyang tanong sa binata.

“I know that you’re doing well in all your subjects, Mr. You’re the top in this class. I’m aware of that. But that doesn’t mean that you may do all the things that please you. Not in my subject Mr. Park.”, mariing sabi nito na halata ang pagkainis sa binata.

“Yes Ma’am. I’m so sorry.”, magalang na tugon ng binata.

Tinanguan na lang ng guro ang pagbobow nito matapos tumayo sa pagsasabi ng kanyang “sincere” na sorry.

“Ok. So let’s continue. As what I’m saying a while ago, American Literature—blah- blah-blah---.“, pagpapatuloy ng guro sa kanyang pagkaklase.

“Owww”, nagulat ang binata ng may nalaglag na ballpen at gumulong ito sa harap niya. Galing ito sa desk nung babaeng kumalabit sa kanya. His seatmate. Akmang tatayo na ito para kunin ang kanyang ballpen.

“No, I’ll get it.”, sabi ng binata at dali-daling dinampot ang ballpen.

“Sh*t---“

------------------------------------------------------------------------

Masayang naglalakad papuntang convenience store yung babae. Ang kanyang seatmate. Kitang kita niya na pumasok ito sa loob.