Gakuen no Reiki Nouryoku

25th CHAPTER: Mind over Water?

A/N:

I repeat. The next 4 chapters including this and the 24th will happen at the same time. Different POV’s po.

Rin’s POV

I can barely hear them inside my mind. Medyo magulo ang mga voices na naririnig ko. Maybe ito ang kahinaan ng mga telepath. Ang masyadong maraming tao. More people, more minds. Kaya I always bring my earphones at school back then.

*”Ano bang nangyayari rito Klu at sino yang mga yan?”**

*”Ah-eh, hindi ko rin alam eh basta na lang sila sumulpot dito. Pero si Chase nandyan rin.”**

*”Sinung Chase?”**

*”Hay. Millia. Yung kinuwento namin sa’yo dati na leader ng grupo namin before?”**

*”Hala nakakatakot naman dito sa labas.”**

*”Psh. Bakit ba nakastandby lang kami rito?”**

Random voices from random people. I can’t easily determine who’s who. Focus Rin. You’re in the middle of one big fight! You can never let your guard down.

“Who are you?” sigaw ni Ice. Nakatingin siya sa mga kaninang pang nag-uusap na kalaban.

“Who are we you say? Well we’re called the Elementaire Seix.” Sagot nung Millia.

*”Hmmm. Elementaire, French word for elemental. Seix? Old English for six. Great name? Haha. Napakacliche naman.”** isip ni Ice.

 “Bakit ka tumatawa diyan?” iritadong sabi ni Sera.

“Paki mo?!” sagot ni Ice.

“I’ll take care of her.” Sabi nung Sera dun kay Millia.

Napatulala naman ako sa kanila habang naglalaban. Wala pa ring kupas si Ice.

“Rin.” Tawag ni Chase at humawak pa sa balikat ko.

Nilingon ko siya at nakita ang hindi pangkaraniwang mood ng mukha niya. Not the usual smiling face. Hindi yung warm na smile kundi worried and bothered look ang nakikita kong expression niya ngayon.

He always cheers the group up. Para siyang clown along with Gaven. They make any atmosphere around the group lighter. Yung parang wala ka dapat ipag-alala. Enjoy lang dapat.

Lagi niya akong napapangiti though hindi ko pinapakita sa kanya. His smiles were genuine. Very sincere.

Hinawakan ko ang kamay niya na nakapatong sa balikat ko. Nilingon niya ako then nginitian pero hindi umabot sa mata. Parang worried pa rin siya.

“Chase sino yan?” naputol ang ngitian moment namin nung marinig ang boses na yun.

Paglingon ko parang nagulat naman yung lalaking kulay yellow ang buhok.

“Stan.” Bulong ni Chase.

Sh*t!

Mabilis na nakarating yung lalaki sa harapan ko then lumuhod at hinawakan ang kamay ko.

“Oh I think I found the woman with whom I can spend the rest of my life.” Sabi niya at kung makikita ay naghuhugis puso na yung mata niya.

Eh? Seryoso?

Akmang hahalikan niya ang kamay ko ng bigla na lang siyang sapakin ni Chase.

“Huwag mo nga siyang hawakan Stan!” sabi niya with gigil factor.