Gakuen no Reiki Nouryoku

15th CHAPTER: "Ice, Remember"

Dedicated to MrBlueFlame ulit. Haha. Inantay niya 'to. Enjoy po. ^^

Ice’s POV

Just like the first time we met.

Just like the first time we saw each other.

Just like that time.

That unforgettable time we met here.

Here in the same spot.

But this time is different.

Different person.

Different personality.

I can sense it.

She’s not my bestfriend.

She is my bestfriend.

I feel nostalgic. Nahihilo na ko sa kalituhan kong anong dapat kong isipin. Kung anong dapat kong gawin. Ano nga ba? Ano nga ba Ice? Akala ko ba alam mo ang lahat? You may comprehend anything but you can’t understand everything. Sounds confusing.

Naiintindihan ko ang lahat. Oo. Wala akong problema dun. But I can’t say that I know everything. I don’t know really. I really don’t know.

Talagang hindi ko na alam. Hindi ko kilala ang babeng nasa harapan ko ngayon. Kilala ko siya. Oo. Pero hindi sa ngayon. Hindi talaga.

-------------

“Hi!”, nakangiting sabi ng batang nasa harapan ko ngayon.

Ang weird lang ng white na parang highlights sa brown niyang buhok.

Tiningnan ko siya. Ang cute niya. Nakangiti lang siya sa akin na nasa likod ang mga kamay. Nag-aalinlangan akong magsalita. Nahihiya.

“Hi! Ang ganda mo naman. Ako nga pala si Ayumu Han. Ayu na lang.” nakangiti pa rin niyang sabi na inilahad ang mga kamay para makipagkilala. Lumapit na siya ng bahagya.

I know right. Maganda talaga ako.

“Hi din! Isa ka pa lang Han. Kaanu-ano mo si Grandma Alyna?” tanung ko. At nakipagshake hands na.

“Aeasha Izobelle Monteguado.” Sabi ko pa.

“Ah. Kilala mo si Lola? Ay Monteguado ka. Ibig sabihin ikaw ang sinasabi ni Lolo Fernando na apo niya?” sabi niya.

“Uhuh.” Tugon ko at nginitian din siya.

Ngangayon may naglakas ng loob makipagkilala sa akin. Kasi nga ako ay apo ng second president, ewan ko kung natatakot silang makipagkilala.

“Pwede bang makipagkaibigan? Wala kasi akong kaibigan.” Nakayuko na niyang sabi. Mararamdaman na malungkot siya.

“Ahm. Okay lang. Ikaw rin naman ang unang kaibigan ko.” Nginitian ko siya.

“Bestfriends?” inilahad ko ang kamay ko.

“Yey! May bestfriend na ako.” At walang anu-ano’y yumakap siya sakin.

“Ooops. Sorry!” at kumalas na siya sa pagkakayakap.

“Ano ba itatawag ko sa’yo? Aeasha? Izobelle? Belle? Ahhhh! Alam ko na!” nakalagay pa ang mga kamay niya sa baba at kunwa’y nag-iisip bago nagkaroon ng bumbilyang may ilaw.

“I’ll call you Ice! From Izobelle. Ice na lang!” tuwang-tuwa na sabi niya.

“Ice. Okay.” Nakangiti kong sagot sa kanya.